به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان، بانی فیلم در گزارشی از رویدادبررسی علل ناکامی جشنواره کن 66 پرداخته است که مشروح آن را می خوانید: عجیب‌ترین تصمیم داوران کن اهدای جایزه نخل طلا به فیلم «آبی گرم‌ترین رنگ است» بود. فیلمی که گفته می‌شود به دلایلی غیر سینمایی برنده مهم‌ترین جایزه کن شده است. در شرایطی که تعداد زیادی از فرانسویان در انتظار به تصویب قانون ازدواج همجنس‌بازان با خیابان‌ها آمدند، کن مهم‌ترین جایزه‌اش را به فیلمی اهدا کرد که روایتگر رابطه دو دختر جوان است. جدای از مضمون غیر اخلاقی، منتقدان حاضر در کن این فیلم را فاقد ارزش‌های سینمایی دانستند. از سوی دیگر اهدای جایزه بهترین کارگردانی به سازنده فیلم «هلی» نیز انتقادهای زیادی را به همراه داشت. «هلی» فیلمی است که منتقدان و کارشناسان آن را اثری دانسته‌اند که در آن تنها خشونت حرف اول و آخر را می‌زند. جالب اینکه آمات اسکالانته کارگردان «هلی»، وقتی برای دریافت جایزه‌اش روی سن آمد از اهدای این جایزه به خود ابراز تعجب کرد و گفت انتظار دریافت جایزه را نداشتم.
میان جوایز اصلی، تنها اهدای جایزه بزرگ به فیلم برادران کوئن واکنش‌های منفی را به دنبال نداشت. فیلم «گذشته» فرهادی هم با وجود آنکه تا یک روز قبل از پایان جشنواره از سوی نشریات معتبر سینمای بخت اول دریافت نخل طلا نامیده شده بود، در نهایت به یک جایزه بازیگری بسنده کرد.
جالب اینکه فیلم‌های کارگردانان شاخصی چون پولانسکی، جارموش، ازون و سودربرگ هیچ جایزه‌ای از کن 66 دریافت نکردند.
شصت‌وششمین جشنواره بین‌المللی فیلم کن در حالی شب یکشنبه پایان یافت که فیلم «آبی گرم‌ترین رنگ است» (زندگی ادل) به کارگردانی «عبدالطیف کشیش» نخل طلا را کسب کرد. این فیلم محصول فرانسه و مراکش درحالی نخل طلا را گرفت که در آخرین روزهای برگزاری جشنواره کن نگاه‌ها را به خود جلب کرد و فیلم «گذشته» فرهادی برخلاف پیش‌بینی‌ها تنها به یک جایزه بهترین بازیگری زن اکتفا کرد.
هیات داوران کن به ریاست «استیون اسپیلبرگ» امسال با حضور آثار شاخصی چون «گذشته» فرهادی، «درون لیون دیویس» برادران کوئن،«آنسوی کاندلابرا» استیون سودبرگ، «زیبایی بزرگ» پائولو سورنتینو و «ونوس در پوست خز» رومن پولانسکی کار دشواری برای اعطای جوایز داشتند. مراسم اختتامیه شصت‌وششمین جشنواره کن شب یکشنبه پس از عبور میهمانان از فرش قرمز، از ساعت 19 و 15 دقیقه (به وقت فرانسه) در سالن لومیر آغاز و در ابتدا برگزیده بخش فیلم کوتاه معرفی شد.
در ادامه استیون اسپیلبرگ، رئیس هیات داوران به دعوت مجری به روی سن آمد و با اعلام آنها، دیگر داوران نیز به روی صحنه آمدند و در صندلی‌های کنار سن مستقر شدند.
در طول مراسم نام برگزیدگان هر بخش توسط اسپیلبرگ اعلام شد و برندگان جایزه‌شان را از یکی از چهره‌های سینمای فرانسه دریافت کردند.
اصغر فرهادی، کارگردان فیلم «گذشته» به همراه همسرش و علی مصفا در این مراسم حاضر بود. «برنیس بژو» که عنوان بهترین بازیگر زن را برای بازی در فیلم «گذشته» به دست آورد، پس از حضور بر روی سن ضمن تشکر از اصغر فرهادی و سایر عوامل، از این کارگردان دعوت کرد تا به روی صحنه برود و در این افتخار کنار او باشد.
این مراسم بدون هیچ سخنرانی با عکس یادگاری برگزیدگان و داوران در ساعت 19 و 45 به پایان رسید. مراسم اختتامیه همزمان در سالن دبوسی نیز پخش شد.
پس از پایان مراسم اعضای هیات داوران به سالن نشست‌ها رفتند و پاسخگوی سوالات خبرنگاران شدند. برگزیدگان نیز جداگانه با حضور در نشست خبری به سوالات خبرنگاران پاسخ دادند.
