به گزارش خبرگزاری شبستان، پرداخت دستمزدهای میلیونی، بازی دادن بیشتر سوپراستارها در نمایش‌ها به بهانه جذب مخاطب همه دلایل نارضایتی تئاتری‌های قدیمی از بازی چهره‌های سینمایی در تئاتر است، به علاوه اینکه قدیمیترها گاه بازی این بازیگران را در چارچوب قواعد صحنه نمی‌دانند.
براساس گزارشی که روزنامه جوان در صفحه فرهنگ و هنر امروز خود منتشر کرده «هم‌اکنون کشاکش واقعی بر سر اینکه چه کسی باید چقدر دستمزد بگیرد راه افتاده، بازیگران سینمایی که تکلیفشان مشخص است و هر روز هم بر اعداد و دامنه حضورشان افزوده می‌شود اما تئاتریها که نه معروفیت سینمایی‌ها را دارند و نه پیش از این دستمزد میلیونی طلب کرده بودند، برای گرفتن حقشان با مشکل روبه‌روگشته‌اند. هم‌اکنون در یکی از نمایش‌های در حال اجرا در مجموعه تئاترشهر یک بازیگر زن که سابقه کار‌های سینمایی دارد، 20 میلیون تومان دستمزد برای حضور در نمایش می‌گیرد؛ دستمزدی که پیش از این می‌شد با آن چند کار تئاتری قوی را روی صحنه برد. بازیگر دیگری نیز برای حضور در کار مرحوم سمندریان مبلغی میلیونی را طلب کرده بود که باعث دلخوری و آزردگی استاد شده بود. این پول‌ها معلوم نیست تا امروز کجا بوده‌اند و اگر واقعاً تئاتر توان پرداخت چنین دستمزدهایی را دارد پس چرا تا به حال خساست به خرج می‌داده است»؟!
نویسنده در ادامه متن عامل دیگر ناراحتی تئاتری‌های قدیمی را «مساله‌ای به نام بازی دادن به چهره‌ها برای جذب مخاطب بیشتر» عنوان کرده و ادامه داده: «کارگردان‌های تئاتر تمایل دارند نقش اول کار‌هایشان را در اختیار بازیگران سینمایی قرار دهند تا تماشاگران عادی تئاتر یا کسانی که به صرف نام یک بازیگر مشهور سراغ نمایش فیلم‌های سینمایی می‌روند، با دیدن نام آن بازیگر مجاب شده و برای تماشای تئاتر صف بکشند؛ چیزی که چندی پیش برای یکی از نمایش‌های مجموعه ایرانشهر پیش آمد و یک نمایش عادی با استفاده از حربه حضور بازیگران سرشناس سینما و البته تبلیغات گسترده، فروش خوبی داشته باشد. این رسم جدید از طرفی به نفع کلیت تئاتر است و بیننده‌های جدید را برای نمایش جمع می‌کند و از سویی به ضرر تئاتری‌هایی است که هیچ وقت چهره‌ای شناخته شده برای مردم نبوده‌اند. آنها با این روند به گوشه‌ای می‌روند و کم‌کم به فراموشی سپرده خواهند شد».
البته نگارنده با بیان این جملات که تا همین چند سال پیش هنرمندان تئاتری وقت خود را با بازیگران سینما مقایسه می‌کردند و از دستمزدهای پایین تئاتری تا پول‌های نجومی که در سینما خرج می‌شود می‌نالیدند. تئاتریها خودشان و هنرشان را بالاتر از آن می‌دانستند که با مسائل مالی آلوده شوند. به نظر آنها عشق به نمایش و خاک صحنه خوردن بیشتر از هر چیز دیگری ارزشمند بود» این رفتار اهالی قدیمی تئاتر را «شعارآمیز» خوانده و مدعی شده که «در حال رنگ باختن است به طوری که با سیر صعودی دستمزدهای بازیگران در نمایش‌ها، این بار بازیگران بیکار سینما که روزی روزگاری سوپراستار بوده و تضمین‌کننده فروش چند 100 میلیونی فیلم‌ها بوده‌اند، سر از تئاتر درآوردند و کمتر نمایشی را می‌توان دید که از بازیگرانی که ریشه سینمایی دارند، استفاده نکند».
نوسنده که گویا خود نیز نگاه مثبتی به حضور بازیگران سینما در تئاتر ندارد مدعی شده «با گسترش رکود در سینما و جایگزین شدن بازیگران جدید با قدیمیترها عده زیادی از بازیگران سینما بدون پیشنهاد کاری بیکار مانده‌اند. در این میان چه چیزی بهتر از آنکه سری هم به سالن‌های تاریک تئاتر بزنند و هم کمی ذائقه تنوع پسندشان را قلقلک بدهند و هم در این ماه‌های بیکاری در سینما، درآمدشان قطع نشود».
پایان پیام/
نظر شما