به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری شبستان سیدحسن قاضیزاده هاشمی، به عنوان وزیر بهداشت درمان و اموزش پزشکی کار خود را آغاز کرد. شبستان در گزارشی به بررسی مهمترین رویکردهای دولت یازدهم در بخش سلامت پرداخته است. مهمترین رویکرد های کلان دولت یازدهم در بخش سلامت مبتنی بر اسناد بالادستی و به شرح زیر است:
1. استقرار نظام سیاستگذاری و برنامه ریزی در سطوح مختلف
2. تقویت نظام شبکه بهداشت و درمان کشور در شهر و روستا بویژه در مناطق عشایری و محروم
3. فراهم نمودن دسترسی عادلانه مالی برای فقرا، مناطق محروم، حاشیه شهرها، بیماران خاص، افراد تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره)، بهزیستی و خانواده های زن سرپرست
4. بازنگری در سیاست های پرداخت یارانه ها در جهت تأمین عدالت در سلامت
5. تربیت نیروی انسانی متناسب با نیاز سلامت کشور و بار بیماری های حال و آینده
6. دسترسی عادلانه مردم به خدمات با کیفیت و قیمت مناسب براساس الگوی سطح بندی نظام ارائه خدمات
7. بهره گیری از حوزه های علمیه در جهت ارتقای سلامت معنوی
8. تبدیل گفتمان علمی به گفتمان مسلط جامعه از راه توسعه فرهنگ پژوهش، سواد سلامت، ارتقای مهارت های زندگی و بهره گیری از فناوری اطلاعات
9. تحول در نظام تحقیقات و نوآوری به منظور توسعه علم و فن آوری در جهت تأمین و ارتقای سلامت مردم و کمک به
همکاری های بین بخشی مرتبط با سلامت در کشور
10. ارتقای پاسخگویی نظام سلامت
11.ارتقای رضایت مندی مردم از خدمات
12. بهبود شاخص های عدالت در سلامت از جمله بهبود دسترسی مردم به خدمات، کاهش سهم هزینه های درمانی مستقیم از جیب مردم و تأمین هزینه های کمرشکن اقشار کم درآمد و بیماران صعب العلاج و خاص
13. تعمیم پوشش خدمات بیمه ای پایه به 100 درصد جمعیت
14. تقویت حاکمیت دولت بر نظام سلامت (دولتی و خصوصی) از نظر نظارت، پاسخگویی، کمک به تأمین منابع
15. تأمین 100% منابع مالی برنامه های مصوب خدمات پیشگیری و ارتقای سلامت و برخورداری همه مردم از این خدمات
16. حمایت از نخبگان علمی حوزه سلامت و بهرهگیری از دانش و تجربه آنان در جهت ایجاد تحول در نظام سلامت و تولید دانش و فن آوری مورد نیاز نظام
17.اصلاح تعرفه های پزشکی با هدف تامین عدالت در ارائه کنندگان و دریافت کنندگان خدمت
18. بازنگری در قوانین و مقررات و به روز نمودن و کارآمد کردن آن
19. مرکز زدایی در نظام مدیریت به منظور کارآمد کردن آن و واگذاری قدرت به سطوح محیطی
20. تقویت و ترویج همکاری بین بخشی
21. حمایت از حضور در صحنه بین المللی و استفاده از تجارب سازمان های جهانی
22. تأمین داروهای اساسی و فرآورده های بیولوژیک مورد نیاز نظام سلامت با مشارکت بخش دولتی و خصوصی و بهبود کیفیت آن
23. جهت گیری آموزش برای پاسخگویی به نیازهای عرصه اجرا
24. ضابطه مندی انتصاب مدیران
25. برقراری جریان مستمر بازآموزی کارکنان
26. ساماندهی نظام داده ها و اطلاعات سلامت و ایجاد نهادی علمی برای تحلیل داده ها
27. سیاست گذاری نظام سلامت مبتنی بر فرایند تولید و بکارگیری شواهد
