به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، نسب شریف امامزاده سید ناصر الدین با دوازده واسطه به امام حسن مجتبی (ع) منتهی می شود .
وی سید جلیل القدر و دارای شخصیتی برجسته بود که در اواخر قرن ششم هجری وفات یافته است.
نخستین بار نام شریف و نسب والاتبار او را علامه نسابه ابن عنبه، متوفای 828 ه.ق در کتاب (عمده الطالب) ذکر نموده و تصریح دارد که آن حضرت را در بازار قم و در مدرسه ای که نزدیک محله سورانیک است به خاک سپردند.
مرحوم فیض معتقد است که بعضی از افراد، از سلسله نسب وی ساقط شده و بر این عقیده استدلالی نیز کرده است اما آنچه این عنبه و دیگر علمای انساب بیان داشته اند سلسله نسب وی همان است که عنوان شده است .
بنا بر نوشته مرحوم فیض(ره) سید ناصر الدین فرزندی به نام محمد داشته که در قم می زیسته و از او نیز فرزندی به نام عبدالله به وجود آمده است سید عبدالله بن محمدبن ناصر الدین ، یک فرزند به نام محمد داشت که از او عبدالله به وجودآمد و در پایین پای حضرت معصومه(ع) به خاک سپرده شد.
بارگاه ناصرالدّین علی بدون صحن و بیوتات و از آثار قرن دوازدهم یا اواخر دوره صفویه است که هم زمان با ایوان مسجدامام حسن عسکری علیه السلام بنا گردیده است.
این بقعه به صورت مربع مختلف الاضلاع به طول تقریبی 4 و عرض 5/3 متر است در وسط آن ضریح بسیار عالی است که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به زعامت رهبر بزرگ جهان اسلام حضرت امام خمینی رحمة الله علیه ساخته شده و نصب گردیده است جدار این بقعه با کاشی های فیروزه فام ساده و خشتی کاشیکاری و آیینه کاری شده می باشد.
سازندگان ضریح سید مصطفی و سلیم حمدانی و شیخ شبانی می باشند و نجّاری آن توسط حاج اکبر خموشیان صورت گرفته و در اصفهان به اتمام رسیده است و در سال 1370 بر سر تربت این امام زاده نصب گردیده است. و آیات قرآن از سوره فتح بالای این ضریح مطهّر را مزیّن نموده است.
بارگاه شاه زاده ناصر در حال حاضر روبه روی درب شمالی مسجد امام حسن عسکری علیه السلام واقع است.
پایان پیام/
نظر شما