به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری شبستان، دانشآموز 14 سالهیی در شیراز پس از اخراج از مدرسه خودکشی کرد خبر تکان دهنده ای که در سایت های خبری انتشار یافت و باز تیر انتقاد ها را به سوی آموزش و پرورش روانه کرده است هر ساله باید از آموزش و پرورش خبرهای تکان دهنده همانند سوخته شدن دانش آموزان شین آبادی تا خودکشی دانش آموز شیرازی به گوش رسد.
این پسر 14 سالهی شیرازی پس از اخراج از مدرسه به دلیل همراه داشتن تلفن همراه، خود را حلق آویز کرد ، این مسئله را در ذهن ها می آورد که چطور ممکن است نوجوانی در این سن به خودکشی فکر کند و چقدر باید این اخراج بر این نوجوان فشار وارد کند که مجبور به خودکشی شود.
بر اساس ادعاهای والدین این دانشآموز، وی یک روز بعد از اخراج به همراه پدرش به مدرسه رفت اما مدیر مدرسه از پذیرش او امتناع کرد و روز دوم که خودش به تنهایی به مدرسه رفته بود مسوولان مدرسه وی را نپذیرفتند این دانشآموز پس از مراجعه به منزلشان در حالی که تنها بود خود را حلقآویز کرد و به زندگی خود پایان داد.
آموزش و پرورش تاکید دارد هیچ دانش آموزی نباید از مدرسه اخراج شود اما ما همواره شاهد اخراج دانش آموزان از مدرسه هستیم بدون اینکه نظارتی وجود داشته باشد و سرنوشت دانش آموزان پس از اخراج معلوم نیست که چه می شود.
اخراج از مدارس همانند حکم اعدام است
معاون آموزش متوسطه آموزش و پرورش در گفت و گو با خبرنگار شبستان درباره ی خودکشی این نوجوان به دلیل اخراج از مدرسه اظهار تاسف کرد و گفت: فورا دستور پیگیری این مسئله را خواهیم داد و قطعا با مدرسه و مدیر متخلف برخورد می شود.
وی افزود: اخراج تنبیه سختی است که طی فرایند طولانی اجرا می شود و هیچ مدرسه ای حق اخراج را ندارد بلکه حق جابه جایی دانش آموز به مدرسه دیگر را دارد که آن هم طی فرایندی با تصمیم شورای مدرسه و شورای منطقه ای امکان پذیر است.
زرافشان ادامه داد: اخراج دانش آموزان همانند حکم اعدام می ماند و برای هر تخلفی حکم اعدام صادر نمی شود که بلکه بر اساس ضرورت این حکم را می دهند.
وی اظهار کرد: در مدارس نباید اخراج صورت گیرد بلکه برای دانش آموز متخلف باید جابه جایی مدرسه امکان پذیر باشد تا میدان عمل دانش آموز در مدرسه ای دیگر محدود شود .
معاون آموزش متوسطه آموزش و پرورش با تاکید بر اینکه باید تدبیر تربیتی برای دانش آموزان متخلف صورت گیرد خاطر نشان کرد: جابه جایی دانش آموز به مدرسه ای دیگر نباید به عنوان ابزار محرومیت باشد بلکه باید به عنوان ابزار تربیتی برای آرامش دانش آموز اتخاذ شود.
در این راستا شاهدیم که بخشنامه های ابلاغی آموزش و پرورش تنها برای خاک خوردن در بایگانی مدارس ابلاغ می شود که شاهد این قبیل از حوادث هستیم، مسئولین و معلمان باید با دانش آموزان به عنوان یک دوست و یک روانشناس دانش اموزان را درک کنند چرا که نوجوانان خصوصا در سنین نزدیک به بلوغ شرایط خاص دارند که باید خانواده ها و معلمان به آن توجه کنند تا شاهد اینگونه حوادث نباشیم.
اما همواره بحث تربیتی و پرورشی در مدارس همچون سرابی بر روی دیروز و فردا مدارس سایه افکنده است و از دور نمایی دارد اما از نزدیک حادثه آفرینی می کند.
پایان پیام/
نظر شما