واکاوی سیاست داخلی یازدهم/جایی که پای منتقدان به صداوسیماباز می شود

به گزارش خبرنگار حوزه دولت خبرگزاری شبستان، هفته جاری همزمان با هفته دولت، یک سال و اندی از زمان آغاز ریاست حسن روحانی بر قوه مجریه می گذرد و می توان در دومین هفته دولت او و یارانش به بررسی تغییرات ایجاد شده در سیاست داخلی پرداخت.

بنابراین گزارش، کارشناسان و تحلیلگران سیاسی داخلی معتقدند که علت اصلی پیروزی حسن روحانی بر رقبایش در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری وعده های او بوده است. وعده هایی که در زمینه سیاست داخلی نیز توانست مردم را به سمت جنبش اعتدال بکشاند.

پس از آن که برخی انتقادها در این زمینه به رئیس دولت های پیش وارد بود حال نوبت روحانی بود که بتواند تغییر اساسی در رفع این انتقادها ایجاد کند. یکی از عرصه هایی که همواره فعالان سیاسی داخلی انگشت انتقاد را به سمت محمود احمدی نژاد نشانه می رفتند، میدان ندادن به احزاب و گروهها و تشکل های سیاسی بود.

اما در دولت یازدهم در اولین اقدام عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور جلسه ای را به منظور حل مشکلات میان دولت و گروه های سیاسی برگزار کرد که نمایندگان بیش از 60 حزب در آن حضور یافتند و خواسته هایشان از دولت را مطرح کردند. پس از این جلسه نیز حسن نیت دولت در عمل تا جایی برای احزاب مشخص شد که دیگر در محافل سیاسی سخنی از همکاری دولت با گروه ها در میان نیست و تشکل ها در حال حل کردن مشکلات بین خودشان هستند.

در ادامه بازتر شدن فضای دانشگاه ها و اظهار نظرات سیاسی دانشجویان تا جایی پیش رفت که مخالفین این موضوع دست به کاری ماندگار در تاریخ دولت یازدهم زدند و بر همین اساس توانستند وزیر علوم این دولت را که جامعه دانشگاهی نگاه بسیار مثبتی به عملکرد او داشتند استیضاح کنند.

در حرکتی دیگر فضای سیاست داخلی تا جایی باز شد که منتقدین عملکرد سیاست خارجی دولت یازدهم در زمینه هسته ای نام نمادین دلواپسان را به خود گرفتند و جلسات متعددی در بررسی و نقد این عملکرد دولت یازدهم برپا کردند. اقدامی که پیش از این در دولت های نهم و دهم هیچگاه سابقه نداشته و هرجا گروهی در انتقاد به دولت جلسه ای برگزار می کردند با برخوردهای شدید امنیتی مواجه می شد.

رسانه ها نیز دست بازی پیدا کردند و جامعه مطبوعاتی منتقد در زمینه های متعددی دست به انتقاد زد و حتی در جاهایی که صدا و سیما هیچگاه دست به انتقاد نزده بود و همواره در طول سال های متمادی حامی دولت بود این بار به بررسی ابعاد مختلف موضوعات پرداخت و در گزارش های زیادی رویکردهای نقد به خود گرفت.

اما منتقدین دولت به همین اقدامات بسنده نکردند و بارها از صدا و سیما درخواست داشته اند تا برنامه هایی را تدارک ببیند که منتقدین دولت در آن حضور یافته و به راحتی در مقابل دوربین های رسانه ملی به نقد اقدامات دولت یازدهم بپردازند.

این ها حرکت های مثبتی از سوی دولت یازدهم تلقی می شود که در سال های گذشته به یکی از نیازهای اساسی جامعه تبدیل شده بود اما از جنبه ای دیگر نقدهایی به عملکرد دولت یازدهم در سیاست داخلی وارد است. از جمله این ها می توان به سخنرانی های تند اخیر رئیس جمهور اشاره کرد.

در اولین گام رئیس جمهور خطاب به منتقدان گفته بود که کسانی که شناسنامه دارند می توانند از دولت انتقاد کنند و این اظهار نظر وی با مخالفت زیادی روبرو شد. اخیرا هم در واکنش به مخالفان مذاکرات هسته ای و یا گفتگوها با مقامات غربی رئیس جمهور الفاظ تندی را به کار برد.

رئیس‌جمهور از «مذاکره‌هراس»ها انتقاد کرد و گفت: یک عده به ظاهر شعار می‌دهند ولی بزدل سیاسی هستند و تا حرف مذاکره پیش می‌آید می‌گویند ما می‌لرزیم. به جهنم؛ بروید یک جای گرم برای خود پیدا کنید. خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده است. این اظهارات روحانی هم انتقادهای زیادی به دنبال داشت و حتی مطبوعات موافق دولت هم به او نقد وارد کردند.

در هر صورت هر دولتی که سکان هدایت قوه مجریه را برعهده می گیرد تلاش دارد تا با حرکت در اصول و مبانی انقلاب اسلامی و رویکرد خاص خود بتواند مطالبات مردم را برآورده کند. تفاوت هر کدام از این دولت ها در نگاه آن ها به نحوه هدایت قوه مجریه است و هر کدام روشی خاص را در نظر می گیرند از این روست که جمهوری اسلامی ایران نظامی مردم سالارانه تلقی می شود و توانسته در سال های موجودیت خود به عنوان برترین دموکراسی دینی شناخته شود.

دولت یازدهم نیز از این قاعده مستثنی نیست و با وجود تجربه دومین هفته دولت در عمر خود به نهالی نو پا می ماند که هنوز نیمه راه را هم نپیموده پس باید به آن فرصت داد و دید که می تواند به وعده هایش عمل کند یا خیر؟

پایان پیام/