ازاعتقادموسسه امام ونائینی تامحوریت اعتدال هاشمی وتیم نامتوازن روحانی

حمید رضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در بخش دیگری از گفت و گویش در زمان حضور در خبرگزاری شبستان در پاسخ به سوالی مبنی بر این که چگونه آقای روحانی می تواند شعار اعتدال خود که موفقیتش در انتخابات را مدیون این شعار است، به صورت عملی به تحقق برساند، گفت: تعریف اعتدال در مفاهیم اسلامی کاملا روشن است و واژه ای است که آشناست در متون اسلامی و هم در قرآن و هم در روایات به آن اشاره متعددی شده و طبیعتا بیشترین تعریفی که از این مساله صورت گرفته حاکی از یک رفتار میانه روانه و پرهیز از تفریط و افراط در مسائل مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است.
وی با بیان این که منحرف شدن از خط صحیح و درست صراط مستقیم چه به چپ و چه به راست مفاهیمی است که در قرآن غیر اعتدال دانسته شده است، افزود: به نظر می رسد که ما در تعریف اعتدال در مبانی قرآنی شاید کمتر مشکل داشته باشیم. آنچه که الان مشکل داریم تعریف سیاسی از اعتدال است. در تعریف سیاسی در فضای سیاسی کشورما یک ریشه و سببی دارد که اگر به این ریشه و سبب توجه نکنیم نمی توانیم به واقعیت اعتدال دست یابیم. طبیعتا ما در عرصه سیاسی نمی توانیم هر اعتدالی را حق بنامیم و گاهی اوقات بعضی از رفتارهای اعتدالی ممکن است ناحق باشد و ممکن است حق باشد.
در موسسه تنظیم آثار امام افرادی هستند که فقه سیاسی امام را قبول ندارند
عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در خصوص بعد رفتاری اعتدال عنوان کرد: رفتارهای سیاسی افراطی و تفریطی که حالت تندروانه یا تعصبی گفته می شوداینها رفتارهای غیر معقول و غیرعقلانی تلقی می شود. تعصبات گروهی، سیاسی و جناحی و همه اینها بدون دوراندیشی و واقع نگری است. در این بعد از اول انقلاب ما تقریبا جزء نقطه نظراتی که هم از امام و هم از رهبری داشته ایم این نوع رفتارها همیشه تقبیح شده است. در حوزه سیاسی ما وارد یک نوع برخوردهایی در عرصه داخلی و خارجی شدیم که دو روش در کشور به وجود آمد. یک روش لیبرالی نسبت به مجموعه مسائل فرهنگی و اجتماعی بود که ریشه اش در تساهل و تسامح اصلاحات بود که معتقد بودند که در برابر ناهنجاری های اجتماعی باید رفتار تسامحی داشت. نقطه مقابلش عده ای مانند اسید پاشیدن و کارهای تندروانه این شکلی انجام می دادند که هر دو طرف در افراط و تفریط بودند.
وی ادامه داد: در این زمینه فیلم های بسیاری در دوران اصلاحات و بعد از آن ساخته شد که بخش اعظمی از این ها در دوران اصلاحات هدفدار بود که بخواهد افراط را تقبیح کرده وتفریط را جایگزین مناسب آن معرفی کند. این اشکال اساسی آن دوران بود. در عرصه سیاسی هم این مباحث را داشتیم. در برخورد با جریان های سیاسی در کشور جریان هایی هستند که غیر ازخودشان کسی را قبول ندارند. در حالی که اختلافاتی که در کشور به لحاظ سیاسی داریم همگی مبانی فکری دارند. یک عده از علما هستند که متاثر از تفکر مرحوم نائینی هستند در فقه سیاسی و عده ای متاثر از فقه سیاسی امام اند. درموسسه تنظیم آثار امام کسانی هستند که نظریه سیاسی مرحوم نائینی را قبول دارند و اصلا فقه سیاسی امام را قبول ندارند و نقطه مقابلش کسانی هستند دربیرون که فقه سیاسی امام را قبول دارند وفقه سیاسی مرحوم نائینی را قبول ندارند. ریشه این تفکرات در برداشت علما از فقه سیاسی است و نمی توان گفت یک گروه کافرند و دیگری مسلمان.
در دوران اصلاحات تلاش شد آقای هاشمی به عنوان محور اعتدال معرفی شود
ترقی با اظهار این که تفاوت های موجود در تفاوت نگرش هاست و این نگاه که غیر از خودما و غیر از جریان فکری ما همه باطلند و باید حذف شوند یک نوع نگاه افراطی است و یک نوع نگاه هم که همه را بپذیریم و بگوییم همه راهشان در رسیدن به خدا درست است تفریطی است، بیان کرد: در قبال این مساله دو تا بینش در کشور به وجود آمد یکی این که ما بگوییم محور این اعتدال و شاخص آن در جامعه چه کسی است. یک تفکر این بود که بیایند آقای هاشمی رفسنجانی را به عنوان محور یا نماد اعتدال در جامعه جا بیاندازند و بروند به این سمت که بگویند تنها نماد اعتدال در جامعه و کشورما ایشان هستند برای این که با همه گروهها می تواند کار کند و نمی خواهد حکومت یک دست باشد. همه افراد صالح باشند. در حوزه فرهنگی هم می خواهد افراد متدین باشند هم نمی خواهد سخت گیری کند. در حوزه اقتصاد هم می خواهد سرمایه داری داشته باشد و هم از مستضعفین طرفداری می کند.
