به گزارش خبرگزاری شبستان ، نشست «ممیزی کتاب بایدها و نبایدها» صبح امروز در پژوهشگاه فرهنگ، هنروارتباطات و برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، «عبدالله بیچرانلو» سرپرست پژوهشکده هنر و رسانه با اشاره به مسئله ممیزی کتاب، گفت: در این باره در یک سو دیدگاه رسمی و غالبی وجود دارد که به انحای مختلف اجرا شده‌اند. دراین دیدگاه نگاه این است که کتاب قبل از انتشار محتوایش بررسی و اگر مسئله‌ای در آن است، اصلاح شود. در مقابل بخش زیادی از نویسندگان و ناشران وجود دارند که معتقدند باید به آنها اعتماد داشت و خودشان و وجدانشان بهترین بررس کتاب‌هایشان هستند. دیدگاه سومی هم وجود دارد که نظارت بر کتاب توسط اهالی قلم و نشر انجام شود.
وی افزود: اگر ما کتاب را به عنوان یک رسانه در نظر بگیریم و تحولات رسانه‌های جدیدی که در سال‌های اخیر به وجود آمده است، در نظر بگیریم این دغدغه را بوجود می‌آورد که اصولا ممیزی کتاب امکان‌پذیر نباشد، چون کتاب‌های چالش‌برانگیز، الان به راحتی در فضای مجازی در دسترس هستند. از سوی دیگر هرگونه محتوا و مطلبی در فضای مجازی در شبکه‌های ماهواره‌ای قابل دسترس است. تحول مربوط به ماهواره و فناوری شتابان پیش می‌رود اما قانون‌های ما همچنان کهنه باقی مانده‌اند.
سخنران دیگر این مراسم محمدجواد مظفر مدیر انتشارات کویر بود. وی در این مراسم گفت: ما در 3 سال قبل از دوم خرداد و زمانی که میرسلیم مسئولیت اداره کتاب را به عهده داشت با دوران سیاهی در حوزه نشر مواجه بودیم و نتیجه آن دوران سیاه، در کتابی به اسم ممیزی کتاب توسط من منتشر شد که در دوران اصلاحات منتشر کردم، اما انصافا نمی‌دانستم 8 سال بعد از دوران اصلاحات روی آن دوران سه ساله را هم سفید کرده است و من نمی‌دانم فراتر از سیاه چه رنگی است.
مظفر با اشاره به غیاب الله‌یاری رئیس سابق کتاب، در این جلسه، گفت: خیلی دلم می‌خواست که ایشان بود و چشم در چشم صحبت می‌کردیم. من به صراحت می‌گویم که سانسور نباید و نه می‌شود، من از این لفظ سانسور استفاده می‌کنم، چون ممیزی و نظارت در حقیقت همان سانسور هستند. من می‌گویم سانسور نباید باشد، چون به استناد به قانون اساسی و قرآن و بشر به لحاظ فکر و اندیشه باید آزاد باشد و اصل بر آزادی قلم وصل و بیان است. می‌گویم اعمال سانسور شدنی نیست، چون ثابت شده است ادعای کسانی که می‌گویند مراقبت می‌کنیم، امکان‌پذیر نیست. سانسور هیچ معیار و ملاکی ندارد مگر زور و قدرت دست هر جریانی برسد بر علیه طرف مقابل اعمال زور می‌کند. 35 سال است که با نظام جمهوری اسلامی مواجه هستیم، 6،7 سیاست متفاوت بر معاونت کتاب ارشاد، اعمال شده است. در همان دوران اصلاحات که من مدافع‌اش هستم، 3 مدیرکل با سیاست‌های متفاوت آمدند اما مدیرکل مهم نبود. کافی است کتاب را از یک بررس و به بررس دیگر می‌دادید، تا کل نظرات متفاوت می‌شد، تا قیامت هم اگر به وزارت ارشاد فرصت بدهید، نمی‌تواند ملاک پیدا کند و به نتیجه برسد.
مدیر انتشارات کویر گفت: کسی حق ندارد بنشیند و محصول اندیشه شخص دیگری را بررسی کند، بنده مدعی هستم، هر وقت سانسور زیاد شده فساد هم زیاد می‌شود، برخلاف ادعایی که می‌گویند با سانسور جلوی ابتذال و انحراف را می‌گیریم، سانسور باعث شد در حوزه موسیقی، سینما و کتاب ابتذال زیاد شود.
وی با بیان اینکه ای کاش جمهوری اسلامی درباره کل سیاست‌هایش می‌پذیرفت که دنبال راه‌حل بی اشکال گشتن خطاست، ما همیشه مخیر هستیم، بین خوب و خوبتر و بد و بدتر، اگر سانسور را برداریم، ضررهایی دارد اما خیرهای زیادی به دنبال دارد.اگر سانسور باشد، ضررهای بسیاری وجود دارد و البته خوبی‌هایی هم دارد.
مظفر در ادامه با تجلیل از آزادی بیان در بین سال‌های 76 تا 79 آن را دوران طلایی خواند که باعث شکوفا شدن استعدادها شد و گفت: اما زمان اعمال سانسور باعث شد اهل قلم قهر کنند، به زاویه بروند، به مهاجرت بروند و کتابخوان‌ها هم کتاب نخرند، برخلاف ادعای دولت سانسور پدیده فرهنگی نیست، ظالمانه‌ترین دخالت دولت در اقتصاد نشر است ناشری که برای انتشاراتش انتشار 60 عنوان کتاب را برنامه‌ریزی کرده و تنها می‌تواند 30 عنوان آن را منتشر کند، ورشکست می‌شود چنانکه در این 8 سال بسیاری ورشکست شدند. البته عده‌ای هم میلیاردر شدند و آقای صالحی باید برود ببیند پول‌های معاونت فرهنگی در این 8 سال کجا رفته است.
