شیفته بی تقاوتی فردی به تعریف و تمجیدها بودم

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات شبستان ، حجت الاسلام دعایی در مراسم نکوداشت زنده یاد امیرحسین فردی با بیان این که در حوزه داستان دو شخصیت بود که در طول زندگی از آنان بهره بردم، گفت: در زمان شاه به نجف تبعید شده بودم، آواره بودم و مجلاتی را در آنجا مشترک بودم و همان موقع با مرحوم صمد بهرنگی از طریق داستان هایش آشنا شده بودم.
 

وی ادامه داد: البته جهان بینی بهرنگی را نمی پسندیدم چرا که جهان بینی او ماتریالیستی بود تا این که بعدها با مرحوم فردی آشنا شدم، صمد بهرنگی و مرحوم فردی هر دو آذری بودند و قبل از این که خودشان را ببینم با داستان هایشان آشنا شده بودم.

دعایی با بیان این که فردی در زمان حیات خود به او پیشنهاد عضویت در هیات امنای یک مجموعه ادبی را داد، عنوان کرد: من در آن زمان به فردی گفتم که خودم را در حدی نمی بینم که عضو چنین تشکل و هیات امنایی شوم اما بعد ها به این نتیجه رسیدم که فردی صرفا نمی خواست مرا عضو هیات امنا کند بلکه می خواست من را آگاه کند . فردی با ادب و صمیمیت و وقار به من فهماند که لازم است بیشتر کار کنم و فعالیت های فرهنگی و ادبی داشته باشم.

مدیرعامل موسسه اطلاعات افزود: در برخورد دومی که با فردی داشتم در مراسم تجلیل پیش نگاران بود که یکی از تجلیل شوندگان مرحوم فردی بود. من در آن جلسه بنا بود صحبت کنم و دیدم که آقای فردی تمایلی به حضور در این مراسم ندارند و صرفا برای ادای احترام به کسانی که از او دعوت کرده اند شرکت کرده و برایش مسائل جانبی اهمیتی ندارد. من شیفته بی تفاوتی او شدم.

وی تصریح کرد:آخرین دیدار ما در مراسمی در حوزه هنری بود، هنگام نماز به علت آن که وضو نداشتم کمی دیر به نماز جماعت رسیدم و مشاهده کردم که مرحوم فردی در گوشه ایی دنج مشغول نماز خواندن است. به قدری تحت تاثیر وقار او قرار گرفتم که به او اقتدا کردم، یک آخوند به غیر آخوند اقتدا کرد و این نماز یکی از نماز هایی بود که از خواندنش بسیار لذت بردم.

وی در پایان گفت: امیدوارم راه مرحوم فردی ادامه داشته باشد چرا که ایشان خلائی که در داستان کودک و نوجوان وجود داشت را پر کرده بودند.

خاطرات فوتبالی مربوط به مسجد جوادالائمه را جمع آوری می کنم

ر ادامه اصغر آبخضر با بیان اینکه فقدان آقای فردی را به جامعه ادبی و همکاران او در حوزه هنری تسلیت می گویم، گفت: من نزدیک به 50 سال پیش با مرحوم فردی آشنا بودم. ما هم محله ای بودیم و من همیشه عاشق نگاه کردن به او به عنوان یک ورزشکار خوب و بدون حاشیه بودم.

وی به ذکرخاطره ای از او مرحوم فردی پرداخت و افزود: یک بار زمانی که در تیم جوانان محل بازی می کردم، در حین بازی مجروح شدم. دوستان نزدیکم مرا را رها کرده و مشغول بازی شدند اما امیرخان پیش من آمد و از من دلجویی کرد. مرحوم فردی بود که مرا به تیم فوتبال مسجد جوادالائمه معرفی کرد و آن تیم نیز بعدها به یکی از تیم های خوب فوتبال تبدیل شد.

آبخضر با اشاره به اینکه قرار است خاطرات فوتبالی مربوط به مسجد جوادالائمه را من جمع آوری کرده و بنویسم، ادامه داد: این نکته مهمی است که قبل از اینکه امیرخان به عنوان امیر ادبیات انقلاب و شایسته تقدیر این چنینی باشد، امیر دلها بود و از خود دست آورد معنوی به یادگار گذاشت.

وی خاطر نشان کرد:من به عنوان کسی که سالها در خدمت مرحوم فردی بودم، از همان ابتدا او را جوانی مسلمان دیدم که سبک قرآنی را انتخاب کرد. او مسئولیت پذیر بود و این دغدغه باعث شد راه معلمی و روش قرآنی را برگزیند.

وی خاطرنشان کرد: من بعد از سالها آشنایی با مرحوم فردی همه واژگان خوب انسانی را در امیرخان دیدم و هیچ تغییری در او از گذشته تا به حال ایجاد نشد و این نکته ای است که هم من و هم تمام اعضای مسجد جوادالائمه به آن اذعان داریم.
آبخضر در خصوص تیم فوتبال مسجد جوادالائمه در قبل از انقلاب گفت: مسجد جواد الائمه تیم فوتبالی داشت که آقای فردی کاپیتان آن تیم بود و شرایط جذب بازیکن برای آن تیم چند سال قبل از انقلاب این بود که افراد بایستی به مسجد بیایند و نماز و قرآن بخوانند. اگر برای مسابقه فوتبال به یکی از شهرها سفر می کردیم، حتما نماز را به موقع و به جماعت می خواندیم.

وی بیان داشت: امیرخان مانند آب زلال کر بود و هرکس به او نزدیک می شد ارتقا پیدا می کرد. ما در مسجد جوادالائمه افتخار می کنیم که از دوستان و شاگردان آقای فردی بودیم. آن هم در منطقه «جی»که نا هنجاری های زیادی دارد، در خدمت فردی بودن افتخاراست. امیدوارم من به عنوان شاگرد و شما به عنوان همکاران راه او را ادامه دهیم.

در این مراسم همچنین شیرینعلی گلمرادی شعری را به امیر حسین فردی تقدیم کرد و سپی پیروز ارجمند به نواختن فلوت پرداخت.
پایان پیام/