سیخ و سنجاق جایگزین کیف و مداد!!!

به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری شبستان، اعتیاد دانش آموزان ؛ واقعیتی که در دوره دولت عدالت و هم در دوره دولت تدبیر و امید تکذیب شد و حتی با تغییر دولت ها موضع مرغ یک پای آموزش و پرورش در مسئله اعتیاد تغییر نکرده است و همچنان آموزش و پرورش تاکید می کند که دانش آموز معتاد وجود ندارد اما واقعیت ها روی دیگر سکه را نشان می دهد.

در این باره می توان گفت؛ به مدرسه پسرانه ای در جنوب شرق می رویم که شنیده ایم دانش آموز معتاد داشته و اخراج کرده است اما مسوولانش به شدت از بیان موضوع هراسانند و آماری از اعتیاد دانش آموزان نمی دهند؛ می گویند می دانیم چه خبر است اما نمی توانیم بازگو کنیم.

معاون این مدرسه که گویا با دانش آموزان بیشتر سرو کار دارد لب به سخن می گشاید و از اخراج یک دانش آموز دوم دبیرستان در هفته اول مهر به دلیل مصرف مواد مخدر ناس به خبرنگار شبستان می گوید و ادامه می دهد: هنگامی که داشت ناس را مصرف می کرد ، سراغش رفتم وهمان جا حکم اخراجش را صادر کردیم.

وی افزود:مادر پیری داشت که التماس می کرد پسرش را اخراج نکنیم اما متقاعدش کردیم که الان پسر تو معتاد است ممکن است، فردا خیلی دیگر از دانش آموزان را هم معتاد کند و مادرش قبول کردکه پرونده پسرش را تحویل بگیرد.

معاون مدرسه می گوید: برادران و داماد های این پسر معتاد و یا مواد فروش هستند و در این مدرسه اکثر دانش آموزان به دلیل اینکه فرزندان طلاق یا بد سرپرست هستند و یا پدرهایشان را از دست داده اند بیشتر در معرض آسیب هستند، به طوری که هنگامی به پدر یکی از دانش آموزان می گویم پسرت سیگار می کشد بی توجه به صحبت من از مدرسه بیرون می رود و می گوید کار دارد.

وی در پاسخ به این سوال که دانش آموزان مواد دیگری را هم مصرف می کنند اظهار کرد: "ناس " را در گوشه توالت مدرسه پیدا کرده ام، اما مواد مخدر دیگری را نه، ممکن از دانش آموزان شیشه و کراک درخانه هایشان مصرف کنند اما در داخل مدرسه شاهد کشیدن مواد نبوده ام.

وی از رویکرد آموزش و پروش به خاطر دانش آموز محور بودنش انتقاد می کند و می گوید: آموزش و پرورش در هر شرایطی می گوید دانش آموز خاطی را نباید اخراج کرد درحالی که این دانش آموز می تواند خیلی دیگر از دانش آموزان را در معرض آسیب قرار دهد.

اما زرافشان معاون آموزش متوسطه آموزش و پرورش اخراج را همانند حکم اعدام برای دانش آموز می داند و به خبرنگار شبستان می گوید:جا به جایی دانش آموز به مدرسه دیگر، رویکرد بهتری است چراکه دانش آموز اگر معتاد باشد حتی بخواهد مواد را هم پخش کند به دلیل اینکه دایره عملش محدود شده است، نمی تواند این کار را دیگر انجام دهد؛ بنابراین انتقال دانش آموز به مدرسه دیگر راه حل قابل قبولی است.

محمود فرشیدی وزیر سابق آموزش و پرورش هم در این رابطه می گوید: دانش آموز معتاد اگر اخراج شود، می گویند ممکن است پس از اخراجش مواد فروش شود، اما باید در نظر داشت ممکن است همین دانش آموز در مدرسه هم 30 نفر دیگر را گرفتار اعتیاد کند.

دبیرستان سنی که دانش آموزان 15 تا 18 سال را در خود جای داده است سنی که از سوی مسوولان سن بحرانی برای آغاز مصرف مواد مخدر اعلام شده است که بر اساس آمار سال 90 میزان مصرف مواد در گروه سنی 15 تا 19 سال معادل 13.56درصد اعلام شده است که مطمئنن این درصد در سال 92 افزایش یافته است.

اعتیاد دانش آموزان هنوز به رسمیت شناخته نشده است و تکذیب از سوی وزارت آموزش و پرورش در دل واقعیت ها خود را جای داده تا جایی که آمار دقیق و یا حتی نا درست هم وجود ندارد ؛آخرین باری که آمار دانش آموزان معتاد اعلام شد سال 1387 بود که محمد رضا جهانی،قائم مقام دبیر کل وقت ستاد مبارزه با مواد مخدر از وجود 30 هزار دانش آموز معتاد در کشور خبر داد که این آمار توسط معاون پرورشی آموزش و پروش در همان زمان سریعا تکذیب شد.

البته ناگفته نماند پس از سال ها سکوت و تکذیب از وزات خانه آموزش و پروش بلاخره وزیر کشورو دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر عبدالرضا رحمانی‌فضلی، از کاهش سن اعتیاد خبرمی دهد و می گوید: آمار دقیقی در حوزه اعتیاد دانش آموزی نداریم اما براساس آمارگیری نمونه‌ای که خیلی هم موثق نیست کمتر از 0.5 درصد دانش‌آموزان ما اعتیاد دارند .

حتی ارایه این آمار که ناقص و نا موثق است بهتر از تکذیب ها و انکار های امانتداران بیش از 12 میلیون دانش آموز است که در سکوت قربانی می گیرندو ترس ارائه آمار نمی گذارد راه حلی علمی وکارشناسانه برای برون رفت از این بختکی که برسقف مدارس افتاده است ارایه شود.

اعتیاد دانش آموزی آمار ندارد اما قربانی دارد، قربانیانی که سن هایشان دیگر به زیر 15 سال هم می رسد واژه های زندگی به جای امید، تحصیل آینده جای خود را به ناس ، حشیش کراک و شیشه داده است و مسوولان خود را به خواب زده را نمی توان بیدار کرد.

معصومه بدخشان
پایان پیام/