به گزارش خبرنگار شبستان، «آرایش غلیظ»جدیدترین ساخته حمید نعمت الله که آن را با دوست همراهش هادی مقدم دوست به عنوان نویسنده مشترک ساخته، روایتی از جامعه امروز ایران با نگاهی به برشی خاص از این جامعه است.طبق معمول دیده تیز بین نعمت الله و مقدم دوست، دیدنی هایی را در جامعه مقابل نظر ما آورده که بسیاری از ما شاید به آن توجه نکنیم و تاثیر آن را در جامعه ندانیم اما «آرایش غلیظ»آیینه ای در برابر وجدان ما می گذراد.
مضمون اصلی «آرایش غلیظ»طمع ورزی است. تلاش برای طی کردن راه های صد ساله در یک شب به هر قیمتی که متاسفانه در سال های اخیر و پس از ورود پدیده کوئست به ایران، در بین جوانان رواج پیدا کرده،جانمایه و مضمون اصلی«آرایش غلیظ»است.البته این مضمون به شدت مهم و بسیار تکراری، همشه برای سینما سوژه خوبی بوده است اما نقطه قوت فیلم، شیوه روایت جذابی است که کارگردان برای فیلم برگزیده است.
روایت داستان در این فیلم، ساختار نویی دارد که در سینمای ایران کم سابقه است. بخشی از ساختار فیلم شباهت زیادی به«درون لووین دیویس»ساخته برادران کوئن دارد که نشان می دهد تکنیک روایت سینمای ایران جهانی است. این روایت جذاب و تا حد زیادی بدیع، در کنار پوستر و تبلیغات خاص این فیلم، جریان سازی خوبی برای این فیلم در فضای سینمای ایران هم به وجود آورده تا در کنار رونق اکران ناشی از«شهر موشها2»این فیلم هم جایگاه خود را بیابد.
بازی اغراق شده و همیشه نامتعادل حامد بهداد این بار زیر دست نعمت الله به خوبی پرداخت شده. شخصیت او "مسعود" که هم معتاد است هم دروغگو و تلاش می کند کلاهبرداری کند، به خوبی نماینده بی شمار جوانانی است که سال ها در راه رسیدن به حداقل ها کوشیده اند و حالا خسته از این بازی، در پی دزدیدن حداکثرها هستند. بازی طناز طباطبایی با سادگی و بلاهتی که درشخصیتش دارد، مکمل خوبی برای بازی بهداد شده و حضور جذاب جلال اجلالی،حبیب رضایی و علی عمرانی فقط فیلم را جذاب تر کرده.
«آرایش غلیظ»مضمون دینی-مذهبی دارد اما هیچ جای این فیلم نمی بینیم که این مضمون به طور مستقیم بیان شود. همانگونه که بر طبق روایات و آیات،خصایص ناپسند انسانی به آرامی به دل انسان راه می یابد و سپس بر او غلبه پیدا می کند،در این فیلم همین روند را به زیبایی و جذابیت می بینیم.
شاید اگر این فیلم با دقت بیشتری ساخته می شد و فیلمنامه آن کمی پخته تر بود، نتیجه بهتری هم از «آرایش غلیظ»حاصل می شد. اما آنچه امروز بر پرده سینماها دیده می شود، تلاش صمیمانه و خوب برای رساندن مفهومی مهم به گوش خواب آلود جامعه است تا شاید وجدان های ما تلنگری برای بیدار شدن بخورد.
یادداشت از علی ظهوری راد
پایان پیام/
نظر شما