به گزارش خبرگزاری شبستان از همدان؛ روستای سلیم سرایی در منطقه گل تپه همدان از توابع کبودرآهنگ و در 75 کیلومتری همدان واقع است. روستایی کوهستانی با آب و هوایی سرد که از اولین روز مهر وسایل گرمایشی آن روشن است.
خانه های قدیمی و گلی که زمستان 12 خانوار و تابستان 20 خانوار در این روستا سکونت دارند؛ روستایی فاقد راه آسفالته، آب شرب تصفیه شده و لوله کشی و حتی مرکز بهداشت.
در وسط روستا قناتی وجود دارد که هم دام های روستا از آن می خورند و هم مردم روستا برای شستشوی البسه و ظروف خود از آن استفاده می کنند. اکثر افراد روستا به شغل کشاورزی مشغول هستند.
در این روستا مدرسه ای کوچک اما پر از امید و آرزو وجود دارد و رضا کوثری (10 ساله)؛ دانش آموز پایه چهارم ابتدایی تنها دانش آموز این مدرسه است. گذشت 20 روز از ماه "مهر"؛ ما را واداشت تا به این مدرسه کوچک اما سرشار از عشق سری بزنیم و با معلم و دانش آموز این مدرسه هم صحبت شویم.
شاید اینجا دیگر از انتظارهای کودکانه برای نواخته شدن زنگ تفریح و شیطنت دانش آموزان کنجکاو خبری نباشد و یا شعر زیبای "قیصر امین پور" «... باز می بینم ز شوق بچه ها* اشتیاقی در نگاه مدرسه* زنگ تفریح و هیاهوی نشاط*خنده های قاه قاه مدرسه...» خبری نباشد اما رضا؛ تنها دانش آموز این مدرسه به خوبی می داند که باید خوب درس بخواند "حتی بدون امکانات اولیه مدرسه" تا بتواند معلم خود را که به عشق درس دادن 75 کیلومتر را در برف و باران به این روستا می آید را خوشحال کند.
مدرسه ای فاقد آب شرب بهداشتی، سرویس بهداشتی، سوخت بخاری نفتی و حتی یک لامپ برای روشنایی کلاس
لیلا خدا بنده لو، معلم مدرسه تک دانش آموزی روستای سلیم سرایی در گفتگو با خبرنگار شبستان گفت: هشت سال سابقه کار دارم و داری مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی تربیت هستم.
وی افزود: ساکن همدان هستم و روزانه حدود 75 کیلومتر مسافت را باید طی کنم تا به این مدرسه برسم و با توجه به اینکه این روستا در منطقه کوهستانی است و بنده نیز سرویس ایاب و ذهاب ندارم در زمستان و با شروع بارش برف با مشکلات زیادی روبرو می شوم.
بخاری مدرسه نفتنی است و هیچ منبعی برای تامین سوخت نداریم
خداه بنده لو ادامه داد: در اولین روز مهر که به مدرسه آمدم و مدرسه را تمیز کردم به دلیل سرمای زیاد؛ بخاری مدرسه را که بخاری نفتی است روشن کردم و متاسفانه در این روستا هیچگونه منبعی برای تامین سوخت نفت وجود ندارد و هر خانواده در روستا از روستاهای اطراف نفت مورد نیاز خود را تامین می کند.
این معلم مدرسه در ادامه افزود: امکانات مدرسه صفر است، این مدرسه هیچ امکانات اولیه ای از جمله لامپ، آب شرب و سرویس بهداشتی ندارد و حتی فاقد آب و سوخت برای بخاری نفتی است.
وی اظهار داشت: چون تعداد خانوارهای روستا در زمستان 10 تا 12 خانوار است همین امر باعث شده رضا کوثری 10 ساله تنها دانش آموز پایه ابتدایی این مدرسه باشد.
وی بیان کرد: با توجه به اینکه اکثر مطالب کتابهای آموزشی باید گروهی و مشارکتی باشد و نبود هم سن و سال و همکلاسی در کنار رضا؛ خود باعث کاهش کیفیت آموزش برای این دانش آموز شود.
رضا کوثری از خواسته هایش نگفت؛ فقط سکوت کرد
در ادامه تلاش کردیم با رضا کوثری تنها دانش آموز مدرسه نیز گفتگو کنیم اما وی تنها به معرفی خود بسنده کرد. رضا به سوالهای دیگری که پرسیدم جوابی نداد و فقط سکوت کرد و حتی از خواسته هایش نگفت.
برقراری عدالت آموزشی از اهداف آموزش و پرورش است
معصومه معصومیان، معاون آموزش ابتدایی استان همدان نیز در این باره گفت: برقراری عدالت کمی و کیفی آموزش و پرورش به ویژه در مناطق کمتر توسعه یافته، روستایی و عشایری از برنامه های راهبردی این معاونت است.
وی افزود: در سال تحصیلی 93-92 این معاونت درصدد ارتقاء کمی و کیفی فرصت های برابر آموزشی برای همه کودکان پیش دبستانی و دبستانی و تحقق اهداف برنامه آموزش برای همه است.
وی یادآور شد: شعار "بی سوادی حتی یک کودک خارج از مدرسه هم زیاد است" شهار معاونت آموزش ابتدایی در راستای انسداد مبادی بی سوادی است.
وی افزود: دانش‌آموزان مناطق محروم بخشی از جامعه دانش‌آموزی هستند که شاید یکی از اصلی‌ترین خواسته‌های آنها تحقق عدالت آموزشی و تحصیل در آرامش باشد.
پایان پیام/
گزارش؛ اشرفی طاهرپور
نظر شما