به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری شبستان، مراسم نودمین سال افتتاح کتابخانه مجلس شورای اسلامی امروز سه شنبه 13 اسفندماه با حضور «حجت‌الاسلام ابوترابی فرد» نایب رئیس مجلس شورای اسلامی، «رضا داوری اردکانی» رئیس فرهنگستان علوم، «محمد رجبی» رئیس کتابخانه مجلس و جمعی از رایزنان فرهنگی و نمایندگان سفارتخانه ها در سالن مشروطه این کتابخانه برگزار شد.
«رضا داوری اردکانی» رئیس فرهنگستان علوم در این مراسم با اشاره به اینکه چه بخواهیم و چه نخواهیم اهل سیاست هستیم، معلم با کتاب سر و کار دارد. اینجا هم کتابخانه مجلس است که در حال حاضر یکی از کتابخانه‌های مهم کشور شمرده می‌شود، پس باید مرجع نمایندگان مجلس باشد، این طور هم هست و بیشتر کتاب‌هایی که مناسب کار قانون، قضا و حکومت باشد اینجا موجود است.
وی با طرح سوالاتی نظیر اینکه آیا قانون و قانونگذاری با هم پدید آمده‌اند؟ و اینکه باید بدانیم قانون و قانونگذاری از چه زمانی پدید آمدند؟، اظهار کرد: از ابتدای زندگی بشری قانون بوده است و پس از آن قانونگذاری پدید آمده است، البته قانون همیشه وجود داشته یعنی بشر از زمانی که بوده قانونی داشته است. زندگی بشر هیچ‌گاه بدون قانون نبوده است، قانون همیشه بوده است و امروز عنوان می‌شود بشر به قانون بیشتر احترام می‌گذارد اینگونه نیست، به نظر من عکس این مطلب صادق است، زیرا گذشتگان به قانون بیشتر احترام می‌گذاشتند، اما اگر قانون نبود، قانونگذاران از کجا آمده‌اند؟
رئیس فرهنگستان علوم خاطرنشان کرد: مردم در روابط، دین و اعتقادات خود قانون را می‌یابند. هیچ‌کدام از قانونگذاران قدیم، خود را قانونگذار نمی‌دانستند. قانونگذاران قانون بشری هیچ‌یک داعیه قانونگذاری نداشته‌اند. درست است که حکیمان قانونگذار بوده‌اند اما آنها حکمت می‌گفته‌اند و عنوان می‌کردند ما آنچه را هست بیان می‌کنیم زیرا ما زبان مردم هستیم.
وی با تأکید بر اینکه اولین گروه در تاریخ که داعیه‌دار قانونگذاری بوده‌اند سوفسطاییان بوده‌اند، افزود: آنها می‌گفتند بشر برای تسلط قواعدی وضع می‌کنند اما در این گفته سوفسطاییان تعارض بود که بشر حق دارد قانون وضع کند اما قانون برای غلبه است.
داوری اردکانی در بخش دیگری از سخنانش گفت: در قوانین بشری واضعان گاهی با قصد و گاهی بی‌قصد قانون وضع می‌کردند، اما قانونگذاری که قانون وضع می‌کند باید نزدیک به ضربان نبض و قلب جامعه باشد و نبض جامعه را در دست داشته باشد. این مساله آموزش می‌خواهد اما به صرف آموزش حاصل نمی‌شود؛ فرزند هر سیاستمدار ضرورتاً سیاستمدار نمی‌شود البته می‌توان سیاست را آموخت اما هر فردی سیاستمدار بزرگی نمی‌شود. اگر برخی در تاریخ نامدار هستند آنها با آموختن به این مقام نرسیدند مطمئناً نظام‌الملک دانا بود، اما تنها با درس خواندن نظام‌الملک نشد.
وی با اشاره به اینکه حافظان نظم بیشتر قضات هستند، توضیح داد: اهل سیاست، پدیدآورندگان نظم‌اند و قوانینی که وضع می‌کنند برای ایجاد نظم است، همه اهل سیاست در این دو امر مشارکت دارند، هم قانون وضع می‌کنند، هم نظم به وجود می‌آورند. سیاست باید وضع موجود را حفظ کند الا زمانی که انقلابی پدید می‌آید. من معلم دانشکده ادبیات بوده‌ام و علاقمند به زبان فارسی، اما گلایه‌ای دارم و آن اینکه قانون را باید درست نوشت، باید به شکلی نوشته شود که کسی نتواند بخش یا لفی از آن را کم یا زیاد کند، البته در قانون حرف‌های کلی و مبهم جایی ندارد.
داوری اردکانی در ادامه با بیان اینکه قانونگذار برای حفظ نظم افراد را مکلف می‌کند که چه بکنند، گفت: قانونی که نوشته می‌شود باید درست نوشته شود، اگر صد صفحه‌ای است و می‌شود نود و هشت صفحه آن را حذف کرد، بنابراین آن قانون، قانون خوبی نیست. گاهی ما مطالبی می‌نویسیم و یا خطابه‌های زیبایی را مکتوب می‌کنیم که وقتی به دست مجریان می‌دهیم آنها نمی‌دانند چه باید بکنند. باید قانونی نوشته شود تا وقتی دراختیار مجریان قرار می‌گیرد بدانند با آن چه کنند. قانونگذاران مردم زمان خودشان هستند. سخن زمان خود را شنیده و قانون وضع می‌کنند. این قانون دربردارنده فلاح و رستگاری مردم است، البته اینجا بهشت زمینی محقق نخواهد شد. دار بلاست، اینجا اصلاح شده و ویران می‌شود. اگر زمان هم نفس و همدمی باشد، قانونگذاران، قانونگذاران موفقی خواهند بود.
وی ادامه داد: کسانی که قانون مدنی موجود را نوشتند با تسلط کامل وارد این کار شده‌اند، هم فقه بلد بودند و هم با حقوق آشنا بودند، قدری هم شرایط برایشان غیرطبیعی نشده بود. از سال 1310 به این سو بود که قدری این رویه غیرطبیعی شد، آنها قانون خوب نوشتند که ما باید آن را تصحیح کنیم.
رئیس فرهنگستان علوم در پایان با اشاره به نقش کمک رسانی مورخان به قانونگذاران، بیان کرد: قانونگذاران بی‌نیاز از تاریخ نیستند و باید وضع جامعه خود را بدانند و خصوصاً باید تاریخ خود را به درستی بشناسند.
پایان پیام/
نظر شما