«یک مسلمان چنین ظلمی به برادر مسلمان خود نمی کند».این جمله ای است که رجب طیب اردوغان،رییس جمهوری ترکیه در پاسخ به اقدامات شنیع و جنایتکارانه گروه تروریستی داعش بیان کرد.
این اظهارات خنثی از سوی اردوغان در توصیف گروه داعش می تواند یکی از نشانه های دوستی نه چندان آشکار انکارا با این تروریست ها باشد.
مسلمان خواندن داعشی ها از سوی اردوغان در حالی است که حتی باراک اوباما،رییس جمهوری آمریکا در سخنانی تاکید کرد که این افراد پیرو هیچ دین و مذهبی نیستند.
خبرنگار روزنامه تودی زمان دریادداشتی که البته نامی از وی به میان نیاورده است در این باره می نویسد:اگر چه شبه نظامیان داعش حدود 40 شهروند ترک را بیش از یک ماه به عنوان گروگان در اختیار داشتند،اردوغان حتی نمی خواهد از لفظ تروریست برای توصیف داعشی ها استفاده کند.
این نویسنده با اشاره به جمله اردوغان که «یک مسلمان چنین ظلمی به برادر خود نمی کند»،می گوید:یه لحظه صبر کنید.چه می گویید؟چه کسی برادر چه کسی است؟آیا وحشی هایی که سر می برند و شهروندان ترک را مدت ها در اسارت داشتند برادران مسلمان شما هستند؟شما اینگونه ،تروریست هایی که همه جهان برای ریشه کن کردن آنها صف بسته اند را توصیف می کنید؟
وی ادامه می دهد:اردوغان که حامیانش او را «رهبر جهان» می دانند برای آزادی گروگان های ترک به جای اینکه با تحکم با تروریست ها برخورد کند به آنها التماس کرد.
رییس جمهوری ترکیه در این موقعیت گفت:من اینجا از «سازمان داعش» می خواهم تا شهروندان ما را آزاد کند زیرا در میان آنها زنان و کودکان نیز حضور دارند.
تودی زمان با اشاره به اینکه اردغان در پشت صحنه مذاکرات و زد و بندهایی با تروریست های داعش برای آزادی گروگان های ترک داشت،آورده است:بهتتر نبود اردوغان به جای التماس کردن داعشی ها در انظار عمومی به مردم میگفت که مذاکراتی در خفا در حال انجام است؟
در ادامه این یادداشت آمده است:حامیان حزب عدالت و توسعه آخرین افرادی هستند که نسبت به تصمیم گیری های دولت در زمینه سیاست خارجی حساسیت نشان می دهند.
زمانی که دولت اردوغان با مرزها را برای عبور تروریست ها برای ورود به سوریه باز می گذارد و اقدام به آموزش گروه های تروریستی در خاک خود می کند، انتقادی از جناب حامیان این حزب بر او وارد نمی شود.
همه شاهد بودند که چگونه سال گذشته اردوغان با سخنان پوچ و بی پایه خود موجب شد تا اعضای اخوان المسلمین مصر خود را در برابر ماشین آدم کشی نظامیان مصری قرار دهند.
این در حالی است که آنها می توانستند زیرکانه تر عمل کنند و خود را در مقابل قاتلانی که زندگی انسان ها هیچ معنا و ارزشی برایشان ندارد،قرار ندهند.
آیا وقتی نوبت به زندگی مردان و زنان بی گناه در مصر و سوریه می رسد،حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان نباید با حساسیت بیشتری عمل کند؟
فضای به وجود آمده در مصر و سوریه تنها موقعیت خوبی برای اردوغان بود تا از تراژدی های به وجود آمده بهره برداری کند.
نویسنده در پایان می نویسد:هر گاه من در باره رابطه دولت ترکیه با گروه های وابسته به القاعده می نویسم در معرض تند ترین اتهام ها و انتقادها از سوی حامیان اردوغان قرار می گیرم اما آنچه گفتم تنها یک نشانه بود برای کسانی که باور ندارند رییس جمهوری ترکیه از داعش که حتی القاعده هم خشونت آن را زیر سوال می برد،حمایت می کند.
نظر شما