جعفر بای، آسیب‌شناس علوم رفتاری در گفت‌وگو با خبرنگار شبستان با بیان اینکه اوج رشد جمعیت کشور در دهه 60 رکورد خورد، گفت: بر اساس پیش‌بینی‌های جمعیت‌شناسان، موج دوم افزایش جمعیت می‌بایست دهه 80 انجام می‌شد.
وی با بیان اینکه با ازدواج متولدان دهه 60 در دهه‌های 80 و 90 احتمال بروز افزایش جمعیت قابل پیش‌بینی بود، اظهار کرد: ولی به علت تحولات فرهنگی و اجتماعی در جامعه طی سه دهه اخیر این گمانه‌زنی‌ها محقق نشد و نه‌تنها افزایش اتفاق نیفتاد بلکه با روند فعلی زاد و ولد در کشور امروزه رشد منفی جمعیت موجب نگرانی جمعیت‌شناسان کشور شده است.
بای در ادامه خاطرنشان کرد: علل عدم گرایش جوانان به ازدواج از یک سو و عدم فرزندخواهی از سوی دیگر بستر کهنسالی جمعیت را فراهم کرده است، به هر حال چاله جمعیتی پیش‌آمده، زمینه مشکلات فراوانی را می‌تواند در ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی فراهم کند که باید از سوی مدیران ارشد سیاست‌گذاری های ویژه و برنامه‌ریزی های خاصی برای رفع این بحران انجام شود.
این آسیب‌شناس تصریح کرد: پدیده عدم گرایش جوانان به امر ازدواج قبل از اینکه مسئله اقتصادی باشد، علل فرهنگی و اجتماعی مداخله‌گر آثار تخریبی خود را بر روند رشد جمعیت کشور تحمیل کرده است.
وی با اشاره به علل کاهش جمعیت در جامعه خاطرنشان کرد: فروپاشی هرم قدرت در خانواده، حاکمیت مدل خانواده هسته‌ای به جای خانواده گسترده، رواج پدیده فرزندسالاری، اشتغال زنان در بیرون از منزل و غیبت والدین در خانه، ستیزه‌جویی، مد‌پرستی و قابلیت‌های مخرب بین خانواده‌ها، کوتاه‌بودن عمر مصنوعات بشری از جمله مواردی هستند که موجب کاهش جمعیت در کشور شده‌اند.
وی همچنین تحمیل نیازهای کاذب به زندگی انسان، به‌هم‌خوردن توازن دخل و خرج زندگی، تغییر اجتماعی اعضای خانواده، فقدان مدل تربیتی واحد توسط والدین، تغییرات نقش اجتماعی اعضای خانواده، تنزل منزلت اجتماعی پدر در خانواده، حاکمیت سهم‌خواهی به جای سهم‌گذاری اعضای خانواده در اقتصاد منزل و غیره را نیز از جمله عوامل و متغیرهای موثر در پدیده کاهش جمعیت در جامعه برشمرد.
وی با بیان اینکه طولانی‌شدن دوره تحصیل و فقدان مهارت‌های لازم و فنی برای اشتغال باعث تاخیر در سن ازدواج جوانان شده است، افزود: رفاه‌زدگی و لوکس‌گرایی، اشرافیت‌پرستی، ترجیح‌دادن منفعت فردی بر منفعت جمعی، اولویت‌دادن بر منافع آنی بر منفعت آتی، عدم تحمل سختی و دشواری از سوی جوانان زمینه‌ای را فراهم ساخته است که جوان امروزی طی روند رشد، دوره بحران و سختی را تحمل نکنند و عضوی تنبل و رفاه‌طلب به بار آیند که آستانه تحمل آنها کم و مهارت حل مسئله آنان ضعیف که باعث شده است مدیریت بحران نداشته و فاقد قدرت تصمیم‌گیری لازم باشند که این امر منجر به عدم گرایش آنها به تشکیل خانواده شده است.
وی با بیان اینکه هزینه‌های بالا و سرسام‌آور فرزندآوری از جمله مواردی است که امروزه باعث عدم گرایش والدین به فرزندآوری شده است، خاطرنشان کرد:مرافبت های دوران باری از سوی پزشکان یک فاجعه می باشد. یکی از دلایل این امر این است که سبک و روش زندگی در عصر حاضر تغییر کرده این تغییرات تحمیلی زندگی ما ایرانی ها را فلج کرده است.
وی با بیان اینکه دولت کارکرد خانواده را بر عهده گرفته است خاطر نشان کرد:اشتغال زنان در بیرون از منزل رابطه فرزند و مادری را کمرنگ کرد و مادر به جای نگهداری فرزندان آنان را به مهدکودک می سپارد در واقع می توان گفت دولت نتوانسته کارکرد متناسب با کارکرد خانواد را اجرایی کند.
بای ادامه داد: مادر شاغل مجال لازم را برای تربیت فرزندانش از دست می دهد و فرزندان بدون هرگونه مهارت لازم رشد کردند و بدون تمرین لازم برای زندگی فردا وارد مرحله ازدواج می شوند.
پایان پیام/
نظر شما