چهارمحال و بختیاری؛ استانی در همسایگی آسمان

خبرگزاری شبستان/ چهارمحال و بختیاری

استان چهارمحال و بختیاری با مساحت 16 هزار و 421 کیلومتر مربع در جنوب غربی کشور و در مرکز رشته کوه های زاگرس قرار دارد؛ این استان از شمال و شرق به استان اصفهان، از غرب به خوزستان، از جنوب به کهکیلویه و بویر احمد و از شمال غرب به استان لرستان محدود است.

شهرکرد، مرکز چهارمحال و بختیاری، در ارتفاع دو هزار و 66 متری از سطح دریا قرار دارد که مرتفع ترین شهر در بین مراکز استانی بوده و به همین سبب به «بام ایران» شهرت یافته است.

این منطقه یک درصد از وسعت کل کشور را شامل می شود که با وجود وسعت کم، ده درصد از منابع آب کشور را در خود دارد.

چهارمحال و بختیاری منطقه ای کوهستانی است که تقریبا 76 درصد آن را کوه ها و تپه ها و 24 درصد دیگر را دشت های آبرفتی و فلات ها دربر گرفته است.

به علت ماهیت کوهستانی مرتفع و قرار گرفتن در مسیر بادهای مرطوب مدیترانه ای و تخلیه بار این سامانه ها این استان دارای بارش نسبتا مناسبی است این بارش ها غالبا در مناطق مرتفع به صورت برف بوده و همین بارش برف یکی از ویژگی های اقلیمی و جاذبه های گردشگری زمستانه چهارمحال و بختیاری به شمار می رود.

مهمترین رشته کوه این منطقه زردکوه بختیاری است که سخاوتمندانه رودهای بزرگ کارون و زاینده رود را به کشور هدیه می کند.

طبیعت و گردشگری چهارمحال و بختیاری:

شما با هرسلیقه ای که به استان چهارمحال و بختیاری وارد می شوید با منابع و جاذبه های گردشگری متنوع بسیاری روبرو خواهید شد.

شهرت این استان به سرزمین هزار چشمه، از چشمه های جوشان این استان برخاسته است، چشمه هایی مانند دیمه، چشمه کوهرنگ، سرداب رستم آباد، مولای آلیکوه، آب سرده، برم لردگان و سیاسرد بروجن که گوارا ترین آب ها از آن جوشان است و حدود 20 چشمه جوشان دائمی را در این منطقه به وجود می آورد.

اثر طبیعی و ملی دشت لاله های واژگون که در فصل بهار جلوه گری خود را آغاز می کند، در منطقه آسیای صغیر بسیار کم نظیر است.

تالاب هایی مانند تالاب بین المللی چغاخور، سولقان و گندمان، مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع، تنها بخشی کوچک از جاذبه های گردشگری چهارمحال و بختیاری محسوب می شوند.

16 قله با ارتفاع بیش از سه هزار و 500 متر، دامنه های پر از برف، رودخانه های خروشان، مخازن آبی پشت سدها مسیر زیبا در طبیعت بکر استان، میزبان علاقمندان به ورزش های کوه نوردی، صخره نوردی، ورزش های زمستانه، ماهیگیری، قایق سواری، شنا و دوچرخه سواری است.

علاوه بر این فرهنگ جامعه عشایری، روستاهای هدف گردشگری به خصوص یاسه چای و سرآقا سید، زیارتگاه ها و بقاع متبرکه، ابنیه تاریخی و آثار باستانی نیز گردشگران فرهنگی، روستایی، عشایری و سلامت را مجذوب خود خواهد کرد.

صنایع دستی:

صنایع دستی چهارمحال و بختیاری با تکیه بر سوابق تاریخی، ویژگی های طبیعی و اجتماعی این دیار و با چیره دستی هنرمندان ساخته و پرداخته می شود و علاوه بر عملکرد اقتصادی حامل پیام فرهنگی این منطقه است.

ذوق و خلاقیت هنری، مهارت فنی، بینش و باور مردم و استفاده هنرمندانه از مواد اولیه طبیعی و بومی دست به دست هم داده تا با ترکیب هنر رنگ آمیزی و نقشه فرش اصیل، قالی منطقه چالشتر شهرت جهانی یابد.

صنایع دستی این استان در دو قالب عمده صنایع دستی عشایری و شهری و روستایی جای می گیرد:

وریس، خورجین، چوغا، سیاه چادر (بهون)، نمکدان، توبره، جل و .. از جمله صنایع دستی عشایری و قالی، قفل، نمد، سنگ تراشی، گلیم، یلمه گبه، سرانداز، گیوه، جاجیم، البسه محلی و... نیز از جمله صنایع دستی روستایی و شهری است.

از جمله جاذبه های گردشگری این استان با پراکندگی شهرستانی نیز می توان به موارد زیر اشاره کرد:

شهرستان لردگان:
چشمه برم، رودخانه لردگان، چشمه سندگان، جنگل های بلوط، رودخانه خرسان، پارک جنگلی پروز و چشمه برم مالخلیفه.

شهرستان بروجن:
امامزاده حوزه علی، چشمه سیاسرد بروجن، سوغات گز، خانه حفیظی هاف پل و بازارچه مصلی.

شهرستان شهرکرد:
منطقه حفاظت شده تنگ صیاد، موزه مردم شناسی، گردشگاه بابازکی، پارک استخر فرخشهر، قلعه سورک، پل تاریخی زمان خان، قلعه و امامزاده بارده، پارک ملت، پل هوره، مسجد جامع، موزه صنایع دستی، مسجد جامع و قلعه چالشتر و ...

شهرستان کیار:
تالاب چغاخور، قلعه صمصام السلطنه، تالاب سولگان، امامزاده عزیز و ...

شهرستان اردل:
آبشار دره عشق، منطقه حفاظت شده هلن، منطقه حفاظت شده زردکوه، امامزاده اسماعیل، پارک چنگلی گندمکار، پل بهشت آباد، چشمه سرداب و ...

شهرستان کوهرنگ:
تونل، چشمه دیمه، آبشار شیخ علیخان و ...

شهرستان فارسان:
قلعه سردار اسعد، کاروان سرای خان اوی، تنگ درکش ورکش، قلعه تک و ...

پایان پیام/