به گزارش خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان، "حکومت اسلامی در عصر انتظار" با بهره گیری از گفتار بزرگان و با استناد به منابع روایی سیره معصومین(ع) به نقد و بررسی تشکیل حکومت اسلامی در دروه غیبت می پردازد. فراگیری ستم و فساد از نشانه های ظهور، ممنوعیت قیام در عصر غیبت و تشکیل حکومت در عصر غیبت؛ دخالت در قلمرو امام معصوم(ع) به همراه نقد و بررسی ازجمله فصل های این کتاب است.
در مقدمه این کتاب آمده است: از مباحث مهم و اساسي در دوره غيبت، بحث حکومت اسلامي و انتظار فرج و ارتباط آن دو با يکديگر است. بيشتر فقهاي شيعه، تشکيل حکومت اسلامي را در دوره غيبت، ضروري مي دانند و بر اين باورند که فقهاي عادل، بايد به اين مهم اقدام کنند و اگر يکي از آنان تشکيل حکومت داد، بر ديگران واجب است که از او پيروي کنند. در مقابل، شماري اندک برآنند که اقامه حکومت از شؤ ون امام معصوم است، بنابر اين، در عصر غيبت تشکيل حکومت جايز نيست.
با نگاهي به گفته ها و نوشته هاي طرفداران اين نظريه و دلائلي که بدان استناد کرده اند، مي توان گفت که اين باور انحرافي از سه راه زير سرچشمه گرفته است: 1. برداشت نادرست از رواياتي که گسترش ستم و فساد را از نشانه هاي ظهور امام زمان عج معرفي مي کند. 2. استناد به رواياتي که از هر گونه قيامي در عصر غيبت، نهي و به سکوت و سکون و صبر بر بلاها، دعوت کرده است. 3. تفسير نادرست از امامت و رهبري و تصور اين که تشکيل حکومت در عصر غيبت، دخالت در قلمرو کار امام معصوم(ع) است. در اين مقال، با بهره گيري از گفتار بزرگان و با استناد به منابع روايي، سيره معصومين(ع) و... به نقد و بررسي دلائل فوق خواهيم پرداخت.
در بخش فراگیری ستم و فساد از نشانه های ظهور آمده است:
برخی از روایات نتیجه گرفته اند که وجود ستم و فساد و حکومت های خودکامه در جهان پیش ازظهور مهدی(ع) طبیعی است بلکه مقدمه ظهور وفرج آن حضرت است و ما نباید با مقدمه ظهور آن حضرت مبارزه کنیم.
اینان با این برداشت تشکیل حکومت اسلامی را در دوره غیبت ممنوع اعلام کرده اند؛ زیرا به پندار اینان هر اندازه دولت اسلامی موفقیت کسب کند از ظلم و فساد کاسته می شود و ظهور امام(ع) که مشروط به پر شدن زمین از فساد و ستم است به تاخیر می افتد!
به نتیجه این برداشت هیچ فقیهی نمی تواند ملتزم باشد زیرا لازمه این تفکر تنها عدم مشروعیت حکومت نیست بلکه هر عمل مصلحانه ای باید از دیدگاه آنان جایز نباشد. از امر به معروف و نهی ازمنکر در امور جزئی گرفته تا مبارزه با ستم و حکومت های ستمگر. حال آن که امر به معروف و نهی از منکر از ضروریات اسلام و بر هر فرد مسلمان انجام آن واجب است.
بزرگترین مبارز علیه ظلم و جور و حکومتهای باطل خود مهدی(ع) است پس چگونه ممکن است که جامعه منتظر در این بعد به او اقتدا نکند و به او مانند نشود.بنابراین انسان منتظر نمی تواند در برابر فساد و ستم و حکومتهای جور بی تفاوت باشد تا چه رسد به این که موید آنان باشد.
لازمه این تفکر این است که قیام و اقدام پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) نیز برای تشکیل حکومت درست نبوده است؛ زیرا این حدیث هم از پیامبر(ص) و هم از دیگر ائمه نقل شده است و مضمون آن نیز مقید به زمان خاصی نیست. بنابراین باید تلاش های ائمه(ع) و حتی پیامبر(ص) را در راه تشکیل حکومت اسلامی منکر شویم و یا "نعوذ بالله" آنها را نیز محکوم کنیم؛ زیرا همه اینها حرکت های اصلاحی قبل از ظهور بوده است. پس برداشت فوق با سیره قطعیه معصومین(ع) ناسازگار است زیرا آنان با این که در انتظار حکومت جهانی مهدی(ع) بودند لحظه ای از تلاش و کوشش در راه مبارزه با حکومت های جور باز نمی ایستادند.
شایان ذکر است، "حکومت اسلامی در عصر انتظار" نوشته محمدصادق مزینانی در سال 1388 ازسوی انتشارات روزنامه جمهوری اسلامی روانه بازار نشر شد.
پایان پیام/
نظر شما