28. اصلاح شیوه زندگی مردم
29. همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با بخش خصوصی، انجمنهای علمی، دولت های محلی( شهرداری ها) و سازمان های مردم نهاد
برنامه های پیشنهادی
الف) اقدامات فوری
پیگیری تأمین منابع مالی (ارزی و ریالی) مورد نیاز نظام سلامت (از جمله استفاده از راهکارهای مندرج در قانون برنامه پنجم و کمک گرفتن از خیرین سلامت و بخش خصوصی)
تشکیل ستاد مدیریت بحران دارو
پیگیری رفع مشکلات نقدینگی و تسهیل فرایند تامین ارز مورد نیاز صنایع دارویی
بازسازی، نوسازی و گسترش شبکه های بهداشت و درمان کشور از طریق راه اندازی مجدد ستاد شبکه های بهداشت و درمان کشور
استقرار گام به گام پزشک خانواده و نظام ارجاع پس از آسیب شناسی جامع اقدام های انجام شده
تأمین نیروهای انسانی برای مناطق محروم
تقویت دبیرخانه شورای عالی سلامت و امنیت غذایی کشور و کارگروه های تخصصی
ایجاد دبیرخانه شورای سیاست گذاری سلامت در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
ارتقای ظرفیت و تقویت توان استان ها و شهرستان های تابعه از طریق استقرار «نظام نامه مدیریت و توسعه سلامت همه جانبه استان»
ضابطه مند ساختن انتصاب مدیران وتوانمند سازی انان
بازنگری مبتنی بر شواهد در توسعه نظام آموزش پزشکی منطبق بر نیاز کشور و امکانات و منابع
ب) برنامه های میان مدت و درازمدت
1- تولیت
1-1- تقویت دبیرخانه شورایعالی سلامت و امنیت غذایی (به عنوان عالی ترین مرجع تصمیم گیری در زمینه سلامت در سطوح ملی و استانی)
2-1- طراحی و ایجاد «سامانه خدمات جامع و همگانی سلامت» موضوع بند ج ماده 32 قانون برنامه بگونه ای که مجموعه نظام ارائه خدمات سلامت شامل ارتقاء سلامت، پیشگیری، آموزش، پژوهش، درمان ، توانبخشی و همکاری بین بخشی را شامل شود.
2- برنامه های فرابخشی سلامت (مدیریت از طریق شورایعالی سلامت و امنیت غذایی):
1-2- برنامه کاهش آسیب های اجتماعی
2-2- کمک به بهبود وضعیت محیط زیست کشور
3-2- اجرای سند ملی ارتقاء رشد و تکامل دوران خردسالی
4-2- اجرای سند ملی تغذیه و امنیت غذایی
5-2- اجرای برنامه جامع ارتقای سلامت روان کشور
6-2- بازنگری و تصویب قانون جامع بهداشت محیط کشور
7-2- بازنگری قانون کار و گنجاندن بخشی به عنوان، تأمین محیط کار سالم به منظور حفظ و صیانت از نیروی کار
8-2- کمک به اجرای سند راهبرد ملی کیفیت آب آشامیدنی
9-2- تدوین سند ملی هوای سالم
10-2- تدوین سند ملی سلامت خاک
11-2- کمک به کنترل عوامل خطر محیطی و مدیریت پسماند
12-2- تدوین سند ملی ایمنی زنجیره مواد غذایی از مزرعه تا سفره (تولید، نگهداری، فراوری، توزیع و عرضه)
13-2- به روز نمودن قانون کنترل مواد خوراکی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی
14-2- برنامه ارتقاء فرهنگ سلامت (تغذیه، تحرک، تناسب اندام، پرهیز از مصرف دخانیات و الکل، رفتارهای پرخطر)
15-2- تدوین سند یکپارچه مدیریت عوامل خطر بیماریها (دیابت، سرطان، قلب و عروق، تنفسی، اسکلتی- عضلانی و ژنتیکی)
16-2- تدوین و اجرای سند ملی پیشگیری از سوانح و حوادث
