به گزارش سرویس دیگر رسانه‌های خبرگزاری شبستان، عرش‌نیوز نوشت: آیه شریفه می فرماید: اگر خداوند متعال رزق همه بندگان خود را افزایش بدهد و همه را بی نیاز کند (لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ)؛ شروع مى کنند به ظلم کردن در زمین (لَبَغَوْاْ فىِ الْأَرْضِ)؛ چون طبیعت مال، این است که وقتى زیاد شد طغیان و استکبار مى آورد؛ همانگونه که در سوره علق فرمود: إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغى أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى؛ یقیناً وقتى انسان بى نیاز شود طغیان مى کند.
به همین جهت خداوند متعال رزق هر کس را به اندازه نازل مى کند و به هر کس به مقدار معینی روزى مى دهد (وَ لَکِن یُنزَِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یَشَاءُ)؛ چون او به حال بندگان خود خبیر و بصیر است (إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ). او مىداند که هر یک از بندگانش استحقاق چه مقدار از رزق را دارد و چه مقدار از دارایی و نداری مفید به حال او است، همان را به او مى دهد. و این، معنای نزول به مقدار مشیت الهی است که در روزى دادن به مردم اعمال می‌شود.
وقتی گفته می شود صلاح حال مردم در اندازه ارزاقشان دخالت دارد این سوال به ذهن می آید که آیا این قانون با طغیانى که در بعضى ثروتمندان مشاهده مى کنیم و مى بینیم که روز به روز ثروتمندتر مى شوند منافات ندارد؟
پاسخ این است که خداوند متعال غیر از آن قانون (سنت)، قانون دیگری نیز دارد که به نام قانون آزمایش و امتحان که در این باره می فرماید: إنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَةٌ؛ اموال و اولاد شما وسیله آزمایش شما است و همچنین قانون سومى دارد به نام سنت مکر و استدراج است.
بنابراین قانونِ رزق هر کس متناسب با او، قانونی است که با آن، اوضاع انسانها اصلاح مىشود؛ مگر آنکه خداوند بخواهد انسانى را در بوته امتحان قرار دهد که در آن صورت دیگر به طور موقت از این قانونش چشم مى‌پوشد.
قانونِ رزق هر کس متناسب با او، قانونی است که با آن، اوضاع انسانها اصلاح مىشود؛ مگر آنکه خداوند بخواهد انسانى را در بوته امتحان قرار دهد که در آن صورت دیگر به طور موقت از این قانونش چشم مى‌پوشد و یا به دلیل کفران نعمت و تغییر آن، قانون قبلى خود را که دادن رزق به مقتضاى صلاح حال او بود تغییر دهد که در این صورت قانون دیگرى را به جریان می اندازد و آن این است که آن قدر رزقش را افزایش مى دهد تا طغیان کند.
پایان پیام/
نظر شما