نباید افراد را به بهانه شغل از محیط زندگی شان دور کرد

به گزارش خبرنگار شبستان آیت الله مجتبی تهرانی مدرس اخلاق و فقیه عالیقدر جهان تشیع چهارشنبه 4 اسفند 89 در جلسه درس اخلاق خود با موضوع تربیت دینی انسان گفت: تربیت به معنای دادن روش رفتاری و گفتاری به انسان است انسان در چهار محیط از این روش بهره مند می شود که عبارتند از محیط خانوادگی، آموزشی، رفاقتی و شغلی می باشد، البته فضای پنجمی است که وجود دارد که حاکم بر این است.

وی افزود: بحث ما رابطه با تاثیرات محیط شغلی در انسان بود و گفتیم درباره محیط شغلی سه بحث وجود دارد یکی نفس شغل دوم محیط شغل و سوم روابط شغلی با افراد.

آیت الله تهرانی با اشاره به تاثیر نوع شغل در تربیت انسان گفت: بعضی از شغل ها اگر چه حرام نیست اما در معارف ما از آن نهی شده به اصطلاح فقهی نهی تنزیهی شده نه نهی الزامی و این نهی به دلیل این است که شغل مذکور ممکن است اثر سوء در بعدی از ابعاد انسانی داشته باشد.

این مدرس اخلاق با اشاره به شغل های سازنده گفت: در روایات به بعضی شغل ها تاکید شده است به عنوان نمونه از زراعت نام برد که امام صادق(ع) فرمودند:هیچ کاری مانند زراعت محبوب نیست و هیچ پیامبری نبود مگر اینکه زراعت می کرد.

وی به نقش محیط شغلی در تربیت انسان اشاره کرد و افزود: محیط شغلی نیز می تواند دارای نقش سازندگی یا تخریبی در انسان باشد باید توجه کرد که محیط شغلی با نهی شغل متفاوت است یعنی ممکن است نفس شغل خوب باشد اما محیط شغلی خوب نباشد.

آیت الله تهرانی با اشاره به محیط های شغلی سازنده گفت: به عنوان مثال اینکه انبیاء زراعت یا چوپانی می کردند محیط شغلی شان بیابان بود که خود بیابان می تواند در ساختن بعد معنوی انسان موثر باشد.

وی افزود: در معرفت از دو سیر بحث می شود یکی سیر آفاقی و یکی سیر انفسی بیابان می تواند محلی باشد برای سیر آفاقی انسان فقیه عالیقدر جهان تشیع با تقسیم تربیت به بیداری، گفتاری و شنیداری گفت:بیابان می تواند بعد دیداری تربیت انسانی را پرورش دهد زیرا منطقه ای آرام است که هیچ کدام از جاذبه های مادی در آن وجود ندارد و انسان می تواند پی به عظمت خالق خود ببرد.

آیت الله تهرانی با اشاره به محیط های شغلی شیطانی گفت: محیط می تواند بعد شیطانی انسان را تحریک کند که در روایات به طور مفصل به آن اشاره شده است روایات بر دو دسته اند یکی مربوط به انتخاب شهر برای شغل است و دیگری مربوط به محل کسب.

وی ادامه داد: در مورد شهر محل کسب از امام زین العابدین (ع) روایت داریم که از سعادت شخص این است که شغلش در شهر خودش باشد دلیل این موضوع آن است که انسان در محیط زندگی خود حتی اگر خیلی متدین هم نباشد برای حفظ آبروی خود مسائلی را رعایت می کند.

آیت الله تهرانی با بیان اینکه بحث از محیط شغلی جزء ریزه کاری های معارف دینی است گفت:نباید افراد را به بهانه شغل از محیط زندگی شان دور کرد کسانی که این کار را می کنند از معارف دینی بی خبرند اگر چه ظاهرا متشرع باشند زیرا این امر باعث می شود که جامعه به فساد کشیده شود زیرا انسان در محیط دور از خانه خود راه را برای هر گونه فسادی باز می بیند و در دره گناه سقوط می کند.

این مدرس اخلاق با بیان تاثیرات محیط شغلی در انسان گفت: اصلا خود محیط شغل به دلیل این که محلی است برای کسب درآمد و مستقیما با جلوه های مادیت سرو کار دارد می تواند ریشه های رذایل اخلاقی و ابعاد شیطانی را در انسان زنده کند.

آیت الله تهرانی ادامه داد: از پیامبر اکرم(ص) روایت داریم که بدترین قطعه های زمین محل های کسب است زیرا آنجا جولانگاه شیطان است در این مکان شیطان می آید و صندلی اش را می گذارد و سپس بچه هایش را محیط کسب کار پراکنده می کند تا هر کس را متناسب با خودش فریب دهند.

وی با اشاره به روایت دیگری از حضرت رسول(ص) گفت:پیامبر(ص) می فرمایند: محل کسب خانه فراموشی و غفلت است پس اگر کسی در آنها تنها یک سبحان الله بگوید برایش یک میلیون حسنه نوشته می شود دلیل این ثواب عظیم همان جاذبه های مادی محیط شغلی است و انسانی که بتواند در مقابل اثرات تخریبی این محیط مقاومت کند از این ثواب عظیم بهرهمند می شود.

پایان پیام/