تنها بیمارستان شهر کوچک دونتسک در روسیه ( با شهر دونتسک در شرق اوکراین اشتباه نشود) تنها چند کیلومتر از مرز این کشور با اوکراین فاصلی دارد. به گفته شاهدان عینی درحدود ساعت 5 بعد از ظهر روز 17 آگوست یک کاروان از وسایل نقلیه به سرعت به سوی درب ورودی بیمارستان حرکت کردند. این گروه صبح همان روز مسیر شش ساعته از شرق اوکراین تا روسیه را طی کرده بودند. یکی از سرنشینان خودرو یک پای خود را از دست داده بود و جراحت بزرگی در ناحیه سر داشت، و بسیاری دیگر از سرنشینان به وسیله گلوله زخمی شده بودند.
مقامات روسیه در انتظار رسیدن این گروه بودند. پزشکان اعزامی از وزارت شرایط اضطراری روسیه به همراه تعدادی از افسران سرویس امنیتی فدرال (FSB) وارد مینی بوس های حامل مجروحین شده و به بررسی جراحات پرداختند. مامورین سرویس امنیتی فدرال از سرنشینان سوالاتی پیرامون جراحات و مشاهدات شان پرسیدند . حدود 10 نفر از حادثه دیدگان بستری شدند و مابقی برای ادامه درمان با آمبولانس به بیمارستانی در روستوف اعزام شدند.
از زمان ارسال 300کامیون کمک های بشر دوستانه روسیه به شهر تحت محاصره لوهانسک در اوکراین، گذرگاه مرزی ایزوارینو در چند کیلومتری بیمارستاتن دونتسک، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به نظر می رسد قرار بود پس از انجام بازرسی از سوی مقامات صلیب سرخ ، این کامیون ها از طریق ایزوارینو به سوی اوکراین حرکت کنند، با این وجود جزییات دقیق آن هنوز مشخص نیست. کمی بعد حرکت کامیون ها متوقف شد که ممکن است ناشی از کشمکش دیپلماتیک یا صلاحدید سیاسی باشد. به نظر می رسد علت این تغییر برنامه یک دلیل فرعی به جز آغاز مداخله گسترده تر روسیه است. با این حال حضور این کاروان فرصتی برای مشاهده ابعاد جنگ در شرق اوکراین در آن سوی مرز روسیه بود؛ این منطقه وسیع به نوع پایگاه پشتیبانی تامین مایحتاج و مراقبت های پزشکی برای ساکنان و شورشیان محسوب می شود.
از حدود 270 کامیون اعزامی؛ 16 کامیون منتظر پایان بازرسی صلیب سرخ برای عبور از مرز بودند. چندین زن از اهالی لوهانسک که برای تامین غذای خانواده های خود در مرز حضور داشتند، 3 روز در انتظار پاکسازی جاده ها و اعلام وضعیت امن برای عبور بودند. ناتالیا، یکی از آنها می گفت تنها زمانی می تواند با همسرش صحبت کند که وی بتواند خود را به بالای یکی از تپه های اطراف شهر و نزدیکی تنها دکل مخابراتی تلفن همراه باقی مانده برساند. وی در ادامه گفت که در دوماه گذشته هر روز شاهد چند انفجار بودند و نیروهای ارتش اکراین را برای گلوله باران این شهر سرزنش کرد.
منطقه جنگی پر از شورشیانی است که در هر دو جهت در حال پیشروی هستند. کامیون هایی با نشان " جمهوری خلق دونتسک و نووروسیا" در جاده ها به سوی منطقه تحت حاکمیت دولت اوکراین حرکت می کنند. در گذرگاه ایزوارینو ، پل ریکارد یکی از ناظران سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE) مرتبا مردان جوانی را با لباس هایی شبیه به یونیفرم های نظامی در حال عبور از مرز می بیند. وی می گوید یکی از شب های هفته گذشته متوجه مردانی شده که لباس هایی با برچسب " ارتش ارتدوکس روسیه " برتن داشته و سوار بر مینی بوس هایی شده اند که به سوی خاک اوکراین حرکت می کردند.
برخی مجروحین به بیمارستان هایی در شهر های دیگر نزدیک به مرز اوکراین منتقل شده اند. بسیاری از آن ها جزو شورشیان مخالف دولت اوکراین مناطق دونتسک و لوهانسک بودند که از سوی روسیه پشتیبانی می شدند. تمام جنگجویان شورشی در این دو شهر از اهالی اوکراین نیستند، به شهادت مجروحین بستری شده در بیمارستان های مرزی، نیرو هایی از شهر های روسیه مثل کورسک، روستوف و حتی ولادی وستک در اقیانوس آرام به شورشیان پیوسته اند. در تاریخ 15 آگوست رهبر شورشیان ادعا کرد که 1200نیروی تازه نفس آموزش دیده در روسیه به آن ها ملحق شده اند. تقریبا هیچ کس انتظار مداخله مستقیم روسیه را ندارد. میزان نارضایتی و حس انتقام شورشیان با شعله ور تر شدن آتش جنگ افزایش یافته، آن ها دوستان خود را دیدند که در جنگی که دولت اوکراین آغاز کرد کشته شدند.
حتی اگر روسیه و اوکراین با میانجیگری غرب در مذاکرات صلح به توافق برسند، بعید به نظر می رسد که انگیزه های آغاز این جنگ از بین برود. تبلیغات و تجریه ترسناک جنگ در جهت تایید حقانیت شورش بوده و آن را تقویت کرده است. یکی از ساکنین شرق اوکراین در پاسخ به این سوال که چگونه می تواند به یک کشور فاشیستی باز گردد، پاسخ داد : " تنها با اسلحه می توان در چنین جایی زندگی کرد ".
نظر شما