به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان، روزنامه رسالت می‌نویسد: روزی که پیامبر گرامی اسلام(ص) با کفار، پیمان صلح حدیبیه را امضا فرمود، از طرفی کفار، با توجه به مواردی که در پیمان‌نامه پیش‌بینی کرده بودند، تصور می‌کردند خواهند توانست حرکت عظیم و رو به رشد اسلام را متوقف سازند و از طرف دیگر عده‌ای از یاران پیامبر (ص) هم تحلیل‌شان این بود که امضای این پیمان‌نامه موجب وهن مسلمانان شده است و هیچکس تصور نمی‌کرد که یکسال بعد، مسلمانان فاتحانه و مقتدرانه کفار را شکست خواهند داد و مکه را فتح خواهند کرد بدون آنکه کمترین شائبه پیمان‌شکنی متوجه آنها باشد البته روشن است که رمز تبدیل آن صلح‌نامه به این پیروزی بزرگ، استقامت و پایمردی مسلمانان بود.
***
این روزها در عرصه بین‌المللی، از ایران به عنوان یک طرف میز مذاکره‌ای نام برده می‌شود که شش قدرت جهان در طرف دیگر آن قرار گرفته‌اند تا این ضرب‌المثل غربی را در ذهن تداعی کنند که بلندی یک برج از سایه آن آشکار می‌شود و عظمت یک مرد از تعداد دشمنانش؛ اما این مذاکرات برای قدرت‌های طرف ما آنقدر اهمیت دارد که به محض احساس ضرورت، وزرای خارجه‌شان در هر ماموریتی که باشند، سراسیمه خود را به محل مذاکرات می‌رسانند.
به هر حال پس از ده سال مقاومت ایران، طرفین به توافقنامه‌ای رسیدند هر چند آمریکا و دیگر دشمنان ایران امیدوارند در گام‌های بعدی مذاکرات مطامع خود را در آن اعمال نمایند.
در داخل کشور نیز مذاکرات ژنو موافقان فراوانی دارد و البته گروهی هم با نوعی تردید به آن می‌نگرند که شاید دلیل نگاه تردیدآمیز آنان را بتوان در تصور سیاه و خاطرات تلخی جستجو کرد که در عرصه دیپلماسی جهان از مذاکره بین قدرت‌های سلطه‌گر و مظلومان جهان وجود دارد و پیشینه خود باختگی، مرعوب شدن و خیانت برخی سیاسیون کشورها در برابر نظام سلطه جهانی، پیش زمینه این نگاه تردیدآمیز باشد.
در مقابل این گروه، کسانی هم هستند که با بزرگنمایی این توافقنامه می‌خواهند از آن در جهت اهداف گروهی سیاسی خود بهره‌برداری کنند. اساس تفکر این گروه نوعی دلبستگی به بیگانه است که موجب شده چشم امید به عنایت و ترحم ارباب بی‌مروت دنیا بدوزند. حال آنکه با امضای این توافقنامه به عنوان گام نخست باید برای برداشتن گام‌های قاطعانه بعدی، برنامه‌ریزی کنیم و بها دادن بیش از اندازه به آن موجب می‌شود که سطح انتظارات و توقعات جامعه برای حل سریع همه مشکلات اقتصادی شتاب بگیرد و در عین حال چه بسا موجب غفلت ورزیدن از ضرورت اقتصاد مقاومتی شود و از فرصت فراهم شده برای ایجاد آمادگی و تقویت پشتوانه ملی حداکثر بهره‌برداری نشود. پشتوانه‌ای که تیم مذاکره کننده ما در مراحل بعدی با تکیه بر آن می‌تواند قدرتمند‌تر از گذشته ظاهر شود.
همچنین بزرگنمایی این توافقنامه موجب تشدید توهم دشمن می‌شود که تحریم‌ها ایران را وادار به انجام مذاکره کرده است و جریان امور کشور کاملا وابسته به این توافقنامه و تصمیم‌گیری‌های دشمن است. واقعیت آن است که ملت ایران نمی‌تواند به این پیمان و وفاداری آمریکا دل خوش کند چرا که بارها و سال‌ها تجربه کرده است که کلید خارجی قادر نیست قفل‌های داخلی را بگشاید. امروز ملت ایران در ابتدای مسیری طولانی قرار دارد که موفقیت در پیمودن این راه، همانند گذشته نیاز به استمرار عزم و استقامت دارد و تنها با تکیه بر قدرت و توان خویش می‌تواند دشمن را وادار به عقب‌نشینی کند.
مرغان که زشاخه‌ها نلغزند به باغ
زان روست که تکیه‌شان بود بر پر خویش
امروز ایران اسلامی، نه تنها برای دستیابی به حقوق کامل خویش در همه زمینه‌ها به پا خاسته است، بلکه با توجه به شایستگی‌های انسانی و اخلاقی، به خود حق می‌دهد که برای دفاع از حقوق سایر ملت‌های مظلوم جهان، با نظام سلطه جهانی به مقابله برخیزد چنانکه طی 35 سال گذشته چنین کرده و حاصل این مقابله دستاوردهایی امیدبخش بوده است که موجب تقویت نهضت‌های اسلامی و عدالت خواه و کاهش اقتدار نظام سلطه جهانی شده است. اما برای دستیابی به این انتظار به جا، باید واقعیات جهان را مورد توجه قرار داد و براساس شاخصه‌های حکمت و مصلحت گام برداشت و در موارد لزوم با نرمش قهرمانانه، دشمن را مغلوب ساخت. کلام آخر آنکه با توجه به تایید مقام معظم رهبری از تیم مذاکره کننده ایران و نیز پاسخ معظم‌له به پیام ریاست محترم جمهوری باید زحمات دولت، وزیر امور خارجه و تیم همراه ایشان را قدر دانست و مورد تشکر قرار داد و آنان را برای حضور در مراحل نفس‌گیرتر مذاکرات بعدی تقویت کرد.
پایان پیام/
نظر شما