وقتی اصلاح‌طلبی اصولگرایانه راستگو معادلات حزبی را بهم ‌زند

به گزارش خبرنگار احزاب خبرگزاری شبستان، در چند ماه اخیر مردم در حماسه ای سیاسی مختلفی حاضر شدند، در انتخابات ریاست جمهوری و چهارمین دوره شورای اسلامی شهر حاضر شدند و رای دادند. در ریاست جمهوری نماینده مردم انتخاب شد و کارهایش را آغاز کرد. نمایندگان مردم در شورای شهر نیز قسم خوردند و کارشان را در راستای خدمت به مردم آغاز کردند.
نگاهی به افراد انتخاب شده و لیستهای منتشر نشان می دهد در شهرهای کوچک مردم بر مبنای شناخت و در شهرهای بزرگ با اتکا به لیست های منتشر شده و شناخت برخی افراد، گروهی دیگر نیز رای آوردند اما در تهران موضوع شورای شهر فراتر از این مسائل بود.
جذابیت عضویت در شورای شهر تهران پس از ریاست جمهوری و نمایندگی مجلس به حدی در نظر برخی زیاد بود که هر که را فکر کنید چه حزبی و چه مستقل به فکر شرکت در این انتخابات افتاد و جالب اینکه حتی برخی افراد معروف ساکن شهرستان های نه چندان نزدیک درصدد ورود به شورای تهران برآمدند.
در این میان بیشتر مردم تهران در لیست ها با اسامی غریب و آشنایی روبرو شدند و با تکیه بر شناخت رویکرد های حزبی به انتخاب افراد پرداختند، انتخابی بین اصول گرایی و اصلاح طلبی! و رهبر انقلاب در مصاحبه خود پس از انداختن رای خود به صندوق در روز 24 خرداد فرمودند: "من به 31 نفر براى شوراى شهر رأى دادم. البتّه بعضى از این حضرات را از نزدیک مى‌شناختم، بعضى را هم نمى‌شناختم، لکن اعتماد کردم به همین فهرستهایى که پیشنهاد می کنند و می دهند؛ یکى از آنها را ما گرفتیم و به اعتماد آنها، بقیّه کسانى را که نمى‌شناختیم نامشان را نوشتیم."

وقتی پای سیاست به شورای شهر کشیده شد

هرچند در ابتدا قرار بود در انتخابات شوراها سیاست وارد نشود و مصالح مردم در پیچ و خم سیاست نیفتد اما با انتشار اسامی به صورت لیست های مرتب شده براساس رویکرد سیاسی خواه ناخواه حزبی گری و سیاست بازی به شورای شهر تهران رخنه کرد.
این سیاسی بودن در شورای شهر و شهرداری تهران صبغه ای طولانی دارد، رییس جمهور قبلی ایران از شهرداری تهران به پاستور رفت و بهشت نشین این روزهای تهران علی رغم فعالیت در نیروی انتظامی و نیروی هوایی سپاه، صندلی شهرداری تهران را برای رسیدن به پاستور انتخاب کرد و شهرداری را به سرداری ترجیح داد تا شاید روزی در جایگاهی قرار بگیرد که تا چند ماه پیش برای دستیابی به آن با حسن روحانی رقابت می کرد. پس به نوعی شورای تهران کما بیش رییس جمهوران ایران را انتخاب می کند و حزب ها برای این مسئله در شورا دست و پنجه نرم میکنند.
اصلاح طلبان و اصولگراین راه یافته به شورای شهرجداگانه برای مسند های ریاست شورا و شهرداری تهران با هم قرارها گذاشتند و جلسات درون حزبی برگزار کردند و سعی و تلاش بسیار برای استقرار فرد مورد نظرشان در شورا انجام دادند و با تکیه بر همدلیشان مبارزه و رقابت آغاز شد.
در شورای شهر این دوره دو رای گیری برگزار شد که در هر دوی آنها به نوعی رکب خوردن های سیاسی و حزبی خودنمایی کرد. دو گروه اصلاح و اصول افراد مورد نظرشان را انتخاب کرده و حمایت می کردند اما با دو تفاوت: اول اینکه اصولگرایان به دیدگاه واحد و منسجم رسیدند و اصلاح طلبان نه و بعد اینکه اصول گرایان به هم مطمئن بودند اما اصلاح طلبان فکر می کردند که هستند!
در این میان شهردار تهران در حالی انتخاب شد که یک اصلاح طلب (راستگو) به نامزد اصولگرایان رای داد و در واقع معادلات حزبی را بر هم زد. این مسئله موجی از خشم و تعجب و حیرت به همراه داشت و در این میان گروهی از رسانه ها آب بر آسیاب ریختند و این شرایط سیاسی را تشدید کردند.
الهه راستگو از جمع اصلاح‌طلبان اخراج شد، احتمال اخراج الهه راستگو به خاطر رای به قالیباف، الهه راستگو: خائن نیستم، الهه راستگو قسم خورده بود از اهم تیترهایی بودند که دیروز راستگوی اصلاح طلب را متهم با تبرئه می کردند.

به هرحال این کار الهه راستگو به نوعی باعث ضربه ای سنگین به فعالیت های حزبی کشور شده و نوعی بی اخلاقی حزبی را نشان می دهد و در اذهان مردم اینگونه تداعی می کند که حزب در ایران بی معنیست زیرا کسی مانند راستگو که به اعتبار لیستی که در آن بود رای آورد به همان لیست پشت کرد.
وی قسم خورده بود که به فرد مورد نظر حزب رای دهد اما در زمانی که اهداف حزبی نیازمند اقدام او بود مستقل عمل کرد!! و در این میان تنها به بیان این مطلب اکتفا کرد: "مسائل دیگری هم هست که فعلاً سکوت می‌کنم و در صورت لزوم مطالب را بیان خواهم کرد. بنده که همواره عدالت و صرفه و صلاح ملی و مردم را بر منافع شخصی خود ترجیح داده‌ام و سوابقم نیز نشان از آن دارد. خود را اصلاح طلب می‌دانم، اصلاح‌طلب بوده، هستم و خواهم بود منتهی بر پایه یک سری اصول اصلاح طلبی یعنی اصلاح امور جامعه و حرکت از وضع موجود به وضع مطلوب."
به هر حال کار از کار گذشته است و منافع مردم نباید دستخوش اقدامات سیاسی شود. منافع مردمی که به برکت حضورشان پای صندوقها برخی به این مجامع راه یافتند نباید قربانی مطامع شخصی افراد شود و رسانه ها نیز نباید این وضع رادامن بزنند زیرا انتشار اخبار این چنینی و اطلاع رسانی در زمینه اینکه برخی اخبار شبهه انگیز از برخی حنجره های مشکوک خبر از تبانی های مالی و اعتباری می دهد تنها فضا را حزن انگیزتر کرده آلودگی ها را بیشتر نشان می دهد.
در این وانفسا تمرین مردم سالاری و احترام به مردم و شرح صدر در مقابل مخالفان و گاهی هم پیمانان می تواند راه گشا باشد. تاختن به راستگوی اصلاح طلبان گره ای از کلاف در هم مردم باز نمی کند و بهتر است همه مسئولان شهری به صورت یدی واحد در راستای مسئولیت خطیر رسیدگی به وضع اسفبار و نا امید کننده ترافیک تهران در آغاز مهر ماه و فصل مدارس فکری کنند تا در این ازدحام مردم در لای درهای اتوبوس و جمعیت مترو به موت نزدیک نگردند.
پایان پیام/