به گزارش خبرنگار قرآنی خبرگزاری شبستان، بخش بر آستان قله های تهذیب ویژه بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی قرآن با هدف معرفی چهره های برجسته اخلاق شهر تهران و الگوسازی در زمینه سبک زندگی قرآنی برنامه های خود را ویژه بازدید کنندگان برگزار می کند.
بنابر این گزارش حضرت آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی در سال 1316 ه. ش در خانواده اهل علم، معرفت و شهادت در تهران به دنیا آمدند. پدر ایشان مرحوم آیت‌الله میرزا عبدالعلی تهرانی از شاگردان مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی و فقیهی به‌نام بود.
تحصیل و اساتید
از پنج‌سالگی به مکتب رفت و در 10 سالگی بخشی از مقدمات را در مدرسه حاج ابوالفتوح تهران گذراند. سپس سه سال به همراه پدر خود به مشهدالرضا عزیمت نمود و به صورت خصوصی از محضر ادیب نیشابوری بهره برد.
در سال 1334هـ‌ش در سن 18سالگی جهت ادامه تحصیل حوزوی به قم مهاجرت کرد و دروس سطح خود را به سرعت به اتمام رساند.
حاج‌آقا مجتبی از محضر اساتید بزرگی چون امام خمینی، مرحوم آیت‌الله‌العظمی بروجردی، آیت‌الله‌العظمی گلپایگانی، علامه طباطبایی، آیت‌الله داماد و آیت‌الله فرید استفاده کرد.
نبوغ و پشتکار
جدیت و پشتکار ایشان در تحصیل علوم دینی تا جایی بود که به گفته خودشان، در زمان تحصیل ایشان دو مرتبه کل کتاب «وسائل‌الشیعه» را مطالعه کردند و در سن 25 سالگی به درجۀ رفیع اجتهاد رسیدند.
مقبولیت علمی ایشان نزد استاد خود به اندازه‌ای بود که حضرت امام اجازه دادند تقریرات بیع‌شان را جمع‌آوری نموده و به صورت مستقل منتشر کنند. در همین ایام کتاب مکاسب محرمه و همچنین دو جلد رسائل اصولی حضرت امام توسط حاج‌آقا مجتبی تنظیم و منتشر شد.
پس از رحلت حضرت آیت‌الله بروجردی و زعامت و مرجعیت حضرت امام، حاج‌آقا مجتبی از سوی امام مسئول جمع‌آوری فتاوا و تنظیم نسخه صحیح رسالۀ عملیه و مناسک حج حضرت امام شدند. این شاگرد با استعداد در راستای جمع‌آوری و تدوین رساله با استاد خود هم بحث شد.
ایشان علاوه بر یادگیری فقه و اصول در محضر امام چندین سال از مشرب اخلاقی و عرفانی ایشان بهره برد و در ایام تبعید حضرت امام به همراهی برخی دیگر از شاگردان ایشان کتابخانه حضرت امام در قم را دایر کردند.
مهاجرت به نجف
آقا مجتبی تهرانی در سال 1347هـ‌ش به نجف هجرت کردند و سه سال به تحصیل در محضر اساتیدی همچون حضرت امام، آیت‌الله‌العظمی خویی و آیت‌الله‌العظمی حکیم مشغول بوده و اجازاتی هم از ایشان دریافت نمودند. در آن ایام همچنین به تدریس کفایه و بعضی دروس اشتغال داشتند.
بازگشت به ایران و فعالیت‌های انقلابی
اواخر سال 1349 ه.ش به امر حضرت امام به تهران بازگشته و در مسجد جامع بازار به اقامه جماعت و تشکیل جلسات اخلاق و تفسیر برای جوانان مبادرت ورزیدند. جلسه‌های محرمانه با برخی انقلابیون، جلسات عمومی اخلاق و روشنگری مردم کوچه و بازار، سر تأکید حضرت امام بر حضور ایشان در تهران را برملا می‌سازد.
تدریس خارج
ایشان دروس خارج خود را در سال 1357 در منزل خویش و با حضور برخی از فضلای تهران آغاز کردند و در سال 1364 با قبول تولیت مدرسۀ مروی توسط آیت‌الله مهدوی کنی، این دروس را مجدداً در این مدرسه آغاز نمودند.
برجستگی‌های علمی و عملی
در قوت علمی این فقیه بزرگوار همین نکته کافی است که در مدت عمر شریف خود بیش از 32 مرتبه کتب اربعه شیعه را مرور کرده و اغلب عبارات آن را در ذهن شریف خویش حاضر داشتند.
از طرف دیگر، جلسات عمومی اخلاق ایشان که از سال 1359 ه.ش به صورت منظم و هفتگی برگزار می‌شد مأمن بی‌نظیری برای سالکان و عاشقان نظام و انقلاب به شمار می‌آمد.
رحلت
سرانجام این مرجع عالیقدر، فقیه وارسته و استاد بزرگ اخلاق، پس از 40 سال تلاش در نشر معارف اسلامی و ترویج تشیع دی‌ماه سال 1391هـ‌ش پس از گذراندن دورۀ طولانی بیماری در آستانه اربعین سالار شهیدان به سوی مولای خویش سفر کرد و در صحن و سرای حضرت عبدالعظیم حسنی آرام گرفت.
پایان پیام/
نظر شما