ارزشمندی اصالت جمع از اصالت فرد در نگاه قرآن

به گزارش خبرنگار قرآنی خبرگزاری شبستان، دکتر ابوالقاسم حسینجانی، نویسنده، شاعر برجسته کشور، در نشست ادبیات انسان در قرآن ونهج البلاغه با موضوع انسان و جامعه در بعد وسیع کلام الهی و نهج البلاغه و حضور جمعی از علاقه مندان به مباحث دینی و مذهبی که روز چهارشنبه 6 شهریور از ساعت 18 تا 20 در مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری برگزار شد، با اشاره به چگونگی رابطه انسان با قرآن گفت: برای پی بردن به زوایای مختلف رابطه آدمی با کلام الهی باید به وجود انسان مراجعه کرد.اگر انسان از محوریت بحث حذف شود گویی خاصیت قرآن از بین رفته زیرا نهال خلقت انسان، علقه الهی به موضوع آموختن است.
 

وی افزود: خداوند در بدو کلام، خود را با صفت رحمان یاد می کند و بعد اشاره به اصل خلقت انسان دارد. گوی پروردگار عالم لذت می برد، خود را آموزگار معرفی کند زیرا اساس آفرینش آدمی ریشه در خواستگاه آموزش الهی دارد.

حسینجانی با اشاره به راهکار شناخت زوایایی پنهان قرآن کریم تصریح کرد: برای بهره وری از تمام ظرفیت های کلام الهی باید به سراغ توانمندی های انسان رفت. اگر قرآن کریم از توصیه های اجتماعی سخن می گوید، نشان از ظرفیت آدمی در گستردگی و جامعیت آن دارد.

تغییر نگره انسان ها شرط اول جهانی شدن قرآن

وی با بیان این مطلب که باید نگاه بشر نسبت به قرآن وسیع شود، عنوان کرد: انسان ها باید نگره خود را نسبت به قرائت قرآن جهانی کنند، تنها با تکیه بر صفت رحمانیت الهی و مهر آفرینی که مخصوص خداوند است می توان در پای سفره پر منفعت آیات الهی نشست، لذا برای فهم قرآن باید نگاه خود را بزرگ کنیم.

ذات وجودی انسان دلالت بر تنهایی ندارد

حسینجانی با اشاره به چیستی ذات آفرینش انسان تصریح کرد: هرکس به گناه و ظلم، آدمی را به به قتل برساند، همه انسان ها کشته و کسی که یک نفر را احیا کند گویی همه انسان ها را احیا کرده است.
رحمن بودن یک صفت خاص خداوند است که به مراتب در ذات انسان ها دمیده شده و هرکس که از ضربه خوردن یک همنوع به دور از هرگونه مذهب، تفکر و عقیده آن فرد، ناراحت نشود باید در انسانیت خود شک کند.

در آرامش و خلوت می توان حق را تشخیص داد

وی با اشاره به تأثیر شناخت حق، در رابطه انسان و قرآن کریم اظهار کرد: خداوند در سوره مبارکه رعد می فرماید: سیلاب مانند حق است و کف هایی که بر روی آن قرار می گیرند همچون مثل باطل هستند.
وقتی سیلاب به آرامش می رسد چیزی از کف ها باقی نمی ماند و هرچه هست آب زلال و شفاف است.

هرکاری نیازمند بسترسازی مناسب است
 

حسینجانی با اشاره به یکی از آسیب های جدی نگرش غلط انسان ها در جامعه کنونی تصریح کرد: یکی از آسیب های جدی در عصر حاضر نگاه منفعت طلبانه انسان ها در اجرایی کردن فعالیت های مختلف است، یعنی قبل از ایجاد بستر سازی مناسب وارد عرصه کارهای کلان می شویم.
 

در حالی که باید برای رسیدن به عافیت در هرکاری ابتدا گفت و گو آموخت تا از دل آن گفتمان حاصل شود، تا در نهایت به جامعه خوراک فکری و عملیاتی داد.همچنین انسان ها باید نگاه خود در موضع مجادله که یکی دیگر از آسیب های جدی در ارتباطات اجتماعی است، تغییر دهند و همچون قرآن کریم به دنبال سخن احسن که همان بیان بروند.

اسلام و قرآن بر بعد اجتماعی انسان تأکید دارد

وی با اشاره به مضامین سوره مبارکه عصر و شناخت ادبیات انسانی در ابعاد اجتماعی عنوان کرد: خداوند در سوره عصر به "زمان" که همان عصاره و چکیده انسان است اشاره می کند و می فرماید:"به تحقیق انسان در خسران و زیان کاری است"
 

حسینجانی ادامه داد: قرآن از تجزیه و فروپاشی انسان سخن گفته و برای جلوگیری از این خطر چهار راه کار اساسی معرفی می کند.همچنین خداوند در این سوره اشاره به جمع دارد و می فرماید: "کسانی که دارای ویژگی ایمان، عمل صالح، توصیه کننده به صبر و حق هستند، از خسران حتمی در امان خواهند بود."
 

وی تصریح کرد: اصالت جمع از فرد در نگاه قرآن ارزشمندتر بوده و طبق روایات معصومین(ع) هیچ کس به تنهایی نمی تواند وارد بهشت شوند و کسب تمام مکارم اخلاق در اجتماع محقق می شود و می توان با نگره جهانی، نگرش انسانی پیدا کرد.
 

ارزش آدمی قرار گرفتن در سیستم های اجتماعی و گذر سلامت از مهلکه های شیطانی است. امام حسین(ع) هنگامی که سیستمی را مصموم و فاسد دید، احرام خود را نیمه تمام گذاشت و رهسپار سرزمین کربلا شد.
 

پرگویی عقل آدمی را زایل می کند
 

حسینجانی با اشاره به آسیب پرگویی در تخریب ارتباط انسان با جامعه در نگاه قرآن و نهج البلاغه عنوان کرد: عقل، همواره انسان را به فشرده سازی مراحل مختلف زندگی راهنمایی می کند در حالی که افراد حراف به گفته حضرت علی(ع) از عقلانیت به دور هستند.
 

وی افزود: انسان در زندگی خود باید به دنبال فشرده سازی، آرام سازی رود و تا آدمی کوچک نشود به بزرگی دست نخواهد یافت.همچنین به گفته قرآن کریم جامع نگری در وجود انسان از نشانه های الهی است و افرادی که نگاه تجزیه گرانه به مسائل دارند از یاران شیطان هستند.
 

حسینجانی با اشاره به ارتباط انسان و جوامع پیرامون خود در آیینه ی کلام الهی خاطرنشان کرد: اگر خداوند در قرآن توصیه به عمل صالح می کند منظور از عمل کار یدی نیست زیرا به تعبیر خود قرآن انسان می تواند یک عمل صالح باشد، به همین دلیل می توان گفت، شأن نزول بسیاری از آیات قرآن خود انسان است.
 

حتی خداوند طبق بسیاری از آیات و روایات خود را جانشین انسان می کند و می فرماید: " اگر به انسانی پول قرض دهید گویی به من قرض داده اید."همچنین پروردگار عالم برای وجود انسان چنان جایگاهی قائل است که می فرماید: انسان خلیفه و جانشین من است.

شایان ذکر است سلسله نشست های ادبیات انسان در قرآن و نهج البلاغه با موضوع انسان و جامعه روزهای چهارشنبه هر هفته از ساعت 18 در سالن اجتماعات مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری واقع در خیابان سمیه، نرسیده به پل حافظ با حضور استاد ابوالقاسم حسینجانی برگزار می شود.

پایان پیام/