به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات شبستان ، نشست «شاهنامه‌پژوهی» در نمایشگاه بین المللی کتاب «بازنوشت شاهنامه فردوسی» با حضور قدمعلی سرامی، میرجلال‌الدین کزازی، مجتبی حسن‌بیگی و یاسر موحدفرد برگزار شد و در آن از کتاب (دفتر دانایی و داد) رونمایی شد.
حقیقت شاهنامه، حقیقت برتر انسانی است
دکتر قدمعلی سرامی در این نشست ،گفت: حقیقت شاهنامه، حقیقت برتر انسانی است. فردوسی در این اثر بیش از هر چیز به اومانیسم توجه دارد. فردوسی در شاهنامه به خود می بالد که پروردگار بعد از زمین و آسمان، انسان و شادمانی و بهجت را برای آدمی آفرید.
این شاعر و پژوهشگر افزود: در شاهنامه دو قدرت مسلط وجود دارند. یکی قدرت جهانی(خدا) و دیگری قدرت انسانی. فردوسی و اقبال لاهوری انسان را موجودی می دانند که ادامه حق تعالی است. شاهنامه اثری است.
در شاهنامه دو قدرت مسلط وجود دارند. یکی قدرت جهانی(خدا) و دیگری قدرت انسانی. فردوسی و اقبال لاهوری انسان را موجودی می دانند که ادامه حق تعالی است. شاهنامه اثری است که فرهیختگان و حتی کسانی که مداح‌اند یا مداح نیستند، چه به ادبیات تعلیمی علاقه مندند و چه غنایی، آن را دوست دارند و می‌پسندند. در روزگار ما حتی کسانی که ضد فردوسی بودند، مثل زنده یاد احمد شاملو در سخنانشان به وفور از وی یاد کرده اند.
وی خاطر نشان کرد:به درستی شاهنامه اثری حماسی است اما در آن طنز نیز دیده می شود. فردوسی در این اثر به هیچ وجه طرف قهرمانانش را نمی گیرد. به ویژه با روایت هایی که مثلاً از رستم نقل می‌کند. رستمی که گوره خری را در یک وعده می خورد و اگر کسی او را از خواب بیدار کند با جان خودش بازی کرده و رستمی که وقتی شراب می‌بیند عنان شهوت از دست می‌دهد. فردوسی در اثر بزرگ خود از واژه «گواژه» به جای «طنز» استفاده می کند. در شاهنامه ادبیات پیشگویانه نیز دیده می‌شود و نویسنده 400 سال آینده ایران را وصف می‌کند.
همه ما فرزندان فردوسی هستیم
در ادامه این نشست میرجلال‌الدین‌کزازی، شاعر و پژوهشگر عنوان کرد: همه شما چه بدانید، چه ندانید، چه بخواهید و چه نخواهید فرزاندان فردوسی هستید و در دامان فردوسی پرورده شده‌اید؛ چرا که شاهنامه نامه سپند و اهورایی هزاره‌های فرهنگ و هنر ایرانی است. اگر فردوسی در تاریخ سربرنمی‌آورد و شاهنامه را نمی‌سرود ما امروز خود را ایرانی نمی‌دانستیم و با زبان شورانگیز و فارسی سخن نمی‌گفتیم.
وی ادامه داد: کتاب من در دو انتشاراتی به چاپ رسیده است، اما هر دو آنها «دفتر دانایی و داد» نام دارند. یکی در انتشارات معین به چاپ رسیده که دو هفته پیش در شهر کتاب از آن رونمایی شد و دیگری که اکنون مراسم رونمایی از آن است، از سوی انتشارات زرین و سیمین به چاپ رسیده است.
نویسنده «نامه باستان» اضافه کرد: اگر کتابم خوانندگان را از شاهنامه خوانی بی‌نیاز کند بی‌شک همه جلدهای دو کتابم را در آتش می‌سوزانم و خود نیز در خرمن آن آتش فروخواهم رفت. این کار در چشم من گناهی نابخشودنی است. هدف من از نوشتن کتاب «دفتر دانایی و داد» این بود که مخاطبان در روزگار بی زمانی با شاهنامه آشنا شوند و خود را مهیای خواندن این اثر کنند؛ چرا که خواندن شاهنامه نیاز به برنامه‌ریزی دارد.
کزازی توضیح داد: یکی از هنرهایی که پیشینه دیرین دارد و قبل از اسلام نیز سابقه داشته، هنر کتاب آرایی است. یکی از سودطلبان در قرون ماضی شاهنامه طهماسبی را که نگاره‌هایی ارزشمند داشت با قیمت گزاف خرید و به گونه‌ای تبهکارانه آن را از هم گسست تا بتواند جدا جدا آن را بفروشد و پول به جیب بزند. روزگار ما در سایه ابزارهایی که ساخته‌ایم، روزگار آسانی‌هاست و می توان کتاب هایی آراسته و زیورین و چشم نواز و هنری فراپیش نهاد. سهولت این کار امروز بیشتر با فن چاپ امکان پذیر است تا هنر.
در ادامه یاسر موحدفرد در سخنانی کوتاه گفت: شاهنامه شناسنامه ملی ایرانی‌هاست. با نوشتن کتاب «دفتر دانایی و داد» بیهوده نگفته‌ایم اگر کزازی را فرزند برومند فردوسی بنامیم. شاهنامه فردوسی نیز یک نیایش است؛ چرا که بسیاری از هنرمندان در کنار قرآن‌نگاری به شاهنامه‌نگاری می‌پردازند.
در این نشست مجتبی حسن بیگی، نقال جوان به خواندن قطعاتی از شاهنامه پرداخت.
نشست «فردوسی پژوهی» صبح امروز سه شنبه 16 اردیبهشت در سرای اهل قلم نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار شد.
پایان پیام/
نظر شما