بدون این اجازه، حکومت به نام طاغوت زده می شود

به گزارش خبرگزاری شبستان، چنان که حاکمان و کارگزاران اسلامی در برابر مردم وظایفی دارند، مردم نیز در مقابل حکومت و حاکمان اسلامی تکالیف و وظایفی دارند که در سخنان معصومان (ع) به آنها اشاره و بر آنها تاکید شده است.

وفاداری به نظام اسلامی: یاری و وفاداری از جمله حقوق حاکمان عادل بر توده مردم است. امیرمومنان (ع) در خطبه ای با برشمردن این حقوق و وظایف می فرمایند: ای مردم! اما حقی که من بر عهده شما دارم وفاداری به بیعتی است که با من داشته اید.(الامالی، شیخ مفید، ص 310)

یاری کردن حاکمان: از عناصر محوری و مهم حفظ نظام اسلامی؛ اطاعت از حاکم معصوم (ع) در عصر حضور و نصرتولی فقیه در دوران غیبت است. امیرمومنان (ع) می فرمایند: ... از دیگر وظایف شما در برابر من این است که چون شما را برای کاری فراخوانم اجابت کرده، از دستورهای من پیروی کنید.(نهج البلاغه، خطبه 34)

نصیحت و مشارکت سیاسی: در فرهنگ اسلام مردم وظیفه دارند نسبت به حاکمان، ضمن وفاداری ناصحانه و خالصانه نصیحت، (خیرخواهی) داشته باشند و این کار عملی نیست جز با حضور همه جانبه مردم در اداره امور که ثمره آن رشد و تعالی حکومت اسلامی است، از این رو رسول خدا (ص) در حجت الوداع مردم را در مسجد خیف گرد آوردند و برای آنان خطبه ای جامع خواندند و در آن فرمودند: سه چیز است که مسلمان در آنها خیانت نمی کنند (و با قلبش آنها را می پذیرد) 1. خالصانه کار کردن برای خدا؛ 2. وفاداری خالصانه و نصیحت و خیرخواهی برای حاکمان و پیشوایان مسلمان؛ 3. حضور و مشارکت همیشگی در اجتماع مسلمانان که (در این صورت) دعای امامان شامل حال آنان است. (الکافی، ج 1، ص 403)

دعا برای سربلندی حاکمان: امام صادق (ع) فرمودند: سه چیز از حقوق حاکمان بر مردم است:1. پیروی از آنان؛ 2. خیرخواهی برای آنان در آشکار و نهان؛ 3. دعا برای پیروزی و صلاح آنان.(تحف العقول، ص 319)

همکاری اطلاعاتی: امام رضا (ع) فرمودند: سیره پیامبر (ص) چنین بود هر گاه سپاهی را به جایی می فرستاد و به فرمانده آن اعتماد نبود، آن حضرت (ص) فردی مورد اعتماد را همراه سپاه می فرستاد تا اوضاع و احوال سپاه و فرمانده آن را زیر نظر داشته و به آن گرامی گزارش دهد.(وسائل الشیعه، ج 15، ص 60)

اعراض از حاکمان باطل: در فرهنگ اسلامی دوری از خدای سبحان و تخطی از راه اهل بیت پیامبر (ص) انحراف از صراط مستقیم است و هر گونه حکومتی که به اجازه اهل بیت (ع) نباشد و به نیابت از آنان نینجامد، طاغوت معرفی شده است، بنابراین تبعیت از آن حکومت، پیروی از طاغوت مایه گمراهی است از این رو امام باقر (ع) به یکی از اصحابش می فرمایند: ای اباالصباح! از دوستی با غیر ما اهل بیت (ع) و گرایش به آنها بپرهیز زیرا هر دوستی با غیر اهل بیت (ع) و گرایش به آنان به نوعی دوستی با طاغوت است. (تفسیر العیاشی، ج2، ص 83)

پایان پیام/