وی به مباحث دیگر در دوران اصلاحات اشاره کرد و افزود: یک بحثی هم در سیاست خارجی مطرح شد این که در این جا کار را باید از انقلابیون بگیریم و به آدم های عاقل بدهیم. این بحث در سال های 76 و 78 مطرح بود. در چنین شرایطی مقام معظم رهبری وارد میدان شدند و با این دو تفکر مقابله کردند و هم این نوع اعتدالگرایی را رد کردند و گفتند که مفهوم اعتدال این نیست که ما از اصول و آرمان های انقلاب عدول کنیم یا مفهوم عقلانیت عقب نشینی در برابر دشمن یا نشان دادن بی تقوایی یا رها کردن موضع قاطع نه شرقی نه غربیمان نیست. مفهوم اعتدال این است که ما روشی را اتخاذ کنیم که این روش براساس منطق و عقلانیت استوار باشد چه در حوزه سیاسی چه اقتصادی یا حوزه های دیگر. در حوزه های اقتصادی مشخص است که ما عدالت را شاخص اصلی اعتدالگرایی داریم و باید از اسراف و تبذیر پرهیز کنیم و اسلام کاملا این مسائل را بر خلاف سیاست روشن بیان کرده است.
ترقی ادامه داد: در حوزه فرهنگ هم مفهوم اعتدال این نیست که ارزش ها را زیر پا بگذاریم و بگوییم مثلا اعتدال اجازه نمی دهد امر به معروف و نهی از منکر داشته باشیم. بلکه اعتدال باید زمینه اجرای احکام را ایجاد کند. این واژه در ادبیات سیاسی کشور ما با چند هدف دنبال شد یکی این که بگویند رفتارهایی که از موضع انقلابی صادر می شود چه در سیاست داخلی و چه در خارجی خارج از اعتدال است و اسمش را هم واقع گرایی، رفتار عملگرایانه در زمان های مختلف می گذارند. در دوران اصلاحات این ها را افراطی و متحجر از یک طرف و از طرف دیگر بسیجی می دانستند و همه را بایک چوب کنار می زدند. این زمینه های بروز و ظهور بحث اعتدال گرایی در جامعه است.
وی با تاکید بر این نکته که شاخص اعتدال امروز رهبری است، افزود: در حال حاضر و شرایط کنونی باید اولا مشخص کرد که شاخص اعتدال در کشور کیست. ما معتقدیم شاخص اعتدال رهبری است و ولایت است که مشخص می کند چه رفتاری اعتدال است و چه رفتاری خارج از آن و چه رفتاری در چارچوب عقلانیت است و چه رفتاری نیست.
ترقی بعد دیگر اعتدال در شرایط امروز جامعه را حرکت براساس قانون دانست و اظهار داشت: این که آیا اعتدالگرایی غیر از حرکت بر مر قانون است. اگر اعتدالگرایی مفهومش حرکت بر مر قانون است پس اگر کسی خلاف قانون عمل کرد یا کسی در برابر قانون ایستاد نمی توان از او حمایت کرد. تعریف یا تمجید یا تائید کسی که قانون گریز است مفهوم اعتدالگرایی نمی دهد. در حوزه سیاسی اگر شما بخواهید اعتدال را در چیدن کابینه رعایت کنید مفهومش این است که اینها را از یک جریان سیاسی بگذارید؟ اعتدال این نیست و به معنی ایجاد توازن از تمام نیروهای سیاسی کشور است. در عرصه اقتصاد و سیاست همه ابعادش مشخص می شود ومهم این است که ما این را بدانیم که اعتدال به هیچ وجه نباید مغایر با اصول و آرمان های انقلاب باشد. مفهومش عدول از اصول نیست. مفهومش پشیمانی از رعایت اصول و ارزش هانیست و در بحث عقلانیت هم باز نمی شود به عنوان عقلانیت اصول را زیر پا بگذاریم و بگوییم عقل اجازه نمی دهد مثلا با استکبار جهانی موضع خودمان را تغییر بدهیم یا سازش در آنجا داشته باشیم.
تیم تعیین کننده کابینه روحانی متوازن نیست
ترقی در خصوص اولین گام روحانی در انتخاب کابینه و تعیین گروهی برای بررسی افراد همکار رئیس جمهور یازدهم بیان کرد: البته آقای دکتر روحانی مقداری بعضی از این مباحث را در دیدار با رسانه ها باز کردند ولی یک تیم کاری را مشخص کردند که آن تیم کاری از نظر ما متوازن نیست. به نظر می رسد این تیم یک طرفه است در تعیین کابینه افرادی مانند آقای علی ربیعی و باقی طیفشان به نظر نمی رسد که متوازن باشد در تبیین و تعیین این مسائل.
