به گزارش خبرگزاری شبستان از خراسان شمالی عید فطر امسال که مقارن با روز جمعه شده بود، فرصت مناسبی برای گشت و گذار خانواده ها در دامن طبیعت بود که پس از اقامه نماز عید، به طبیعت سرسبز پناه برده تا از هوای دلپذیر روز عید بهترین بهره را ببرند؛ پارک تفریحی بش قارداش بجنورد نیز یکی از اماکنی است که به لحاظ وسعت و موقعیت مناسب آب و هوایی، در ایام تابستان میزبان جمعیت زیادی از مسافران و زائران حرم رضوی است.
سخن گفتن از زیبایی های این منطقه در مجال این یادداشت نیست هرچند که امکانات این محل اشکالات و نواقص زیادی دارد اما آنچه در نگارش این مطلب اهمیت دارد، نماز خانه پارک است. به هنگام پخش صدای اذان جمعیت بسیاری از پیر و جوان، زن و مرد، برای اقامه نماز به سمت نماز خانه رهسپار شده بودند، تا اینجا، تماشای این صحنه بسیار زیبا و دلنشین بود، نظاره مردمی که برای اعتقادات و ایمان خود نیازی به دعوتی جز دعوت الهی نداشتند، وصف ناشدنی است، اما رسیدن به محل نماز خانه و دیدن صحنه ازدحام جمعیت برای اقامه نماز اول وقت و نبود فضای کافی مایه تأسف بود.
فضای نمازخانه به قدری کوچک و نامناسب بود که عده ای باید پشت در، در انتظار خالی شدن فضایی از نمازخانه می شدند تا نوبت به آنها برسد. گذشته از همه اینها پس از رسیدن نوبت و رفتن به نمازخانه برای اقامه نماز به قدری باید سریع نماز خوانده می شد که انتظار بقیه نمازگزاران آنها را از اقامه نماز اول وقت منصرف نکند؛ آن هم نمازی نه به جماعت بلکه فرادا!
واقعا چگونه می شود که مسئولان به برخی ریزه کاری ها همچون تناسب الوان سنگفرش های پارک توجه دارند ولی نمازخانه ای می سازند که ظرفیت حتی یک دهم نمازگزاران را نیز ندارد?
شاید این روزها بسیار شنیده باشیم که چگونه در اقصی نقاط جهان فردی اسلام می آورد و چگونه با ایمان کامل از دین و آئین جدیدش صحبت به میان می آورد که گویا قرن هاست اسلام، دین آبا و اجدادش بوده. و چه بسا طلایه دارانی که برای ترویج دین و فرهنگ اسلام به هر طریقی تلاش می کنند که این فرهنگ ناب را که سرچشمه تعالی بشریت است را به جهانیان عرضه کنند.
تمام اینها مایه مباهات و سربلندی است که دارای دینی هستیم که کامل ترین دین به شمار می رود ولی یک جای تأسف باقی می ماند و آن هم اینکه از مبانی دین و اسلام به چه چیزهایی اهمیت می دهیم؟ آیا همه مبانی دینمان را می دانیم؟ و یا آنهایی را که می دانیم تا چه اندازه برایمان مهم و با ارزش است؟!
سوال اینجاست چرا باید از "نماز" که یکی از فریضه های مورد تأکید دین و پیامبر اسلام(ص) است و حتی در کلام تمام بزرگان به آن تأکید شده، غفلت شود؟
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و سلم ـ خطاب به حضرت علی ـ علیه السلام:
"فی تأخیرِها مِن غَیرِ عِلّهٍ غَضَبُ اللّه عزوجل" (تأخیر نماز از اول وقت بدون دلیل، موجب غضب خداوند متعال میگردد.)
گزارش از سمیرا نیستانی
نظر شما