مظفر حسین‌خانی، مستندساز و کارگردان سینمای کوتاه درباره کیفیت هفدهمین جشنواره فیلم کوتاه تهران به خبرنگار شبستان گفت: جشنواره امسال به لحاظ شاخصه‌های فنی نسبت به سال گذشته از افت نسبی برخوردار بود و من در جشنواره امسال فیلم قابل توجهی را ندیده‌ام اما در میان این فیلمها چند فیلم خارجی وجود داشت که قابل تأمل بودند.
حسین‌خانی افزود: علت اصلی این افت کیفی را می‌توان در بروز نبودن تجهیزات فنی مشاهده کرد زیرا به خاطر بالا بودن هزینه‌های تهیه و ساخت فیلم خصوصا در بخش مستند موجب می‌شود فیلم‌سازان در اکثر موارد به خاطر صرفه‌جویی در هزینه ساخت ناخواسته از تولید کیفی فاصله بگیرند.
وی تصریح کرد: سینمای مستند با یک مشکل مهم دیگری نیز روبرو است که چندان با چیزهایی که گفته شد فرقی ندارد زیرا در ایران به فیلم و سینمای مستند اهمیت چندانی داده نمی‌شود و این در حالی است که در نگاه جهانی، سینمای مستند را پیشروترین ژانر سینمایی می‌شناسند، تا مادامی که نگاه به این سینما تغییر نکند ما شاهد رشد نسبی در این ژانر تأثیرگذار نخواهیم بود.
حسین‌خانی گفت: تفکیک جشنواره فیلم کوتاه از جشنواره فیلم فجر به نظر من اتفاق خوبی بود، زیرا سینمای کوتاه در این تصمیم‌گیری دارای یک شاخصه شده و این امر می‌تواند در تخصصی‌تر شدن نگاه‌های فیلم‌سازان و مخاطبان به ژانر فیلم کوتاه بسیار تأثیرگذار باشد.
این کارگردان اظهار داشت: من یک کارگردان سینمای مستند هستم و کار حرفه‌ای من ساخت فیلم مستند است البته درباره واژه حرفه‌ای باید بگویم در نگاه خیلی‌ها حرفه‌ای به معنای بسیار پرتکنیک و با تجربه بودن است در حالی که حرفه‌ای بودن معنای صاحب شغل بودن و امرار معاش کردن است و من هم امرار معاشم از طریق همین شغل یعنی کارگردانی و ساخت فیلم‌های مستند صورت می‌گیرد.
وی افزود: در اکثر جشنواره‌های معتبر جهانی بسیاری از جشنواره‌های فیلم کوتاه در کنار جشنواره‌های سینما بلند تشکیل می‌شود که ممکن است برای مخاطبان سؤال پیش بیاید که چگونه است ما به عنوان عوامل سازنده از جدا شدن جشنواره فیلم کوتاه از جشنواره فیلم فجر استقبال می‌کنیم، در جواب باید گفت مدیریت آن جشنواره‌ها سیستماتیک است در حالی که مدیریت جشنواره‌هایی چون فجر بومی هستند و مدام با تغییر مدیریت روبرو می‌شوند به همین خاطر بهتر است جشنواره‌ها به صورت مجزا برگزار شوند.
حسین‌خانی گفت: در جشنواره امسال بعضی فیلمها دلیلی برای ورود به بخش مسابقه نداشتند در حالی که این اتفاق می‌افتد، به نظر من باید کمی نگاه‌های داوری از گرایش به سمت موضوعات به سمت فنی شدن و سینمایی شدن تغییر پیدا کنند.
وی تصریح کرد: سینمای کوتاه یک ژانر است و نیاز به تخصص خاص دارد. دنیای امروز دنیای گزیده‌گویی است و کمتر دنبال متن‌های طولانی و تصاویر کشدار می‌رود. به نظر من هنوز جای ریتم در سینمای کوتاه ایران خالی است چون با سرعت گرفتن و تغییر ریتم‌ها در پلان‌ها و سکانس‌ها، مخاطب امروز با شوق و توجه بیشتری به تماشای فیلمها خواهد پرداخت.
پایان پیام/
نظر شما