بهترین بازیگر زن جشنواره کن به فرهادی تبریک گفت
بازیگر فیلم «اصغر فرهادی» پس از دریافت جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن گفت: اصلا انتظار دریافت این جایزه را نداشتم.
به گزارش ایسنا، «برنیس بژو»، بازیگر فرانسوی فیلم «گذشته» اصغر فرهادی شب یکشنبه در اختتامیه شصت‌وششمین جشنواره کن جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کرد.
وی پس از دریافت این عنوان گفت: اصلا انتظار نداشتم این جایزه را ببرم.
وی افزود: در واقع وقتی شما با کارگردانی مثل اصغر فرهادی کار می‌کنید که خیلی جزئی به بازی شما نگاه می‌کند و بسیار زیبا داستا‌ن‌ها را بیان می‌کند، فقط می‌توانید از او تشکر کنید. برنیس بژو افزود: به محض اینکه فیلمنامه را خواندم، فقط توانستم نام او را ببینم؛ چون می‌دانستم که چقدر دقیق بازیگران زن فیلمش را انتخاب می‌کند.
پس از فیلم «هنرمند»، «بژو» در آستانه پذیرش نقش در فیلم کمدی فرانسوی «شهرت» بود، اما این فیلم نقش کوچکی برای او محسوب می‌شد و در فاصله 24 ساعت نقش «مری» در فیلم اصغر فرهادی به او پیشنهاد شد و سرانجام به عنوان بازیگر نقش اصلی زن در فیلم «گذشته» انتخاب شد که با بازی خوب و تحسین شده در نقش «مری» همراه شد
«بژو» گفته قصد دارد پس از اتمام جشنواره کن به استراحت کوتاهی همراه با خانواده‌اش بپردازد و از ماه اوت نقش‌آفرینی در فیلمی جدید به کارگردانی همسرش «مایکل هازانویچس» را آغاز کند.
فرهادی: مسیری را آغاز کرده‌ام ادامه می‌دهم
اصغر فرهادی که با جدیدترین فیلمش در بخش رقابتی جشنواره کن حضور داشت، در مصاحبه با هالیوود ریپورتر از حضور بازیگران مشهور در فیلم بعدی‌اش، احتمال اعطای اسکار به «گذشته»، سینماگران مولف در ایران و البته دشواری‌های ساخت فیلم در کشور گفته است. فرهادی که به عنوان اولین کارگردان ایرانی سال گذشته با فیلم «جدایی نادر از سیمین» موفق به کسب جایزه اسکار شد، در جشنواره کن امسال نیز با فیلم «گذشته» توجه منتقدین و تماشاگران را به خود جلب کرد، هرچند دستش از نخل طلای کن کوتاه ماند و تنها به جایزه کلیسای جهانی کن و بهترین بازیگر زن برای «برنیس بژو» بسنده کرد. فرهادی 41 ساله درباره احتمال کسب جایزه اسکار با فیلم «گذشته» گفت: سعی می‌کنم در این‌باره فکر نکنم، اما نمی‌گویم برایم مهم نیست. هر انسانی در جهان دوست دارد مورد تقدیر و تحسین دیگران قرار بگیرد، اما من سعی می‌کنم توقعی در این مورد نداشته باشم. اما اگر این امر محقق شود، بهترین اتفاق می‌افتد و در غیر این صورت چیزی را از دست نمی‌دهم.
فرهادی که در فیلم جدیدش از ستاره‌های بین‌المللی سینما چون «برنیس بژو» بازی گرفته است، درباره ساخت فیلم با سایر بازیگران سرشناس سینمای جهان و یا احتمال ساخت فیلمی در هالیوود گفت: نمی‌توانم به این سوال به وضوح پاسخ دهم، چرا که نمی‌توان از چیزی 100 درصد مطمئن بود. اما باید بگویم که پروژه‌ای در سر دارم که در آن بازیگران مطرح سینمای جهان حضور خواهند داشت، اما از زمان ساخت این فیلم مطمئن نیستم و نمی‌دانم که آیا پروژه بعدی سینمایی‌ام خواهد بود یا خیر. هم‌اکنون مشغول فکر کردن به این فیلم هستم که اولین قدم ساخت آن خواهد بود.
کارگردان ایرانی برنده اسکار درباره داستان فیلم آینده‌اش گفت: این فیلم نیز ادامه راهی خواهد بود که آغاز کردم و به سمت‌وسوی متفاوتی نخواهم رفت؛ اما درباره داستان فیلم نمی‌توانم بیشتر حرف بزنم تا برای مردم جالب باشد.
