سلمان کونایی، جرم‌شناس و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار شبستان با اشاره به فعالیت سایت‌های همسریابی گفت: به طور کلی مقوله فعالیت سایت‌های حوزه همسریابی اینترنتی اساسا زیرمجموعه تعاملات فضای مجازی و مشارکت در دنیای سایبر تعریف می‌شود که امروزه یک واقعیتی از زندگی است.
فاصله‌گرفتن از دنیای اینترنت غیرممکن است
وی با بیان اینکه امروزه فاصله‌گرفتن از دنیای اینترنتی و تجهیزاتی مانند ماهواره و رایانه غیرممکن است، اظهار کرد: توسعه روابط جهانی‌شدن مراودات انسان‌ها، اقتضائاتی دارد که یکی از آنها همین مشارکت‌ها در فضاهای مجازی است، بنابراین در بدو امر نمی‌توانیم حضور در فضای سایبری را اساسا منفی یا محل ایراد ببینیم.
کونایی با بیان اینکه اینترنت بخشی از زندگی می‌باشد، تصریح کرد: ما باید با این پدیده به صورت یک واقعیتی که با زندگی ما عجین شده است، برخورد کنیم لذا به هیچ عنوان نمی‌شود نگرش منفی و بدبینانه نسبت به این پدیده داشته باشیم، این امر مموضوعی است که باید در طرح هر مسئله در آسیب‌شناسی فضای مجازی به آن پرداخته شود.
عدم تعریف یک کاتالوگ مشخص برای فضای مجازی
این جرم‌شناس با طرح این سوال که واقعا ما تا کجا می‌توانیم برای تعاملات فضای مجازی اعتبار قایل شویم، خاطرنشان کرد: اساسا روابط اجتماعی به عنوان یک کلیت قابل تعریف هستند اما برای دایره مصداقی آنها شاید خیلی نتوان چهارچوب مشخصی معرفی کرد، چون دارای یک ماهیت شناور هستند زیرا تعاملات انسان در طول شرایط مکانی و زمانی کاملا نسبی هستند، در یک شرایط زمانی دیده می‌شود گفت‌وگوها و مباحثی صورت می‌گیرد که مطرح‌شدن‌شان در آن محافل و مجالس قابل پیش‌بینی نبودند، بنابراین ما باید به این مسئله دقت کنیم که به هیچ عنوان نمی‌شود یک کاتالوگ محدود و دارای چهارچوب مشخص را برای میزان تعامل در فضای مجازی تعریف کرد.
وی ادامه داد: پس همان‌طور که ما در فضای طبیعی و عادی ،بسته به شرایط و افراد مختلف می‌توانیم رویکردهای مختلفی داشته باشیم در فضای سایبر هم ممکن است چنین شرایطی پیش آید.
وی در ادامه یادآور شد: اما مسئله‌ای هم که نمی‌شود از کنارش گذشت این است که اصولا در تمام دنیا یک مجموعه نرم‌ها و فرهنگ‌ها در دامنه تعاملات انسانی حاکم است، یعنی الان ما در عالم فضای بیرون فرزنا در تعاملات فضای دانشگاهی بین جنسیت‌های مختلف به عنوان دو شهروند در فروشگاه‌ها و خیابان‌ها یک سری ضوابط و رفتارها حاکم است که آن هم رعایت حقوق دیگران است، بنابراین این نرم‌ها و هنجارها طبیعتا در فضای سایبری هم حاکم هستند.
داشتن چهارچوب حقوقی و اخلاقی از تشابهات فضای سایبری و طبیعی
این جرم‌شناس با بیان اینکه داشتن چهارچوب حقوقی، هنجاری و اخلاقی از جمله تشابهات فضای سایبری و طبیعی است، افزود:برخی از افراد که در دنیای واقعی تمایل مناسبی بر ارتباط و تعامل با دیگر افراد ندارند تصور می کنند که چون در فضای سایبر شناخته شده نیستند و اگر هم خیلی در قید و بند موازین اخلاقی نباشند می توانند از الفاظ و واژه هایی که از بیان آن برای مخاطب خود(زن و مرد) خجالت می کشند را مطرح کنند که این امربه هیچ عنوان یک توجیه منطقی و قابل طرح نیست.
وی ادامه داد: بنابراین در بدو ورود به فضای مجازی هم حتما باید این مسایل را مدنظر داشت که اینها هم تابع یک رژیم اخلاقی، فرهنگی، هنجاری و حقوقی کلان هستند که از فرهنگ امروز ما ایرانی‌ها نشأت می‌گیرد و چون در هر کشوری باید به فراخور مسایل فرهنگی خودش نگاه کنیم.
این جرم‌شناس با طرح این سوال که آیا اساسا همسریابی اینترنتی یک تعریف درست و قابل اعتماد است و یا به عنوان یک مشکل و بحران در جامعه مطرح می‌باشد، تصریح کرد: من اعتقاد ندارم که همسریابی اینترنتی در قالب این شکل سراسر می‌تواند یک مشکل باشد همان‌طور که اعتقاد ندارم که سراسر یک واقعیت باشد.
کونایی با بیان اینکه ما باید با این موضوع به عنوان یک پدیده اجتماعی نوظهور برخورد کنیم، اظهار کرد: وقتی نام آن پدیده اجتماعی را، پدیده اجتماعی نوظهور می‌گذاریم در واقع این مسئله را به ما یادآور می‌شود که ما باید از فرضیه‌ها و نظریات سنتی دیروز خودمان کمی عقب‌نشینی کنیم و حسب اقتضائات به توجیه مسئله بپردازیم.
فرانسه دارای بالاترین نرخ فعالیت مدنی در سایت همسریابی
وی در ادامه تصریح کرد: اگر ما بر اساس نظریات و فرضیه‌هایی که در دنیای امروز ،پیرامون فضای مجازی مطرح می‌شود بخواهیم به سایت‌های همسریابی نگاه کنیم باید ابتدا این مسئله را روشن کنیم که همسریابی اینترنتی در بسیاری از کشورهای دیگر یک امر جا فتاده است، مثلا فرانسه نخستین کشوری است که بالاترین نرخ فعالیت مدنی را در قالب همسریابی اینترنتی به خود اختصاص داده است یعنی بیشترین ترافیک مشارکت در فضای سایبری را دارند.
کونایی خاطرنشان کرد: سبک زندگی فرانسوی‌ها به نحوی است که در این کشور به هیچ عنوان در بدو امر نمی‌توانند از ترکیب همسریابی اینترنتی به عنوان یک معضل یاد کنند. چرا ؟چون وقتی یک کشوری در عالم طبیعی و بیرون از فضای سایبر از تعاملات آزادی بسیار وسیع روابط برخوردار است و جنسیت‌ها با کمترین سطح از ترس و خجالت مسایل را برای یکدیگر مطرح می‌‌کنند بنابراین در فضای سایبر این کشور هم نفوذ گسترده و مشارکت در فضای سایبری خیلی عجیب نیست.
وی گفت: چون این کشور به قدری از سلامت و آزادی رفتاری در بیرون برخوردارند که محل تردید نمی‌بینند که دختر و پسری در فضای سایبری با هم صحبت کنند و بخواهند به ازدواج و یا دوستی به یکدیگر فکر کنند.
وی با بیان اینکه این پدیده در کشور ایران متفاوت است، افزود: اساسا صحبت در مورد همه سطوح در ایران فرق می‌کند و از اینکه آیا ما با یک مشکل مواجه هستیم و یا به عنوان یک نهاد اجتماعی مطلوب کاملا متفاوت است.
پایان پیام/
نظر شما