خبرگزاری شبستان: انتظار فرج دو گونه است :انتظاری که سازنده اس ، تحرک بخش است ، تعهدآور است ، عباد ، بلکه با فضیلت ترین عبادت است و انتظاری که ویرانگر است، باز دارنده است، فلج کننده است، و نوع " اباحیگری" محسوب می شود و گفتیم که این دو نوع انتظار ، معلول دونوع برداشت از ظهور عظیم تاریخی مهدی موعود (ع) است و این دو نوع برداشت به نوبه خود از دو نوع بینش درباره تحولات تاریخ ناشی می شود اکنون به تشریح این دو نوع انتظار می پردازیم و از انتظار ویرانگر آغاز می کنیم .
انتظار ویرانگر
برداشت قشری از مردم از مهدویت و قیام و انقلاب مهدی موعود این است که صرفا ماهیت انفجاری دارد ، فقط و فقط از گسترش و اشاعه و رواج ظلم ها و تبعیض ها و اختناق ها و حق کشی ها و تباهی ها ناشی می شود، نوعی سامان یافتن است که معلول پریشان شدن است .
آن گاه که صلاح به نقطه صفر برسد، حق و حقیقت هیچ طرفداری نداشته باشد، باطل، یکه تاز میدان گردد، جز نیروی باطل نیروئی حکومت نکن ، فرد صالحی در جهان یافت نشو ، این انفجار رخ می دهد و دست غیب برای نجات حقیقت - نه اهل حقیقت زیرا حقیقت طرفداری ندارد - از آستین بیرون می آید علیهذا هر اصلاحی محکوم اس ، زیرا هر اصلاح یک نقطه روشن است .
تا در صحنه اجتماع نقطه روشنی هست دست غیب ظاهر نمی شود، برعکس، هر گناه هر فساد و هر ظلم و هر تبعیض و هر حقکشی، هر پلیدیی به حکم این که مقدمه صلاح کلی است و انفجار را قریب الوقوع می کند رواست زیرا "الغایات تبرر المبادی " هدف ها وسیله های نامشروع را مشروع می کنند پس بهترین کمک به تسریع در ظهور و بهترین شکل انتظا ، ترویج و اشاعه فساد است .
این جااست که گناه هم فال است و هم تماشا، هم لذت و کامجوئی است و هم کمک به انقلاب مقدس نهائی این جا است که این شعر مصداق واقعی خود را می یابد : در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد این گروه طبعا به مصلحان و مجاهدان و آمران به معروف و ناهیان از منکر
با نوعی بغض و عداوت می نگرند ، زیرا آنان را از تأخیر اندازان ظهور و قیام مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه می شمارند . برعکس، اگر خود هم اهل گناه نباشند در عمق ضمیر و اندیشه با نوعی رضایت به گناهکاران و عاملان فساد می نگرند زیرا اینان مقدمات ظهور را فراهم می نمایند .
شبه دیالکتیکی
این نوع از برداشت از آن جهت که با اصلاحات مخالف است و فسادها و تباهی ها را به عنوان مقدمه یک انفجار مقدس، موجه و مطلوب می شمارد باید " شبه دیالکتیکی "خوانده شود . با این تفاوت که در تفکر دیالکتیکی، با اصلاحات از آن جهت اجازه داده می شود و تشدید نا بسامانی ها از آن جهت اجازه داده می شود که شکاف وسیعتر شود و مبارزه پیگیرتر و داغتر گردد، ولی این تفکر عامیانه فاقد این مزیت است، فقط به فساد و تباهی فتوا می دهد که خود بخود منجر به نتیجه مطلوب بشود .
این نوع برداشت از ظهور و قیام مهدی موعود و این نوع انتظار فرج که منجر به نوعی تعطیل در حدود و مقررات اسلامی می شود و نوعی " اباحیگری "باید شمرده شود به هیچ وجه با موازین اسلامی و قرآنی وفق نمی دهد .
منبع: برگرفته از کتاب "قیام و انقلاب مهدی" نوشته شهید مطهری
پایان پیام/
نظر شما