به گزارش خبرگزاری شبستان، جده یکی از شهرهای تاریخی حجاز است که پیشینه آن به سده‌های پیش از اسلام می‌رسد. وجود کتیبه‌هایی از قوم ثمود در کوه‌های شرقی جده گزارش شده است. بنابه نقلی، نخستین ساکنان این شهر قبیله قُضاعه بودند که در این منطقه ساکن شدند. سپس این شهر به عنوان بندرگاه به دست ایرانیان و به نقلی، شاهان ساسانی ساخته شد.
بر پایه گزارشی، خانواده سلمان فارسی پس از پذیرش اسلام، در این بندر ساکن شدند.
زبان رسمی مردم این شهر عربی است. حضور بازرگانان ایرانی و نیز فارسی زبانان دیگر کشورها در این شهر در سده‌های نخستین اسلامی سبب گشته تا مقدسی (م380قمری)از آشنایی مردم و بازاریان جده با زبان فارسی و توانایی آنان در گفت‌وگو به این زبان گزارش دهد. عنوان «شاه بندر جده» که از نام‌های این بندر بوده، از حضور تأثیرگذار فرهنگ ایرانی در این شهر حکایت دارد.
جده را محل هبوط حواء و نیز منزل و مدفن وی دانسته‌اند. به گزارش منابع سده 14قمری بر قبر وی که در قبرستانی بیرون شهر و در یک کیلومتری دروازه شرقی جده قرار دارد، سه گنبد وجود داشت. از زمان ساخت این گنبدها گزارشی در دست نیست.
ابن مجاور (م. 690قمری) ساخت نخستین آرامگاه بر قبر حواء را به ایرانیان نسبت داده و از ویرانی آن در سده هفتم قمری سخن گفته است. در سال 1344قمری با تسلط وهابیان بر جده، این گنبدها ویران شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبری اکنون شبه جزیره عربستان به 13منطقه اداری تقسیم می‌شود. در این تقسیم‌بندی، جده از شهرهای منطقه مکه به شمار می‌آید که پس از ریاض بزرگ‌ترین منطقه است. جده پس از شهر ریاض، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر عربستان سعودی و از مهم‌ترین بندرهای این کشور به شمار می رود.
پایان پیام/
نظر شما