وی در ادامه با اشاره به پروانه نشر گفت: پروانه نشر کاملا چیز بی‌خاصیتی است، پروانه صنعت برای صنایع مختلف معنا دارد که با یک پروانه صدها نوع جنس و کالا منتشر می‌شود اما ما پروانه نشر را می‌گیریم بعد هم باید برای تولید هر واحد کالایمان اجازه بگیریم پس این پروانه چه خاصیتی دارد؟ نکته دیگر اگر در این کشور کسی آدم کشته باشد یا سرقت مسلحانه کرده باشد، دستگیر می‌شود، وکیل می‌گیرد، چندین بار حکم تجدیدنظر می‌خواهد اما تنها متهمی که حق دفاع ندارد و نمی‌داند به وسیله چه کسی محاکمه می‌شود نویسنده و کتاب است که فرمان قتلش صادر می شود و نمی‌داند توسط چه کسی امضای چه کسی پای اصلاحیه نیست، کسی نیست که برایش توضیح دهیم و از خودمان دفاع کنیم. این چه عدالتی است در مورد قلم و نوشته شما را به خدا ما را به اندازه یک قاتل در این مملکت حساب کنید.
مظفر اظهار داشت: از سوی دیگر کل این هیاهو برای هیچ است، گرفتاری ما وجود فرهنگ شفاهی است حتی روشنفکران ما بیشتر حرف می‌زنند تا بخوانند. هزاران هزار شخص لیسانس و دکترا و حتی معلم در این مملکت وجود دارد که حتی یک کتاب هم نمی‌خوانند جامعه ما بسیار پرمدعا و کم‌دان است و ما بر سر این بحث می‌کنیم که آیا کتاب سانسور شود یا نه. از سوی دیگر در دنیایی که نوه من با یک کلیک به جایی دسترسی پیدا می‌کند که در پس ذهن هفت جد من هم نمی‌گذرد ما چگونه می‌توانیم جلوی انتشار کتاب را بگیریم. امروز انفجار اطلاعات است در اینترنت صدها مقاله و کتاب در نقد قرآن و ائمه ما وجود دارد. جلوی کتاب‌ها را گرفتن دیگر چه معنی می‌دهد.
مدیر انتشارات کویر در ادامه سخنانش با انتقاد از تفکر روحانیت در مواجه با پدیده‌های مدرن، گفت: روحانیت ما از دیرباز با کتاب آشنا بوده و کتاب‌های ضاله را می‌شناسند و برایشان قانون هم دارند، اما در مقابل پدیده‌های مدرن کاملا تسلیم هستند. و این یک بی‌عدالتی محض در جمهوری اسلامی است.
وی در ادامه با بیان مصداق‌هایی از کتاب‌هایی که متون بسیار زشت و سخیف داشتند و خواندن آنها برای حضار گفت: کتاب‌هایی در این 8 ساله منتشر شده‌اند که من اجازه نمی‌دهم حتی خواهر و مادرم آن را بخوانند، اما منظور من از بیان این مصداق‌ها این نیست که چرا سانسور نمی‌شوند، من نمی‌گویم چرا این کتاب‌ها منتشر شده و چرا به ما مجوز ندادید، من مدعی هستم که باید همه مجوز بگیرند.
مظفر گفت: اصلا چرا صدای روحانیت ما در مقابل سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی در نمی‌آید که یک زن شوهردار با یک مرد زن دار مثلا زن و شوهر می‌شوند و در یک سریال 60 قسمتی هرگونه حرف عاشقانه‌‌ای با هم می‌زنند حالا از روابط پشت صحنه‌ها بگذریم که برای ساخت این سریال‌ها و 5 دقیقه فیلم چه پشت صحنه‌هایی وجود دارد. این روابط از کجای فقه ما در می‌آید اما چون پدیده مدرن است، روحانیت ما تسلیم شده است. یا ورزش حرفه‌ای ما به هیچ‌وجه از دل فقه و اسلامی در نمی‌آید کجای فقه ما می‌گوید که یک نفر یک میلیارد بگیرد و دنبال توپ بدود چرا چنین اتفاقی در کشور ما افتاده و یک آیت‌الله در قم برای پیروزی فلان تیم دعای کمیل نذر می‌کند، چون فقهای ما حرفی ندارند و تسلیم شده‌اند. البته من مدافع همه پدیده‌های مدرن و وجود آنها در جامعه ما هستم اما می گویم این بی‌عدالتی است که در مقابل دیگر پدیده‌ها اینقدر تسلیم باشیم و در مقابل کتاب نه.
ویدر پایان گفت: من به بسیاری از آقایان گفتم که شما مسئول بهشت و جهنم مردم نیستید که مبادا بی‌عفتی پیش بیاید از آغاز جمهوری اسلامی میلیون‌ها پرونده منکراتی در دادگاه‌ها تشکیل شده اما یک نمونه در این میلیون‌ها بیاورید که شخص در اعترافاتش گفته باشد من بخاطر خواندن فلان کتاب در پارتی شرکت کردم و یا این رفتار زشت را از خودم نشان دادم.
پایان پیام/
نظر شما