به گزارش خبرگزاری شبستان از گیلان، مسجد اکبریه از مشهورترین مساجد تاریخی و از بناهای مهم شهرستان لاهیجان است که در محله گابنه و در قسمت جنوب غربی میدان چهار پادشاه و در حدود 400 متری آن واقع شده است. مسجد اکبریه در زمان فتحعلی شاه قاجار احداث شده و متعلق به قرن 4 هجری است که سنگ نبشته مرمری به خط نستعلیق نصب شده بر دیوار ضلع شرقی مسجد، حاج علی اکبر لاهیجانی را بانی مسجد معرفی می کند.
با توجه به بیتی از شعر کتیبه مسجد میتوان پی برد که این بنا به قصد عبادت، تعلیم و تعلم ساخته شده و علاوه بر مسجد، مدرسهای برای تعلیم علوم دینی نیز بوده است.
مسجد اکبریه از دو قسمت وضوخانه و شبستان تشکیل شده است، وضوخانه مسجد در دو طبقه ساخته شده و هر طبقه دارای هشت ستون میانی است از وضوخانه طبقه همکف سه در بزرگ چوبی به شبستان باز میشود، هر دو وضوخانه دارای پوشش گنبدی هستند.
در شبستان مسجد با ابعادی حدود 16× 25 متر، کاشی کاری همراه با خطوط نسخ و مزین به آیات قرآنی دیده میشود. محراب در قسمت میانی ضلع جنوبی شبستان جای گرفته و کف محراب 7 سانتی متر از کف شبستان پایینتر است. داخل محراب در دو نوار کاشی سبز رنگ عباراتی از آیات قرآنی « الله نورالسموات و الارض مثل نوره کمشکوه فیها » و در دو طرف نوک فیلگوشها نیز سوره قدر نوشته شده است.
مناره زیبای این مسجد که بدنه آجری دارد در قسمت شمال شرقی بنای مسجد جای گرفته و 18 متر ارتفاع دارد، مناره هشت گوش و دارای خشخاش یا اضلاعی است که بین هر ضلع طاق هایی بلند و باریک ساخته شده است. بر روی این گنبد کوچک از بالا یک پوشش هرمی 6 گوش جای گرفته که دارای کاشی کاری با طرح های هندسی و به رنگ آبی آسمانی، زرد،سیاه(قهوه ای تیره)و سفید است.
رابینو در مورد آن مینویسد: ( تاریخ گیلان – خمامی زاده - ص 347) « مسجد اکبریه در سال 1239 هجری قمری به وسیله حاجی علی اکبر حاکم لاهیجان بنا شده است در صفهای از مرمر تاریخ بنای این ساختمان ضمن یک رباعی نشان داده شده است. مسجد دارای سه گنبد مجلل است و تا کنون به اتمام نرسیده است.» و بعد ادامه می دهد که« این مسجد به علت سعایت حاکم از جانب دشمنان نزد شاه که او را متهم به ساخت کاخ نموده بودند ناتمام ماند و گرنه یکی از مساجد و بهترین مسجد گیلان به شمار میرفت.»
محمد مهدوی لاهیجانی در کتاب جغرافیای گیلان(ص 182) درباره آن نوشته که این مسجد به مسجد ایاصوفیه شبیه است و مدرسه ایی برای طلاب علوم دینی است.
پایان پیام/
نظر شما