رمز و راز سفره هفت سین

سفره هفت سین از مقدمات اصلی و مهم پارسیان برای استقبال از سال جدید با هدف شکرگزاری و قدردانی از نعمت های الهی و طلب خیر و برکت در سال نو گسترده می شود.

به گزارش خبرنگار شبستان، هفت سین نوروز یک سنت کهن پارسی است که از زمان باستان تا امروز جایگاه ویژه خود را در نزد پارسیان حفظ کرده است.این سنت کهن یکی از مقدمات اصلی و مهم پارسیان برای استقبال از سال جدید است که قبل از تحویل سال نو گسترده می شود و در روز سیزدهم فروردین جمع می شود. این سفره جنبه های تمثیلی زندگی را ارایه می دهد و جهت شگون و افزایش خیر و برکت در سال جدید و شکرگزاری گسترده می شود.

 

هفت سین از هفت محصول زمینی انتخاب می شود تا از نعمت های خدا که به انسان بخشیده است، قدردانی شود. گزینه هایی که برای هفت سین انتخاب می شود باید چند ویژگی داشته باشد: نام آنها پارسی باشد، با واژه سین آغاز شود، دارای ریشه گیاهی باشد، خوردنی باشد و نام آنها از واژه های ترکیبی ساخته نشده باشد.

 

اما فلسفه انتخاب عدد هفت این است که پارسیان این عدد را مقدس می دانستند. عدد هفت در زبان باستانی به نام امرداد به معنای جاودانگی است.به روایتی هفت سین نشانه هفت دانه گیاهی است که می توان با آن سبزه نوروز تهیه کرد. همچون ماش، جو، عدس، ارزن، لوبیا، نخود و گندم. ایرانیان از عدد هفت برای مفاهیم مثبت، خوش یمنی و فال نیک استفاده می کردند.

 

در بسیاری از منابع آمده است که هفت سین، نخست هفت شین بوده و بعدها به سین تبدیل شده است. شمع، شراب، شیرینی، شهد، شمشاد، شربت و شقایق یا شاخ نبات اجزای تشکیل دهنده سفره هفت شین بودند. بعد از سقوط ساسانیان وقتی که مردم ایران اسلام را پذیرفتند، سعی کردند که سنت ها و آیین های باستانی خود را حفظ کنند و چون در اسلام شراب حرام اعلام شده است، آنها هفت شین را به هفت سین تغییر دادند و سرکه را جایگزین شراب کردند.

 

هر کدام از اجزای سفره هفت سین دارای فلسفه و رمز و رازی است،به عبارت دیگر هر کدام از این اجزا نماد چیزی هستند و پیامی را انتقال می دهند.

 

سیر: نماد اهورامزداست و نگهبان سفره است. در اکثر فرهنگ های آریایی برای سیر نقش محافظت کننده از شر قائل بودند.
سبزی یا سبزه: فرشته اردیبهشت و نماد آبهای پاک و بیکران و نشانگر پیوند زندگی بشر با طبیعت است.
سیب: فرشته زن، نماد باروری، مهرورزی و پرستاری است نماد مهر و مهرورزی، زایش سلامتی و باروری است.
سنجد: فرشته خرداد و نماد عشق و دلباختگی و از مقدمات اصلی تولد و زایندگی است. بوی برگ و شکوفه آن محرک عشق و دلباختگی است.
سرکه: فرشته امرداد و نماد جاودانگی، شادی، شکیبایی و عمر است.
سمنو: فرشته شهریور و نماد خواربار، زایش و باروری گیاهان و برکت است.
سنبل: نماد رنگ و زیبایی است.
سماک یا سماغ: فرشته بهمن و نماد شادی و سلامتی است.
سکه: به نیت خیر و برکت بر سر سفره هفت سین گذاشته می شود.

 

آینه به عنوان نماد روشنایی و شفافیت و تخم مرغ به عنوان نماد نطفه و باروری در هفت سین، قرار داده می شود. ماهی زنده نیز نماد سرزندگی و شادابی است.کتاب مقدس هم یکی از پایه های اصلی سفره هفت سین است که در گذشته اوستاو اکنون قرآن است و خانواده ها با نیت توکل به خداوند مهربان و مقدر شدن بهترین ها آن را بر سفره هفت سین قرار می دهند.

 

شاخه های سرود، دانه های انار، گل بیدمشک، ماست، نان و پنیر، شیرینی، شمعدان، آویشن، اسپند و ... را نیز می توان از دیگر اجزای سفره هفت سین نام برد.

 

پایان پیام/
 

کد خبر 237532

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha