اخطار برای تهران

به گزارش خبرگزاری شبستان نبرد در سوریه دیر یا زود تمام می شود و آنچه از این جنگ داخلی به یادگار خواهد ماند جز ویرانه و کودکان جنگ جنگجویان آموزش دیده ای هستند که از سراسر جهان به خصوص منطقه قفقاز و آسیای مرکزی به جبهه های نبرد گسیل داده شده اند . بسیاری از سیاست مداران این روزها هشدار می دهند در صورت بازگشت این ستیزه جویان آموزش دیده وضعیت امنیتی در آسیای مرکزی و قفقاز وارد فاز تازه ای از بحران شده ، مساله ای که از زمان جنگ دوم قفقاز در سال 1999 آتش زیر خاکستر بوده است. تفاوت عمده ای میان جنگ های استقلال طلبانه سال 1996 و آنچه « ابن الخطاب » عربستانی تبار در چچن در سال 1999 هدایت کرد وجود دارد به طوری که « داکو عمراف » رهبر خود خوانده « عمارت اسلامی قفقاز » خود را وام دار رژیم سعودی می داند. حضور نیروهای آسیای تبار در میان ستیزه جویان القاعده ریشه در آموزش های مذهبی جوانان منطقه آسیای مرکزی و قفقاز دارد به طوری که ضعف تبلیغ مفهموم « اسلام ناب » در این مناطق و کمبود مبلیغین مذهبی برای تشریح مفاهیم دینی و شرعی اذهان جوانان ترکمن، تاجیک ، قرقیز،چچنی،ازبک و قزاق را آماده جذب مفاهیم تکفیری و افراطی کرده است . در حال حاضر گروهی به نام « جیش مهاجرین و انصار » متشکل از همین جوانان در سوریه مشغول پیکار هستند که در بخش های از شمال سوریه با نیروهای ارتش آزاد درگیر شده و آنها را نیز عقب رانده اند. گزارش ها نشان می دهد اکثر این افراد از مرزهای ترکیه و از طریق مسیر ترازیتی جمهوری کوچک آذربایجان منتقل می شوند و در مرزهای جنوبی ترکیه خروج این افراد ثبت و مدارکی دال بر گذر از مرز آنها وجود دارد.در همین حال در مجلس قرقیزستان در خصوص جوانانی از توابع منطقه « اوش » که اکنون در مرزهای سرزمینی سوریه مشغول نبرد هستند بحث های را کرده و از طریق خانواده های آنها پیگیر سرنوشت این افراد هستند.به نظر می رسد بازگشت این افراد از جبهه ای نبرد سوریه به قرقیزستان می تواند آبستن حوادث تلخی در این کشور محاط در خشکی از طریق « حزب التحریر » باشد. این ستیزه جویان که از سوی سعودی و حتی رژیم اسرائیل حمایت های مالی و از طریق ترکیه حمایت های لجستیکی می شوند جنگجویانی هستند که پس از پایان نبرد ها در سوریه به احتمال قوی به منطقه ای دیگر از جهان گسیل می شوند که بلا شک بخشی از آنها به موطن خود باز خواهند گشت که می توانند وضعیت امنیتی را در آسیای مرکزی به چالش بکشند. و احتمال دارد کشورهای چون ایران با توجه به مرز های گسترده آبی و خاکی گسترده با آسیای مرکزی و بخش های از قفقاز جنوبی به همراه عراق به عنوان همسایه سوریه که وضعیت امنیتی شکننده ای دارد متاثر از روند خروج و انتقال این ستیزه جویان افراطی خواهند بود. برای ایران و دولت تاجیکستان « جماعت انصار الله » خطری قابل تامل خواهد بود زیرا نیروهای این جریان اکنون در میان « جیش مهاجرین و انصار » مشغول فعالیت های تروریستی هستند. راهکاری که در این مقطع زمانی باید از سوی کشورهای منطقه در کوتاه مدت در نظر گرفته شود کنترل بیش از پیش مرزها و مدرسه های مذهبی است که با جریان های مشابه خود در خاورمیانه عربی و ترکیه در ارتباط تنگاتنگ هستند. از این طریق در کوتاه مدت می توان از سرباز گری جلوگیری کرد. اما راه های انتقال غیر قانونی از طریق مجامع بین المللی قابل پیگیری نیست و سرویس های امنیتی روسیه و ایران می توانند به کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی کمک شایانی کنند. برای بلند مدت نقش قم و نجف بیش از پیش حائز اهمیت است زیرا شناساندن اسلام ناب و فعالیت های مذهبی از این دست از رشد جریانات تکفیری که اکنون چهره خشن و عقب مانده ای اسلام به جهان نشان می دهند که مورد علاقه غرب است .