17-2- درج شاخصهای سلامت در نظام ارزشیابی عملکرد استانداران ، شهرداران، فرمانداران و بخشداران و سایر مدیران
18-2- اجرای نظام جامع آموزش سلامت در مدارس از پیش دبستان تا پایان دبیرستان
19-2- کمک به اجرای سند سلامت کارکنان دولت
20-2- تدوین و استقرار برنامه سلامت زندانیان
21-2- تدوین و استقرار برنامه سلامت در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی
3- برنامه های درون بخشی سلامت (مدیریت از طریق سامانه خدمات جامع و همگانی سلامت):
1-3- آموزش علوم پزشکی
1. ادغام عملی آموزش و پژوهش پزشکی و علوم سلامت در عرصه ارائه خدمات
2. تقویت برنامه های آموزش مداوم ارائه دهندگان خدمات سلامت با رویکرد آموزش مجازی
3. تعیین و اعمال ظرفیت رشته های علوم پزشکی متناسب با نیاز
4. تدوین برنامه های آموزشی جدید برای تأمین نیروی انسانی تخصصی مورد نیاز بیمارستان های عمومی شهرستان ها با جمعیت زیر 200 هزار نفر
5. جامعه نگر کردن آموزش علوم پزشکی
6. توزیع مراکز آموزشی و پژوهشی براساس سند آمایش
7. توسعه آموزش های بین رشته ای
8. ارتقاء نظام اعتبار بخشی، ارزشیابی و رتبه بندی واحدهای آموزشی
9. گسترش همکاریهای آموزشی و پژوهشی بین المللی با اولویت کشورهای منطقه
10. بازنگری برنامه آموزشی رشته های علوم پزشکی با رویکرد به پزشک خانواده و نظام ارجاع
11. برقراری سیاست های تشویقی و اصلاح نظام پرداخت اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی
12. عدم تمرکز مدیریتی به منظور واگذاری قدرت به محیط و تقویت نقش هیئت امنا در جهت استقلال دانشگاه ها
13. حمایت و توسعه علوم پایه در سطوح تحصیلات تکمیلی متناسب با نیاز کشور
14. تدوین و اجرای برنامه آموزشی تخصصی طب سالمندان
15. بازنگری در آئین نامه ارتقاء هیئت علمی
16. بازنگری در شرح وظایف و نحوه مشارکت اعضای هیئت علمی در مدیریت گروه های آموزشی و بیمارستان های آموزشی
17. حمایت از اجرای برنامه آموزشی تخصصی داروسازی بیمارستانی و بالینی
18. حمایت از ایجاد و توسعه دوره های آموزش تخصصی مرتبط با صنایع نوین دارویی
19. توسعه دوره های طب اورژانس متناسب با نیاز کشور
2-3- پژوهش علوم پزشکی
1. حمایت از تحقیقات کاربردی نظام سلامت
2. کاربست نتایج تحقیقات در سطوح ملی و استانی
3. استقرار برنامه راهبردی توسعه قطب های علمی علوم پزشکی
4. توسعه هدفمند و کارامد نمودن شبکه های تحقیقاتی سلامت و شبکه های دانشی
5. توسعه خوشه ها، مراکز رشد، شرکتهای دانش بنیان و پارک های علم و فناوری سلامت
6. اعمال تعادل و تناسب در بودجه های تحقیقاتی بخش های پایه، بالینی و سلامت همگانی
7. تعیین اولویت های تحقیقاتی ملی مبتنی بر شواهد و تقسیم کار برای تحقق آنها
8. تسهیل و تشویق نوآوری و نظریه پردازی سلامت
9. رصد فناوریهای علوم سلامت و توسعه فناوریهای سطح ملی
10. رتبه بندی مراکز تحقیقاتی بر اساس سهیم بودن در ارتقای سلامت جامعه
11. ایجاد سازو کار لازم در جهت حمایت از تولید علم بومی و طب سنتی
3-3- خدمات و مراقبت های سلامت
مراقبت های اولیه سلامت