اعتدال هم مانند اصلاحات واژه ای است که قبل از انتخاب برایش فکر نشده
در ادامه گفت و گو در پاسخ به این بحث که اصلاح طلبان معتقدند که بخش اعظمی از موفقیت آقای روحانی در انتخابات به دلیل حمایت اصلاح طلبان و آقای هاشمی از وی بوده و همکاری آقای روحانی با این گروه رو به نظر می رسه که شما در صحبت هایتان یک نوع تناقض با اعتدال می دانید. در این مورد بیشتر توضیح می دهید، گفت: من نمی توانم بگویم تناقضی وجود دارد. بعضی از این واژه ها و مفاهیم نو است در جامعه و مطرح می شود به عنوان یک گفتمان مثل موضوعاتی است که ما اول حرفش را می زنیم و بعد به آن فکر می کنیم. اصلاحات هم همین طور بود. وقتی گفتند اصلاحات واقعا نمی دانستند یعنی چی . هرکسی آمد یک تعریفی از خودش کرد و رهبری گفتند که یک تعریف درست از اصلاحات ارایه دهید و خودشان یک تعریف از این واژه ارایه دادند و این باب را باز کردند تا مرزها مشخص شود که آیا اصلاحات به معنی ساختار شکنی است در درون قانون اساسی است یا در خارج از آن که معلوم شد اصلاحات به معنی اصلاح روش ها در ساختار قانون اساسی است.
وی ادامه داد: بنابراین مشخص شد که نمی توانند ساختار سیاسی را به هم بزنند ورهبری هم گفتند که به شما ربطی ندارد که ساختار سیاسی را به هم بزنید ساختار سیاسی براساس رای مردم تعیین شده است و این ساختمان مشخص است. شما در داخل این دیوار چینی هرکاری می خواهید انجام دهید طبق سلیقه تان پنجره یا هر تغییری می خواهید در ساختمان کشور ایجاد کنید اما نمی توانید پایه را تخریب کنید و به هم بزنید. بنابراین این ها از واژه هایی است که به مرور تعریف می شود لذا اعتدال گرایی هم تازه برایش تعریف ایجاد می شود و بعد در این تعریف ها نقاط ضعف و قوت و ابعادش مشخص خواهد شد تا کسی از آن سوء استفاده کند. ولی به طور طبیعی ممکن است وقتی که جلو می روند خیلی از کارها نتوانند برمبنای این تعریف انجام دهند و باید ازاین مفاهیم عدول کنند.
اصلاح طلبان از روحانی حمایت کردند تا رای 7 درصدی عارف مشخص نشود
عضو شورای مرکزی حزب اصولگرای موتلفه اسلامی در ادامه با تاکید براین نکته که اصلاح طلبان چنین اعتقاداتی دارند که آن ها رای داده اند و موفق شده اند براساس محاسبات این گونه نیست، خاطر نشان کرد: خود نخبگانشان هم می دانند که رای اصلی اصلاحات همان 7 درصد آقای عارف است. رفتن جریان اصلاحات پشت سر آقای روحانی به مفهوم این نیست که آنها رای آوردند. آنها از 7 درصدشان گذشتند تا اولا رایشان مشخص نشود در عرصه سیاسی کشور که چه وزنی دارند و اگر می آمدند معلوم می شد که آقای عارف حدودا یک میلیون رای دارد و وزن خالص اصلاح طلبان این است و رای ائتلافی را نمی توان پای هیچ حزب و جریانی گذاشت.
وی با بیان این که گرایش بیشتر مردم به سمت آقای روحانی به دلیل برنامه هایش در حل مشکلات اقتصادی حال حاضر کشور بود، عنوان کرد: در نظرسنجی هایی که از کسانی که به آقای روحانی رای داده اند صورت گرفته 57 درصد گفته اند ما به خاطر این که آقای روحانی گفته من می توانم مشکلات اقتصادی را حل کنم به وی رای داده ایم. 17 درصد گفته اند که ما به اندیشه سیاسی و تفکر سیاسی وی رای داده ایم. 5 درصد هم به خاطر مواضع اجتماعی و فرهنگی اش به وی رای داده اند و در نهایت می توان گفت که 22 درصد از کسانی که به روحانی رای داده اند به خاطر مواضع فرهنگی، اجتماعی و سیاسی اش بوده است و بقیه را نمی توان جزو اصلاح طلبان تلقی کرد. این ادعا قابل قبول نیست.
وی در خصوص گمانه زنی هایی که از سهم خواهی گروه ها و جناح ها از آقای روحانی می شود، عنوان کرد: سهم خواهی هم غلط است. سهم خواهی اصلاح طلبان الان بیشتر از اصولگرایان است. به هرحال ایشان باید بتواند با شعاری که داده است یک دولت معتدل را تشکیل دهد و ببیند این دولت معتدل چگونه می تواند از پس مشکلات در کشور بر بیاید. باید همان وضعی که ایشان دارد به عنوان هم نیرویی که اصولگراست و هم اصلاح طلب است و هر دو طرف را قبول دارد به همان معنا بشناسیم. هر دو طرف بپذیرند که رای نیاورده اند نه اصولگراها و نه اصلاح طلبان.
پایان پیام/