فرهادی در پاسخ به سوالی درباره بازیگر مورد علاقه‌اش که تمایل همکاری با وی را دارد گفت: من همیشه کار را از داستان آغاز می‌کنم و زمانی که داستان را تکمیل کردم، درباره بازیگران فکر می‌کنم. بازیگران زیادی هستند که کار آنها را می‌پسندم.
وی درباره ساخت فیلم در فرانسه و در جایی دور از سرزمین مادری‌اش نیز گفت: تا کنون خیلی‌ها این سوال را از من پرسیده‌اند که آیا کار کردن در کشوری دیگر نحوه کار من را تغییر داده است یا خیر. تنها چیزی که باید بگویم این است که کسی که 40 سال به شکلی خاص راه می‌رود، نمی‌تواند ناگهان راه و روش راه رفتن خود را تغییر دهد. البته باید بگویم در فرانسه آرامش و امنیت بیشتری برای ساخت فیلم داشتم و می‌دانستم همانطور که دوست دارم فیلم می‌سازم. اما در ایران اوضاع اینگونه نیست؛ در ایران همیشه این نگرانی را دارم که آیا می‌توان فیلم را به انتها رساند و آیا مخاطبان می‌توانند فیلم را ببینند یا خیر.
فرهادی درباره موفقیت فیلم‌های ایرانی در عرصه بین‌المللی گفت: باید بدانید که در ایران فیلم‌های زیادی ساخته و اکران می‌شوند. اغلب آنها همانند سایر نقاط جهان جنبه تجاری دارند و ارزش خاصی ندارند که معروف‌ترین فیلم‌های داخل ایران هستند. اما تعدادی فیلم نیز ساخته می‌شوند که به واقع به جنبه‌های عمیق‌تر زندگی می‌پردازند. از این فیلم‌ها تنها تعداد اندکی به رویدادهای خارجی می‌روند. کارگردانان بزرگی در ایران هستند که در خارج از کشور شناخته نشده‌اند که فیلم‌های مولف خوبی تولید می‌کنند. این موضوع برای مخاطب ایرانی اهمیت فراوانی دارد، چرا که دوست دارد تصویری واقع‌بینانه و غیرسیاسی از ایران و ایرانی به جهانیان معرفی کند. فرهادی همچنین در پاسخ به پرسش خبرنگار هالیوود ریپورتر درباره وضعیت کنونی سانسور در ایران گفت: در ایران سیستم بسیار غیرقابل پیش‌بینی است که نمی‌توان به خوبی آن را توصیف کرد. چراکه اوضاع همواره در حال تغییر است و این موضوعی است که کار ما را سخت می‌کند. اگر قوانین خاصی در این‌باره وجود داشت، می‌توانستیم خود را با آن وفق دهیم. درحالیکه در حال حاضر شرایط به شرایط روحی و سلیقه تصمیم‌گیران در این حوزه بستگی دارد. در ایران باید فیلم را دوبار تحویل مسئولین دهید؛ یک‌بار زمانی که فیلمنامه تکمیل شده و باردوم پیش از اکران است. برای افراد خارج از ایران شگفت‌انگیز است که چگونه می‌توان زیر این فشار فیلمی ساخت که مضامینی خاص داشته باشند. چراکه فیلمسازان و هنرمندان ایرانی به کلنجار با این روش‌ها می‌پردازند و راه‌هایی برای دوری از آن پیدا می‌کنند و علی‌رغم این محدودیت‌ها فیلم می‌سازند که برخی مواقع موفق می‌شوند و برخی مواقع شکست می‌خورند. فرهادی در انتها درباره محکوم کردن اسکار 2013 برای فیلم ضد ایرانی «آرگو» گفت: فکر نمی‌کنم مردم ایران مشکلی با ساخت یک فیلم آمریکایی درباره رویدادهای تاریخی در ایران داشته باشند. مشکل اینجاست که در این فیلم تصویری کلیشه‌ای و منفی از مردم ایران ارائه شده و این امر برای مردم ایران غیرقابل هضم است. اگر فیلمی قصد دارد به موضوعی درباره ایران بپردازد، چرا باید چنین رویکردی غیرواقع بینانه و توخالی داشته باشد؟
نقد منتقد هالیوود ریپورتر بر جوایز کن 66
آیا اسپیلبرگ واقعا این فیلم‌ها را دیده بود؟
