به گزارش خبرنگار شبستان، جمعیت شان بیش از 150 هزار نفر می باشد. کسانی که هر روز صبح را با تاریکی محض آغاز می کنند و شب را با تجسم تمام اتفاقات روز به پایان می رسانند، دریچه های مادی وجودشان بسته است و از 4 حس دیگر به اضافه یک عصای سفید برای ادراک ندیده ها کمک می گیرند.
آنها هیچ برداشتی از دنیای مادی ندارند اما به راحتی می توانند دنیا را آنگونه که دوست دارند، تصور کنند؛ قطعا تجسم چیزهایی که ندیده اند برایشان زیباتر است.
سمیه و زهرا خواهران دوقلوی همسانی هستند که به طور مادرزادی نابینا متولد شده اند و الان ده ها بهار از زندگی شان می گذرد، دوران ابتدایی را در مدرسه استثنایی و ادامه تحصیل را به علت نبودن مدرسه نابینایان در مقاطع بالاتر در شهر شاهرود در مدارس عادی دنبال کرده اند.
دوران ابتدایی به پیشنهاد معلم شان حفظ قرآن را شروع کرده اند و الان هر دوی آنها حافظ کل قرآن هستند. برای انجام 99 درصد کارهایشان خودکفا و حتی از عصای سفید هم استفاده نمی کنند اما هیچ برداشتی از دنیای اطراف و حتی چهره مادرشان ندارند، با دنیایی پر از تاریکی خو گرفته اند و حتی آرزو ندارند که دنیا را با چشم ظاهر ببینند، آنها نابینایی را حکمتی از خدا می بینند و حفظ قران را رحمتی بزرگ تلقی می کنند و معتقدند شاید اگر نابینا نبودند الان حافظ قرآن نیز نبودند.
زهرا و سمیه به چشم های بینای اخروی ایمان دارند و برای امروزشان شاکر درگاه حضرت دوست هستند، درسی بزرگ در لابلای صحبت هایشان نهفته است. آنها علیرغم محرومیت از داشته ای بزرگ موفق، شاکر و سپاسگزارند.
اما بد نیست بدانید در کشور 150 هزار نابینا وجود دارد و هفت برابر این جمعیت کم بینا نیز از حداقل بینایی بهره مند هستند. افرادی که اگرچه در شرایط بهتری قرار دارند اما لزوم توجه بیشتر برای ایجاد بستری در فضای عمومی و اجتماعی بدیهی است. نابینایان و کم بینایان شاید نیاز بیشتری به مناسب سازی فضای شهری برای حضور در جامعه و پویایی بیشتر دارند که البته متاسفانه در مورد مناسب سازی این محیط از طرف شهرداری ها اقدامات چشمگیری صورت نگرفته است.
پایان پیام/
نظر شما