به گزارش سرویس دیگر رسانه‌های خبرگزاری شبستان به نقل از سایت مرصاد، حاج حسن رحیمی باره چگونگی شهادت شهید رسول حمیدی 17 ساله اظهار داشت: زمانی که گارد ریاست جمهوری عراق وارد سرپل ذهاب شد و پادگان ابوذر را به تصرف خود درآورد شرایط برای آغاز عملیات مرصاد ایجاد شد، از گرادن خیبر حدود 70 نفر جدا شدیم و شهید رسول حمیدی که بیسیم چی بود همراه من آمد.
در حال حرکت بودیم که تانکهای دشمن به ما نزدیک شدند و آر.پی.جی زن های ما شروع به شلیک کردند اما آنها همچنان پیش می آمدند. هنگام نماز صبح بود، آتش گلوله ها همچون ستاره های سرخ به آسمان می رفتند تعداد تانکها از ما بیشتر بود و تصمیم گرفتیم که به دو گروه تقسیم شویم. دست راست جاده شهید مومیوند و دوستانش مستقر شدند و در طرف چپ جاده من با شهید حمیدی که پشت سر من حرکت می کرد به راه خود ادامه دادیم.
تانک ها خیلی به ما نزدیک شدند، من کلاشنیکف را زمین گذاشتم و آر.پی.جی یکی از شهداء را برداشتم که بتوانم به تانکها شلیک کنم، اما هر چه به سینه تانکها شلیک میکردم گلوله ها یا منفجر می شد یا کمانه میکرد در این بین یکی از تانک دشمن به من نزدیک شد و من خودم را سریع به پایین جاده انداختم ولی شهید حمیدی ماند تا مانع عبور تانک شود و بتواند تانک را منهدم کند. تانک دشمن از روی بدن این شهید با بی رحمی تمام رد شد به طوری که با وجود اتمام عملیات و آزاد شدن پادگان ابوذر جنازه شهید حمیدی شناسایی نشد.
این رزمنده دفاع مقدس ادامه داد: شهید حمیدی در روز 3 یا 4 مرداد 1367 به شهادت رسید اما بر روی سنگ مزار این شهید گرانقدر نوشته شده است 12/5/67 واین تفاوت تاریخ به این دلیل است که تا 9 روز پیکر او قابل شناسایی نبود و در بیابان مانده بود. برای جمع آوری و شناسایی شهدا به منطقه رفتیم و در بین شهدا نتوانستیم پیکر شهید حمیدی را بیابیم.
شهید حمیدی فرد بسیار زرنگ، سریع و منظمی بود و همیشه یک ساق بند سفید به پایش می بست از طریق همین ساق بند با آقای بخشعلی کرمی توانستیم شهید حمیدی را 9 روز بعد از عملیات شناسایی کنیم.
رحیمی که هم اکنون رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان صحنه است گفت: این شهید نمونه ی بارزی از مظلومیت شهدا را به تصویر می کشد و به ما این پیام را می رساند که هستند شهدایی که حتی جسدشان هم مظلومیت دارد و شهدایی هستند که تا آخرین گلوله و با حتی با دست های خالی تا شهادت جنگیدند و تا آخرین نفس به آرمانهایی امام راحل پایبند بودند.
پایان پیام/
نظر شما