غزه خون می گرید، ریاض سکوت می کند

خبرگزاری شبستان: «در ذهن نرون چه می‌گذرد آن دم که به تماشای عراق در آتش می‌نشیند؟ او خرسند است از این که در تاریخ جنگل حافظه‌ای را بر می‌انگیزد که نامش را چونان دشمن حمورابی، گیلگمش و ابو نواس به خاطر سپارد: مذهب من، مادر تمام مذاهب است. گیاه جاودانگی است این که در کشتزار من می روید. و شعر ... به راستی این واژه به چه معناست؟
در ذهن نرون چه می گذرد ، آن گاه که به آتش افتاده به جان فلسطین می‌نگرد؟ شادمان است که نامش همچون پیامبری که تاکنون هیچ کس به آئین او در نیامده است، در فهرست پیامبران ثبت می‌شود. پیامبری که از سوی خدا و برای پالایش گناهان مردم به کشتار آنان کمر بسته است. گناهانی که دیگر تنها کتب مقدس نیستند که آن‌ها را تبیین می‌کنند: «من نیز با خدا سخن گفته‌ام!» در ذهن نرون چه می‌گذرد هنگامی که جهان را در آتش می‌بیند؟ «من مالک آخرت‌ام» و پس از آن از دوربین‌ها می‌خواهد که تصویربرداری را متوقف کنند، زیرا نمی‌خواهد در پایان این فیلِ آمریکایی بلند کسی آتش شعله‌ور در سرانگشتانش را ببیند.» این واژه ها و کلمات از زبان و قلم شاعر بلند آوازه فلسطین«محمود درویش» جاری شده است؛ شاعر که با شعرش از بیم و امید و شکوه و اندوه مردمش و سرزمینش می سرایید و اگر امروز بود بی گمان از غفلت و سکوت سران عرب شکایت می کرد و می سرود که کجایند «سران عرب» که تنها نظاره گر کشتار ملت فلسطین هستند و در جایی از این سرای به حمایت از تروریستهایی می پردازند که هم کیشان خود را به بهانه کفر و الحاد و عدم فرمانبرداری از آنها می کشند و در سرزمین زیتون دستان یهودیان صهیونیست به خون مسلمانان دیگر آلوده می شود و آنها سکوت می کنند.
سکوت سران ام القرای عرب(!) در زمانی که فواره های خون از غزه جاری است، قابل توجه است؛ عربستانی که خود را قطب جهان عرب و اسلام می داند، تنها به کمک 50 میلیون دلاری به غزه بسنده کرده است و سکوت و سکوت و سکوت.
هیچ مسئول سعودی کشتار در غزه به ویژه قتل عام در حی الشجاعیة را که به کشتار صبرا و شتیلای دوم معروف شد، محکوم نکرد، کشتاری که زبان قطر و کشورهای دیگر عرب را برای محکومیت باز کرد ، کشتاری که سازمان ملل را به اعتراف و محکومیت این قتل عام وحشیانه مجبور کرد، اما باوجود حجم فاجعه در حی الشجاعیه و غزه باز سران ام القرای عرب سکوت کردند و سکوت و سکوت.
تاکنون عمق اقدام سعودی ها تایید طرح مصر برای توقف جنگ در نوار غزه بود، نه تلاش سیاسی نه دیپلماتیکی؛ باز سکوت و سکوت و سکوت.
پشت پرده سکوت ادامه دار سعودها در این جنگ نابرابر صهیونیستی و غزه ای چیست؟ درست است که روابط میان عربستان و حماس به علت روابط محکم این جنبش با «محمد مرسی» رئیس جمهوری پیشین مصر و وابستگی شان با جماعت الاخوان المسلمین تیره شد، اما این مسئله نباید به معنی توقف تلاش های برای تجاوزات به غزه باشد و در برای این جنایات سکوت در پیش گیرند و سکوت و سکوت.
این برخورد عربستان عجیب است که دشمن صهیونیستی را دوست بداند و حماس را دشمن و این فکر را با همه توان و با تبلیغات در میان مردم ترویج دهد و در مقابل جنایات دشمنان اسلام و مسلمین سکوت کنند و سکوت و سکوت.
سران سعودی که دیروز با تکیه بر توان مالی و نظامی خود به اجیر کردن مزدوران سوری و غیر سوری پرداختند تا «بشار اسد» رئیس جمهوری قانونی سوریه را سرنگون کنند و حکومتی از جنس خویش و با نگاه متحجرانه خویش بر مردم سوریه حاکم کنند و نظام حاکم بر منطقه را با افکار سلفی تکفیری شان به سوی ناکجاآباد سوق دهند؛ امروز در مقابل دشمن تا بن دندان مسلح صهیونیستی سکوت می کنند و سکوت و سکوت.
سران سعودی با خلق پدیده نامشروع«داعش» تا به لجن کشیدن نام بزرگ «اسلام» عزم خود را جزم کردند و با نام دین به قتل عام زنان و مردان و کودکان سوری و عراقی اقدام کردند که هیچ دین و مذهبی بر قتل هیچ موجود زنده ای فرمان نمی دهد و تنها کسانی این وحشی گری ها را می پذیرند که از دین فرمان نمی گیرند و در مقابل هر اقدام ددمنشانه و وحشیانه ای سکوت می کنند و سکوت و سکوت.
مفتی های سعودی تا بدان حد نام بزرگ اسلام را به سخره گرفتند که برای حمایت از فرزند نامشروع خود «داعش» به صدور فتواهایی منافی عفت اقدام کردند؛ فتواهایی که در هیچ دین الهی جایی ندارد و آن را نه تنها قبیح بلکه حرام می دانند؛ اما تهیه کنندگان سناریوی کشتار مسلمانان با هزینه های میلیارد دلاری به ترویج افکار انحرافی خود پرداختند تا حرام خدا را حلال کنند و حلال خدا را حرام کنند؛ پس چه انتظاری است از قومی که به سر بریدن و قتل عام کودکان و زنان و مردان بی گناه در سوریه و عراق اقدام می کنند و نبرد با یهود صهیونیست را به بعد از، از بین بردن این مردم موکول می کنند، پس باید سران ام القرای(!) اسلام دربرابر جنایات یهود سکوت کنند، سکوت و سکوت.
امروز آنچه در سوریه، عراق و غزه رخ می دهد، یک تراژدی تاسف باری است که تهیه کنندگان آن صهیونیستها، وهابی ها و قدرت های بزرگ جهان هستند؛ چرا که «هیچ حیوانی نمی دارد به حیوانی روا آنچه این نامردمان با جان انسان می کنند»
پایان پیام/