خبرگزاری شبستان _ فرهنگ و ادب: پس از نمایش نسبتاً موفقیت آمیز سریال پایتخت 1، شبکه اول سیما بر آن شد تا ساخت سری دوم این سریال را به کارگردان نام آشنای تلویزیون سیروس مقدم سفارش دهد، البته تلویزیون در این راه با مشکلاتی نیز روبرو بود؛ چه آنکه پخش پایتخت 1 در نوروز 90 موجی از اعتراض مردم استان گلستان را -به دلیل آنچه تمسخر فرهنگ بومی مردم شمال کشور خواندند- برانگیخت اما با این همه توفیق نسبی پایتخت در جذب مخاطب به عنوان یکی از معدود سریال های موفق این سالهای تلویزیون، انگیزه ای قوی برای مدیران سیما بود تا نقی و خانواده اش بار دیگر میهمان نوروزی خانه های مردم باشند.
بالاخره این سریال کلید خورد و سیروس مقدم با همراهی محسن تنابنده سرپرست نویسندگان و بازیگر اصلی، پخته تر از سری گذشته ظاهر شد. پایتخت دو توانست با داستان انتقال گنبد و گلدسته از علی آباد گلستان تا قشم خلیج فارس، مخاطبات تلویزیون ملی را از شمال تا جنوب کشور، با خود همراه کند. فیلمنامه روان سریال، دیالوگ های واقعی، شخصیت پردازی باورپذیر و بازی خوب و روان بازیگران در کنار فیلمبرداری و کارگردانی خاص سیروس مقدم، در مجموع، داستانی موفق و مخاطب پسند را رقم زند.
اما در کنار همه این ها، نمایش داستانی زندگی و آداب و رسوم هریک از اقوام ایران در رسانه ملی، موضوعی است که همواره حساسیت های بسیاری را به همراه داشته و شائبه تمسخر قومی برای جذب مخاطب را پررنگ کرده است؛ به طوری که هر بار سریالی در این زمینه ساخته شده، موجی از مخالفت و اعتراض هموطنان را برانگیخته است و از سوی دیگر برخی از تولیدکنندگان آثار را به نمایش داستان بر بستر ناکجاآبادی از ایران واداشته است.
باید پذیرفت که داستان پردازی از زندگی اقوام ایرانی، راه رفتن روی لبه تیزی است که اگر با دقت و وسواس نویسندگان و کارگردانان همراه نباشد، می تواند مشکلات عدیده ای را در فضای اجتماعی کشور ایجاد کند. تولیدات رسانه ای سال های اخیر با موضوع قومیت های مختلف کشور و تبعات آن، به خوبی نشان دهنده این نکته است که عدم دقت در پردازش آثار هنری –خصوصاً آن ها که از سوی رسانه های ملی به نمایش درمی آیند- نتایج جبران ناپذیری به همراه خواهدداشت.
به نظرمی رسد سریال پایتخت دو توانسته -با ملاحظاتی- از درافتادن در ورطه تخریت هویت های قومی به سلامت عبور کند اما به هرصورت باید توجه داشت برای حفظ انسجام ملی نیازمند نگاهی دلسوزانه به همه خرده فرهنگ های کشور هستیم.
پایان پیام/
نظر شما