تاد مک کارتی منتقد هالیوود ریپورتر با تحلیل جوایز شصت و ششمین جشنواره فیلم کن، نقدهایی بر این جوایز وارد کرده است.به گزارش مهر به نقل از هالیوود ریپورتر، تاد مک کارتی منتقد هالیوود ریپورتر در تحلیل خود از جوایز شصت و ششمین جشنواره فیلم کن می‌نویسد: آیا واقعا استیون اسپیلبرگ فیلم همجنسگرایانه «آبی گرم‌ترین رنگ است» را که جایزه نخل طلا را برد، تحلیل کرده است؟ آیا واقعا بازی بروس درن که جایزه نخل طلای بهترین بازیگری را از آن خود کرد، بهتر از بازی مایکل داگلاس در فیلم «پشت شمعدان» بود؟ و آیا گروه داوری واقعا از فیلم خشونت‌گرایانه مکزیکی «هلی» که پس از نمایش آن در روز اول جشنواره در بخش رقابتی دیگر کسی نمی خواست به آن فکر کند، لذت برد؟ آیا برونیس بژو واقعا از ماریون کوتیار که اول قرار بود این نقش را بازی کند، اما بعد در فیلم دیگری ظاهر شد، بهتر بود؟این منتقد می نویسد اینها بخشی از سوال هایی است که مردم می خواهند پس از اهدای جوایز دیشب، جوابش را بدانند. فارع از اهدای جایزه به فیلم «آبی گرم ترین رنگ است»، انگار از قبل مقدر شده بود که امسال سال این فیلم باشد و دیگران مجبور به تماشای این فیلم بی سابقه و طولانی از روابط بین دو زن باشند؛ فیلمی سه ساعته ساخته عبدالطیف کشیش. منتقد این سایت هنری همچنین می‌نویسد: در مراسم اهدای این جوایز تقریبا همیشه به طرز عجیبی خام‌دستانه عمل می‌کنند و معمولا به دو زبان انگلیسی فرانسوی پخش می‌شود و بارها توسط مجریان تلویزیونی قطع می شود تا برای مخاطبان توضیح داده شود که چه اتفاقی در حال افتادن است. اما مجری امسال آدری تاتو سرزنده و باذوق عمل کرد.
در بخش دیگری از این نقد آمده است: با وجود این که این جشنواره مختص آسیایی ها نیست، اما آسیایی ها هم جایگاه محکمی در این جشنواره به دست آورده اند و علاوه بر بردن جایزه بخش سینه فونداسیون و دوربین طلا برای بهترین فیلم اول، اهدای جایزه بهترین فیلمنامه به ژیا ژانگ برای فیلم «ذره ای گناه» از چین و جایزه گروه داوری به فیلم «مثل پدر، مثل پسر» ساخته کوری- ادا هیروکازو ژاپنی نشان‌دهنده این مساله است. کارتی در اعتراض به انتخاب فیلم «هلی» برای بهترین کارگردانی می‌نویسد: وقتی آمت اسکالانته کارگردان مکزیکی برای دریافت جایزه اش دعوت شد اولین سخنی که از دهانش خارج شد این بود: «انتظارش را نداشتم». در واقع هیچ یک از تماشاگران با او مخالفتی نداشتند، چون این فیلمِ بسیار خشن غیرقابل تماشا کردن درباره مکزیک معاصر، چیزی نبود که کسی بتواند توجه خود را معطوف آن کند. مک کارتی در تایید بخشی از مراسم می‌نویسد بیشترین تحسین حضار زمانی صورت گرفت که کیم نواک که برای نمایش نسخه بازسازی شده «سرگیجه» آلفرد هیچکاک در جشنواره شرکت کرده بود، روی صحنه حاضر شد تا جایزه بزرگ را برای فیلم «درون لوین دیویس» ساخته برادران کوئن به بازیگر اول فیلم یعنی اسکار ایزاک اهدا کند. به این ترتیب یک بازیگر آمریکایی جایزه ای را اهدا کرد که باید به آمریکا می رفت. این منتقد آمریکایی یادآور می شود: در عین حال امسال دومین سالی بود که نخل طلا به فیلمی فرانسوی از کارگردانی غیرفرانسوی رسید. سال پیش میشاییل هانکه اتریشی برای «عشق» برنده این جایزه شد و امسال عبدالطیف کشیش تونسی این جایزه را دریافت کرد. در حالی که این کارگردان خیلی با طمانینه روی صحنه رفت تا به تشویق ها پاسخ گفته و جایزه اش را دریافت کند، دو بازیگر زن فیلم با شور و هیجان راهی سن شدند. او می افزاید: دریافت این جایزه حتما موجب می شود تا توجه زیادی به فیلم «آبی گرم ترین رنگ است: زندگی آدل» جلب شود و دیگر اهمیتی ندارد که چه تعداد از منتقدها، از این فیلم انتقاد می کنند و طولانی بودن و فقدان ویژگی های هنری آن را زیر سوال می برند. در هر حال گروه داوری اسپیلبرگ رسما اعلام کردند این فیلم فیلم سال است، نه به دلیل مسایل جنسیتی که به دلیل مسایل هنری .
پایان پیام/
نظر شما