محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام و معاون پژوهش دانشگاه امام حسین (ع) در گفت و گو با خبرنگار معارف خبرگزاری شبستان، ضمن تبیین و تشریح اختصاصات خاص حضرت امام حسین (ع) گفت: امام حسین (ع) به عنوان یکی از ائمه 12 گانه نسبت به سایر معصومین از نظر حقیقت وجودی هیچ تفاوتی ندارد چرا که کلهم نور واحد هستند. همه امامان معصوم از یک حقیقت واحد خلق شده اند اما هر یک از آنها بنابر موقعیت های خود، امتیازاتی داشته اند که آنها را از سایرین متمایز می کرد.
محمدحسین رجبی دوانی افزود: حضرت اباعبدالله الحسین (ع) همراه با امام مجتبی (ع) تنها امامانی هستند که از پدر و مادری معصوم متولد شده اند به عبارت دیگر غیر از این دو امام بزرگوار مادران هیچ یک از ائمه (ع) معصوم نبوده اند علاوه بر این که حضرت اباعبدالله الحسین (ع) در میان همه ائمه در هنگام رسیدن به امامت از سن بالاتری برخوردار بوده ایشان در سن 46 یا 47 سالگی به امامت رسیدند که این بالاترین سن در میان سایر ائمه بوده است.
وی تصریح کرد: حضرت امام علی (ع) در سن 33 سالگی، امام مجتبی در 36 یا 37 سالگی، امام کاظم در 20 سالگی، و برخی از ائمه مانند حضرت جواد (ع)، امام هادی و حضرت ولیعصر (عج) در خردسالی به امامت رسیدند. بنابراین بالاترین میزان سن مختص حسین بن علی (ع) است.
رجبی دوانی با اشاره به روایات رسول گرامی اسلام (ص) در رابطه با امام حسین (ع) گفت: ویژگی دیگر اباعبدالله (ع) آن است که براساس فرمایش آن حضرت چراغ هدایت و کشتی نجات معرفی شده است اما با توجه به اینکه همه اهل بیت عصمت و طهارت چراغ هدایتند، این تعبیر تنها برای حضرت حسین (ع) به کار رفته است (ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة).
وی در ادامه خاطرنشان کرد: با توجه به روایتی از امام صادق (ع) میتوان رمز این مساله رابازگشایی کرد آنجا که حضرت می فرماید: همه ما اهل بیت کشتی نجات هستیم اما کشتی نجات جدما حسین بن علی (ع) از همه وسیعتر و سریعتر است. یعنی امام حسین (ع) و توسل به آن بزرگوار باعث نجات سریعتر و حجم بیشتری از انسانها می شود.
این محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام خاطرنشان کرد: آنچه از این سخن حضرت صادق ال محمد (ص) برمی آید آن است که با متوسل شدن به سیدالشهدا (ع) زودتر می توان نجات یافت و گستره بیشتری از بشریت بود که به نجات دست می یابند برداشت من از این نکته ان است که سایر امامان معصوم ما نجات دهنده شیعیان ما هستند اما شان و جایگاه امام حسین (ع) ان گونه است که غیرشیعه نیز می تواند در سفینة النجات حسین (ع) به نجات برسند. انچنان که دقت نظر و توجه در واقعه کربلا و تفکر در احوال شهدای کربلا نیز این امر را برای ما مسجل می کند چرا که برخی از شهدای کربلا حتی شیعه نبوده اند اما به چنان جایگاه رفیعی رسیده اند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: شاید بتوان گفت این دیدگاه ویژه به دلیل ان قیام استثنایی بوده است چرا که قیام حضرت سیدالشهداء یک قیام منحصر به فرد در طول تاریخ بوده است البته هرگز نمی توان ادعا کرد که در میان ائمه عصمت و طهارت این امام نسبت به دیگران در عبادت یا تقوا برتری داشته است اما شرایط زمانی و مکانی برای ان حضرت به گونه ای رقم خورد که در زمان سایر ائمه چنین نبود.
رجبی دوانی در ادامه و در تبیین نوع نگاه و دیدگاه حضرت حسین (ع) به حکومت و جامعه اسلامی گفت: مساله نخست در این زمینه آن است که در دیدگاه اعتقادی ما حاکمیت و حکومت از آن خداست و خداوند این حاکمیت را به برترین بندگان خود یعنی ائمه (ع) اعطا و تفویض فرموده است. بنابراین حاکم اصلی در جهان ذوات مقدس اهل بیت (ع) هستند و تا زمانی که معصوم در جامعه حضور دارد کس دیگری نمی تواند و لو در نهایت عدالت حکومت کند و حکومت وی مصداق حکومت ظالم و جائر خواهد بود. اما در طول تاریخ به علت بی بصیرتی مردم و عدم فهم جایگاه ولایت اهل بیت عصمت و طهارت (ع) حکومت انها در جامعه بشری محقق نشد.
رجبی با اشاره به فرمایشات شخص حضرت اباعبدالله (ع) در این زمینه گفت: امام در بیان علت قیام خویش به نقل از رسول گرامی اسلام (ص) می فرمایند: اگر مسلمانی حاکم جائری را ببیند که بر امور مسلمانان چیره شده و عهد و پیمان الهی را شکسته باشد اگر در قول و فعل در برابر او نایستد برخداست که او را با این حاکم در جهنم فرو اندازد. همچنین حضرت در برخی موارد در جریان قیام و حرکت خویش فرمود: ما اهل عصمت و طهارت به امر حکومت و حاکمیت بر مردم سزاواتر از دیگرانیم مخاطب این مطلب کسانی هستند که حتی اعتقادی به ولایت این بزرگواران نیز ندارند در حالیکه هر عقل سلیمی حکم می کند که در میان مردم فرد اصلح باید در جامعه حاکم باشد و بنی امیه نه تنها اصلح نیستند بلکه اصلا صلاحیت چنین مسئولیتی را ندارند این در حالی است که جدای از دوستان حتی دشمنان اهل بیت نیز بر شایستگی ها و توانمندی های آنها برای خلافت و حکومت اعتراف داشته اند.
این محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام یادآور شد: شاید حضرت اباعبدالله (ع) به صراحت در جایی ویژگی های رهبر جامعه اسلامی را مطرح نکرده باشند اما سیره و منش ان بزرگوار می تواند بیانگر شرایط و ویژگی های این جایگاه از نظر این امام عظیم الشان باشد.
پایان پیام/
نظر شما