به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پرس تی وی:
- آقای تارپلی ما جبهه النصره را داریم که مسئولیت صدها اقدام تروریستی را بر عهده گرفته است، پس چرا هیچ اقدامی علیه این گروهی که به انجام اقدامات تروریستی اعتراف می‌کند نمی‌شود؟
خب، من فکر می‌کنم که ما اینجا علامت‌های پیچیده‌ای از سوی باراک اوباما (رییس جمهور امریکا) دریافت می‌کنیم. هر کسی که خود را (عضو) ارتش آزاد سوریه بنامد در حقیقت نماینده جبهه النصره است؛ چرا که ما هر روزه گزارش‌های بیشتری درباره واحدهای به اصطلاح ارتش آزاد سوریه دریافت می‌کنیم که ماهیت واقعی آنها را نشان می‌دهد یا یا به النصره می‌پیوندند و خود را تروریست‌های تمام عیار، طرفداران القاعده و یا جوخه‌های مرگ معرفی می‌کنند.
ال ما رابرت فورد، سفیر وزارت امور خارجه را داریم که تلاش بسیاری کرد تا این شورش استراتژیک را به راه اندازد. رابرت فورد استاد استقرار جوخه مرگ در گذشته است و این کار را سال‌ها قبل در عراق آموخت.
او بدون اجازه دولت سوری وارد سوریه شد تا با ژنرال ادریس دیدار کند و این ژنرال سلیم ادریس چهره جدیدی است، او عزیز سازمان سیا و وزارت امور خارجه است و به نظر می‌رسد فورد سعی دارد اقدام بعدی را با ادریس هماهنگ کند. می‌توان ادریس را احمد چلبی جدیدی دانست؛ کسی که امریکا آن را آماده می‌کند تا دیکتاتور این کشور شود.
در عین حال به طور همزمان ما در واشنگتن سمپوزیوم «موسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن» را داشتیم که یک سازمان کاملا طرفدار اسراییل است. سمپوزیوم آنها در نظر داشت میزبان چاک هیگل، وزیر دفاع امریکا و دو تن از ژنرال‌های تروریست عضو النصره و ارتش آزاد سوریه یعنی سرهنگ زکریا و سرهنگ اکیدی از حلب باشد.
این دو تروریست نشان داده نشدند، شاید به خاطر این که دولت اوباما تردید داشت که شاید ظاهر شدن وزیر دفاع این کشور، رییس پنتاگون، در کنار این دو شخصیت در ملاء عام جنجال‌برانگیز شود.
بنابراین ما در واقع دو خط دارید، جان کری که از سفر برگشته، فکر می‌کند که مدارک قوی وجود دارد که دولت اسد از سلاح شیمیایی استفاده می‌کند، اما جو بایدن که همچنان به پست ریاست جمهوری امیدوار است می‌گوید، نه، به هیچ وجه اطمینان ندارد که چنین مدارکی علیه اسد وجود داشته باشد. بنابراین ما در حال حاضر به نوعی تصویر پیچیده‌ای در دست داریم.
- در حقیقت تا چه اندازه به یک مداخله استالینی عراقی نزدیک هستیم؛ منظورم با در نظر داشتن اتهامات مبنی بر استفاده از تسلیحات شیمیایی در سوریه است؟
یک بحث جالب است؛ هر کسی با افشاگری کارلا دل پونته شوکه شد، این مقام کارکشته سازمان ملل (گفت) مدارک بسیاری وجود دارد مبنی بر این که جوخه‌های مرگ از سلاح شیمیایی، گاز سمی استفاده کرده‌اند؛ نه اسد.
تلایشی آشکار در درجه اول از سوی انگلیس به وسیله ویلیام هیگ و دیوید کامرون در جریان است. آنها سعی دارند به خط استاندارد ناتو بازگردند مبنی بر این که فقط اسد باید به خاطر هر آنچه در داخل سوریه در جریان است مورد انتقاد قرار گیرد.
همچنین موضوع بازدارندگی نظامی وجود دارد که شامل موشک‌های معروف زمین به هوای اس ـ 300، موشک‌های ضدهوایی می‌شود. (سرگئی) لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفت که روسیه تمام تسلیحاتی که قرارداد آنها را بسته تحویل خواهد داد. این می‌تواند شامل اس ـ 300 شود.
این قرارداد به یک دهه قبل برمی‌گردد که توسط (دیمیتری) مدودیف متوقف شد که یکی از اشتباهات بزرگ بود، اما اگر لاوروف می‌گوید هر قراردادی تحویل داده می‌شود، این یک راه دیگر است که قدرت‌های متخاصم ناتو را دوباره به فکر اندازد که آیا واقعا می‌خواهند چنین کاری را انجام دهند یا نه.
و به علاوه ما باید کنفرانس‌های ژنو را به یاد داشته باشیم که احتمالا برگزار می‌شوند و برخی می‌خواهند از آن به عنوان یک کنفرانس جدید مونیخ 1938 به بهای تجزیه سوریه بسازند. اما فکر می‌کنم نیروی دیگری هست که نمی‌خواهد چنین شاهد وقوع چیزی باشد که در درجه اول روسیه است.
تا زمانی که روسیه محکم بایستد، وضعیت بدتر از این نمی‌شود. نکته دیگری مه در این میان فراموش شد این است که دولت اسد در عمل پیروز است. حقایق هفته‌های گذشته این است که شورشیان دارند می‌بازند و اسد پیروز است.
- به تازه گی سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله گفت که نمی‌گذارند دولت اسد سقوط کند. تا چه اندازه احتمال دارد که حزب الله از قدرت سخت خود استقاده کند؟
خب تاثیرات بسیاری خواهد داشت و البته حزب الله یک سازمان نظامی قدرتمند است، حداقل آن طور که شاهد بوده‌ایم در زمینه دفاعی آنها تقریبا شکست ناپذیر هستند. داخل سوریه ممکن است شرایط یکسان باشد یا نباشد، اما واضح است که این سازمان نظامی را باید جدی گرفت و معتقد هستم که این ایده که این جوخه‌های مرگ از نظر نظامی به نوعی به آخر خط رسیده‌اند و برای آنها دورنمای مسائل سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود.
که مثلا مناطق کلیدی، یک جاده کلیدی از جنوب سوریه به اردن وجود دارد که توسط ارتش سوریه کنترل می‌شود ... یک نقطه دیگر اطراف حلب، دمشق و جنوب شرقی سوریه است که تحت کنترل ارتش قرار گرفته است. دورنمای نظامی برای شورشیان چندان خوشایند به نظر نمی‌رسد.
نظر شما