1. اجرای برنامه غربالگری جمعیتی سلامت مردم
2. بازمهندسی شبکه بهداشتی درمانی برای ارایه خدمات سلامت در شهرهای بزرگ (با رویکرد مولفه های اجتماعی سلامت)
3. تقویت و تکمیل نظام شبکه بهداشت و درمان کشور براساس طرح گسترش، فضای فیزیکی، تجهیزات، نیروی انسانی به روز نمودن آن با اولویت مناطق محروم
4. اجرای برنامه پزشک خانواده و بیمه روستایی در مناطق روستایی، عشایری و شهرهای زیر 20000 نفر
5. ایجاد نظام های دیده بانی سلامت منطقه ای
6. تدوین راهنماهای طبابت بالینی و سلامت
7. برقراری نظام عدالت در سلامت در سطح شهرستان ها، با تأکید بر مناطق محروم، حاشیه شهرها و مناطق عشایری و استفاده کاربردی از 52 شاخص عدالت در سلامت
8. اجرای نظام جامع توانمندسازی خانواده ها برای خودمراقبتی
9. اجرای نظام جامع آموزش بیمار در مراکز بهداشتی درمانی
10. حمایت از گسترش مشارکت مردمی و رابطان سلامت
11. قانونمند کردن رعایت سلامت محوری در تدوین و تصویب تمام سیاست ها، قوانین، مقررات و برنامه های حاکمیتی و غیر دولتی
12. افزایش هزینه اثربخشی مراقبت های سلامت برپایه مطالعه و به کمک دانش و فناوری های نوین
13. نظارت بر عرضه اطلاعات موثق و مناسب عموم مردم و مدیران
سلامت خانواده
1. تقویت و گسترش برنامه مراقبت از نوزادان
2. تقویت و توسعه برنامه غربالگری نوزادان
3. تقویت و گسترش برنامه مراقبت از کودکان شامل: ترویج تغذیه با شیر مادر، پایش رشد کودکان، مراقبت ادغام یافته ناخوشی های اطفال (مانا)، کنترل و پیشگیری کمبود ریز مغذی ها
4. تقویت و گسترش برنامه مراقبت از نوجوانان و جوانان و بهداشت مدارس
5. تقویت و گسترش برنامه مراقبت از زنان و مادران
6. تقویت و گسترش برنامه مراقبت از سالمندان
7. ایجاد پورتال سلامت خانواده برای آموزش عمومی
8. تقویت برنامه سلامت باروری
سلامت محیط و کار
1. اجرای نظام جامع ارتقای سلامت در محل کار (ارتقای بهره وری ، سلامت و ایمنی مراکز و نیروی کار)
2. بازنگری و ارتقای استانداردهای محیط کار
3. افزایش کنترل کیفی و بهداشتی مواد خوراکی و آشامیدنی در سطح عرضه و بهداشت
سلامت روان
1. تشکیل کارگروه تخصصی روانی اجتماعی ذیل شورای عالی سلامت و امنیت غذایی کشور
2. غربالگری، مراقبت و کاهش بار تظاهرات بیماریهای روانی
3. ارتقای بهره مندی، تداوم وکیفیت مراقبت از بیماران روان پریش اورژانس و شدید در روستا و شهر
4. طراحی و استقرار نظام بومی ارایه خدمات سلامت روان در شهرها و حاشیه آن
5. ارزیابی و بازبینی برنامه های پیشگیری از سوء مصرف مواد، دخانیات، الکل و رفتارهای پرخطر
مدیریت بیماری های غیرواگیر
1. تصویب و استقرار برنامه پیشگیری از نابینایی و ارتقای سلامت چشم (کاهش شیوع و بروز نابینایی در کشور)
2. تصویب و استقرار برنامه پیشگیری از ناشنوایی و ارتقای سلامت گوش
3. تقویت و اجرای برنامه مدیریت عوامل خطر (دیابت ، سرطان ها ، بیماری های قلبی عروقی، تنفسی ، اسکلتی عضلانی و ژنتیکی)
4. تقویت نظام ثبت سرطانها مبتنی بر جمعیت
5. تصویب و استقرار برنامه ملی
پایان پیام/
نظر شما