حجت الاسلام محمدمهدی فجری، نویسنده در مورد علل کپی کاری آثار ادبی به خبرنگار خبرگزای شبستان گفت: از نویسنده توقع می رود که روی بحثی که کار می کند دقیق، بامطالعه و تحقیق باشد. متأسفانه برخی نویسندگان با دید تجاری به کتاب و مباحث علمی همچون مقاله نگاه می کنند. آنها می خواهند به واسطه نگارش کتاب کسب درآمد کنند و یا به شهرتی برسند. این مسئله آسیب های جدی به جامعه علمی و فرهنگی ما وارد می کند که شدت و عواقب این آسیب ها کم نیست.
فجری با اشاره به افزایش کپی کاری در جامعه ما اظهار داشت: این مسئله نیاز به آسیب شناسی دارد و جلوی آن توسط مسئولان باید گرفته شود در غیر این صورت آسیب ها جدی به جامعه علمی و عموم مردم وارد خواهد شد.
وی رواج کپی کاری آثار ادبی را در کاهش سرانه مطالعه موثر دانست و افزود: وقتی خوانندگان ببینند کتاب های مشابهی چاپ می شود و متوجه کپی کاری شوند، رغبت کمی به مطالعه پیدا می کنند و این امر به گسترش کتابخوانی لطمه می زند. مردم نسبت به نویسنده بی اعتماد می شوند و تمایل آنها برای خرید کتاب کاهش می یابد.
این نویسنده کاهش رتبه علمی کشور را از دیگر آسیب های کپی کاری ذکر کرد و گفت: آسیب کپی کاری در حوزه علمی بیشتر از حوزه عمومی است. برخی افراد می خواهند رتبه ای کسب کنند و از روی مقالات و کتاب های دیگران کپی برداری می کنند. این کتاب ها و مقالات هیچ ثمره ای ندارد که هیچ، بلکه به جامعه علمی کشور لطمه می زند، رتبه علمی کشور را کاهش می دهد، ایده کم می شود، حرف نو در حوزه علم کم می شود و تمام اینها در مجموع به سطح علمی کشور آسیب می زند.
این نویسنده معتقد است ،اکثر کپی کاران آثار ادبی تازه کار هستند که یا می خواهند معروف شوند و یا می خواهند به پول برسند، در حقیقت آنها ترجیح می دهند بدون زحمت شهرت و یا مقام علمی کسب کنند و از زحمت دیگران کتاب و مقاله ای منتشر کنند.
فجری کپی کاران آثار ادبی را نویسنده نما نامید و ادامه داد: نویسنده نماهای کمی هستند که به کپی کاری روی می آورند اما همین کم هم آسیب زاست.
وی با اشاره به آسیب های جدی کپی کاری در حوزه علمی، تصریح کرد: وقتی افراد حتی در مورد پایان نامه به خود زحمت تحقیق و مطالعه نمی دهند و به سرقت مطالب دیگران می پردازد، از ایده های دیگران سوءاستفاده می کنند، دیگر آسیب در حد یک رساله نیست بلکه کل جامعه را دربر می گیرد.
فجری خاطرنشان کرد: وقتی در حوزه های علمی و دانشگاهی سرقت و کپی برداری باشد، افراد با عدم توانایی و نداشتن خلاقیت و ایده و دانش کافی به مدارج بالا می رسند و وقتی این به مدیریت هم تسری پیدا کند، خطرزا می شود و نه تنها جامعه را از رشد و پیشرفت باز می دارد بلکه به جامعه آسیب می زند.
وی با اشاره به تولید نرم افزار مشابه یاب نور توسط مرکز تحقیقاتی علوم کامپیوتری اظهار داشت: این نرم افزار در یک کتاب یا مقاله مشابهات را مشخص می کند و معین می کند که چند درصد آن اصل است و چند درصد کپی شده است. با این نرم افزار تا حدودی می توان جلوی سرقت های علمی و ادبی را گرفت.
پایان پیام/
نظر شما