به گزارش خبرنگار ادبیات شبستان، چهارمین برنامه پاسداشت «ادبیات جهاد و مقاومت» با عنوان رونمایی از تقریظ رهبر انقلاب بر کتاب «من زنده‌ام» اثر معصومه آباد، با حضور «حجت‌الاسلام والمسلمین محمدی گلپایگانی» رئیس دفتر مقام معظم رهبری، حجت‌الاسلام علی‌اکبر رشاد، سردار علی فضلی، سردار کارگر، حجت‌الاسلام علی شیرازی، مهدی چمران، حجت‌الاسلام دعایی، علیرضا مختارپور، حجت‌الاسلام علی‌اکبری و جمعی از فرهنگیان، نویسندگان و جهادگران در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.
«حجت الاسلام علی اکبر رشاد» رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در این مراسم طی سخنانی توضیح داد: ای کاش دست‌های بریده دستگیر ما شوند و ای کاش صاحبان این دست‌های بریده، راه را نشانمان بدهند. ای کاش صاحبان این چشم‌های بی سوی هدیه شده به ما، به ما بینش و توکل هدیه کنند. ای کاش قلب‌های مجروح و زخمی، دلی آرام، مطمئن و روشن به ما عنایت کنند. خوشا به حال کسی که بعد از ربع قرن، با سرافرازی خاطرات گذشته اش را می‌نویسد و این خاطرات، از تلخ و شیرین شان، فرهنگ ساز هستند. زهی سعادت که اینان، فیض دنیا و آخرت را دارند. اما راجع به حضرت آقا، مقام معظم رهبری باید بگویم که در تاریخ تشیع، شخصی به جامعیت و ظرفیت استعدادی ایشان، یا نداشته ایم و یا بسیار اندک داشته ایم؛ شخصیتی که وارد هر عرصه نظری یا عملی بشود، سرافراز جلوه خواهد کرد. کدام عرصه است که ایشان واردش نشده و در آن عرصه موفق نشده باشند؟ رهبر معظم انقلاب، یک فقیه تمام، یک فقیه فهیم، فتن، دقیق و روزآمد هستند. ایشان یک فقیه موضوع شناس هستند. ما فقیه حکم شناس، کم نداریم اما شناخت مساله و موضوع از حکم سخت تر است. شاید در تاریخ تشیع، فقیهی که تا این حد موضوع‌شناس باشد، نداشته باشیم و من با جسارت و سرافرازی تمام می‌گویم که ایشان اعلم و اصلح تر از دیگر فقیهان کنونی هستند.
وی ادامه داد: اهل فن بر این موضوع گواهی می‌دهند که ایشان تاریخدانی دقیق هستند و درباره تاریخ ایران، شیعه، منطقه و جهان، اطلاعات دقیقی دارند. ایشان به تاریخ جهان و غرب نیز احاطه دارند و در علم رجال و درایه نیز فوق العاده هستند. از منظر کلام، سیاست، اقتصاد، مدیریت و دایره گسترده علوم انسانی، صاحب دید و نظر هستند. ایشان با شاخه‌های گوناگون هنر آشنا هستند و در زمینه فیلم و سینما، یک منتقد ماهر هستند. در عرصه تئاتر، فهم متون نمایشنامه و شناخت نمایش نیز تبحر دارند. مقام معظم رهبری با حوزه ادبیات، رمان، داستانک و انواع قالب‌های داستانی آشنایی زیادی دارند و در زمینه شعر، سرآمد هستند. اهل فضل معاصر از جمله قیصر امین پور و سیدحسن حسینی اکثراً از شاگردان حسین آهی هستند اما من دیده ام که رهبری گاهی در جلسات، از آهی نیز ایرادات فنی می‌گرفتند. شعری در محضر ایشان خوانده نمی‌شود مگر اینکه با تیغ نقد ایشان اصلاح شود. ایشان افزون بر هزار رمان را مطالعه کرده اند که برخی از آنها رمان‌های مفصل چند جلدی هستند. ایشان حتی در حوزه‌هایی مانند موسیقی، که دور از شان ایشان است، صاحب نظر هستند.
رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در بخش دیگری از سخنانش گفت: جمله ای هم درباره شأن زن در اسلام بگوییم. این پرسش که زن برتر است یا مرد، نادرست ترین پرسشی است که تاریخ به خود دیده است. در تاریخ بشر پرسشی غلط تر از این مطرح نشده است. پرسش غلط به پاسخ صحیح منتهی نمی‌شود. این پرسش در اسلام جایی ندارد و زن و مرد هر دو انسان هستند. اما پرسش این است که هر یک چه شانی دارند؟ فهم من بعد از تخقیقات و پژوهش‌ها این است که زن، رهبرپرور است و مرد رهبر است. زن مربی است و مرد مدیر.
وی در بخش دیگری از سخنانش درباره کتاب «من زنده ام»، با بیان اینکه اهل مطالعه نیست، گفت: شاید ماه‌ها بگذرد که کتابی خوانده باشم اما مواردی هم بوده که شکار شده ام و کتاب «من زنده ام» من را شکار کرد. وقتی در نمایشگاه کتاب این کتاب را خریدم، به خانه بردم و نتوانستم آن را زمین بگذارم. یعنی خلاف رویه دو دهه اخیر عمرم. هر کلمه این کتاب توام با یک قطره اشک بود؛ واژه واژه اش پیام دل و گلوله است. جنگ نرم که می‌گویند همین است. گلوله‌هایش هم نرم است و از جنس کلمات. کلمات این کتاب به حق، تازیانه بر گرده عواطف و وجدان انسان می‌نوازد و خواننده مسحور این متن فاخر و معنویت مواج می‌شود؛ معنویتی که چنان آتشفشان از صفحه صفحه کتاب، شعله می‌کشد. جسارت، ملی گرایی، اسلام خواهی، حیا و هزار و یک عنصر ارزشی دیگر را می‌توان در این کتاب دید. بعد از خواندن این کتاب درشگفت ام که یک زن و این همه مقاومت! یعنی تا این حد مَرد؟ امروزه عده ای فکر می‌کنند زنی، انسانیت نیست و زن فرودست مرد است. یعنی زنان برای انسان شدن باید مرد بشوند. در حالی که زنان ما با زن بودنشان، انسان هستند. یکی از مقامات اردوگاهی که خانم آباد در آن اسیر بوده، از او پرسیده آیا همه زن‌های ایرانی این گونه هستند؟
رشاد در پایان افزود: به نظرم اجر نوشتن این کتاب، بسی بیشتر از اجر و پاداش تحمل آن سال‌های سخت اسیری است. این 4 سال اسارت به اندازه همه تاریخ می‌ارزد.
به گزارش شبستان، امیر خوراکیان قائم مقام مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی در ابتدای این مراسم ضمن عرض خیرمقدم به حضار گفت: امروز در این مراسم از وجود 50 نفر از مؤلفین 42 اثر که رهبر انقلاب در آثارشان تقریظ نوشته‌اند، تقدیر به عمل خواهد آمد. مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی که مستقیماً و با نظارت رهبر انقلاب اداره می‌شود، نظارت کاملی بر آثار ایشان دارد و به نوعی مرجعیت آثار ایشان بر عهده این مؤسسه است. وقتی سخن از مرجعیت این مؤسسه به میان می‌آید به این منظور نیست که دست سایر مؤسسات و علاقه‌مندان به فعالیت در حوزه آثار ایشان بسته است.
وی خاطرنشان کرد: امروز که 12 سال از فعالیت این مؤسسه می‌گذرد و با توجه به آگاهی که من از دستاوردهای این مؤسسه دارم، اعلام می‌کنم که تلاش زیادی در جمع‌آوری اطلاعات و تدوین آنها صورت گرفته است. در آینده علاقه‌مندان به آثار ایشان حتماً با آثار فاخری در زمینه‌های گوناگون از سوی مؤسسه روبه‌رو خواهند شد.
پایان پیام/
نظر شما