به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، آیت الله صافی گلپایگانی برای همایش نکوداشت علّامه محمّد ابراهیم کلباسی پیامی صادر کرد. متن کامل پیام به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
قال الله تعالى: «إِنَّ إِبْراهیمَ لَأَوَّاهٌ حَلیمٌ»
السلام علیکم و رحمة الله
با عرض ادب و احترام و تجلیل از این اجتماع نورانی؛
تقدیر از بزرگان و نخبگان عالم انسانیّت و یاد و تذکّر سیره و رفتار آنان و الگو و اسوه قرار دادن ایشان، سیره‌ای است قرآنی و برنامه‌ای است وحیانی.
نباید رجال دین و خیر و اصلاح و هدایت و ارشاد و خادمان بشریّت، نامشان فراموش شود. باید همواره از آنها، همه درس بگیرند و در مکتب تربیت آنها آموزش ببیند. در کل، این صنف از اصناف بشر با تفاوت درجات و مراتبی که دارند همه، سابقه و پرونده انسان و انسانیّت می‌باشند. این نوعی که به تاج کرامت «وَ لَقَدْ کرَّمْنَا بَنی‌آدمَ» مفتخر گردیده و ظهورشان و حضورشان همه پس از کریمه «إنّی أعْلَمُ مَا لاتَعْلَمُونَ» پاسخ فعلی به ملائکه و جلوه‌ی مقام قدسی انسانیّت است، در صف اول این گل‌های سرسبد عالم خلقت، انبیاء عظام و اوصیاء کرام آنها قرار دارند و در رأس همه، وجود مبارک شخص اول ممکنات خواجه‌ی کائنات حضرت رسول الله محمّد بن عبدالله و اهل بیت آن حضرت صلوات الله علیهم اجمعین می‌باشند که در عصر حاضر تمام تشخّص این صنف طراز اول به وجود کثیر الجود حضرت بقیة الله مولانا و مولی الثقلین خلیفة الله فی الارضین حضرت مهدی ارواح العالمین له الفدا، قائم است و در درجه‌ی بعد، ارائه این هویّت قدوسی و ملکوتیّت و معنویّت انسانی به وسیله‌ی شاگردان و تربیت‌شدگان مکتب اهل بیت علیهم‌السلام، حافظان علوم و آثار آنان در طیّ قرون و اعصار می‌باشد.
از قرن اول و دوم و سوم، اصحاب بزرگ ائمه طاهرین علیهم‌السلام و راویان عالی‌مقام حدیث به این منصب اعلی مفتخر بودند. امّت در علم و فقه و حدیث، وام‌دار این طبقه می‌باشند و در اعصار بعد، از زمانی که غیبت کبری آغاز شد، حفظ این آثار و علوم دین و معارف قرآن و احادیث شریفه به وسیله‌ی بزرگان و توابع و مشاهیری، مانند کلینی و صدوق و شیخ طوسی و صدها رجال علم محفوظ و برقرار ماند و رشته‌ی تألیف و تصنیف در علوم اسلامی ادامه یافت که نمونه‌ی آن در عصر حاضر، کتاب شریف «جامع الاحادیث» است که با امتیازات فنّی خاصی به امر استاد بزرگ ما حضرت آیت‌الله العظمی آقای بروجردی قدّس الله نفسه الزکیة تدوین و جمع‌آوری شد.
یکی از بزرگان این مکتب جهانی علم و فقه و حدیث و اجتهاد - که به حق از مفاخر بزرگ شیعه و پیروان راستین ائمه طاهرین صلوات‌الله علیهم اجمعین و تجسّم اخلاق اسلامی و در زهد و پارسایی در زمان خود، کم‌نظیر یا بی‌بدیل بود- عالم و زعیم بزرگ آیة الله العظمی حاج محمّد ابراهیم کلباسی قدّس‌سره است که در اسم و وصف، شباهت به حضرت ابراهیم خلیل داشت که خدا او را به عنوان «اوّاه حلیم» توصیف فرموده است.
مرحوم آیة الله العظمی کلباسی نیز حسب آنچه از مقامات معنوی و خوف از خدا و پرهیزگاری از او نقل می‌شود از مصادیق این عنوان است. باید حیات ایشان، سیره‌ی ایشان، تلاششان در احیاء دین و امر اهل بیت علیهم‌السلام و امر به معروف و نهی از منکر و تربیت علماء و ورع و پارسایی مخصوصاً احتیاط در تصرّف در وجوه شرعیه بازگو شود تا نسل جدید روحانیّت و طلاب عزیز و عموم از آن درس بگیرند.
خودسازی، قناعت، وارستگی، عبادت و التزام بر آداب دین حتّی مواظبت بر مستحبّات و ترک مکروهات را فرا بگیریم. ما بسیار نیازمند تفکّر در زندگی این بزرگان و مقایسه‌ی آن با حالات خودمان می‌باشیم. آن بزرگوار دارای مقامات بزرگ علمی و صاحب کتاب‌های قیّمه فقهی است که در نوع خود کم نظیر و مورد استفاده‌ی علماء و فضلاء می‌باشد.
بزرگداشت مثل ایشان، بزرگداشت علم، بزرگداشت فقه، بزرگداشت تسلّط بر نفس و بالاخره بزرگداشت دین و مذهب است؛ أغدق الله علی روحه الطیب من سحائب رحمته و اعلی درجته فی درجات العلماء الذین مدادهم افضل من دماء الشهداء.
پایان پیام/
نظر شما