به گزارش خبرگزاری شبستان، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، تاریخچه و عملکرد شرکت مشاوره رتبه‌بندی اعتباری ایران (ویرایش اول) را بررسی کرد. مطالعات این مرکز اعلام کرد: امروزه بسیاری از موسسات اعتباری جهان به واسطه خدمات سامانه اعتبارسنجی به پایگاه داده‌های منسجم و کارآ در زمینه اطلاعات درخواست‌کنندگان بالقوه و بالفعل اعتبار، دسترسی دارند.
سامانه اعتبارسنجی در دهه‌های اخیر جایگاه ویژه‌ای در نظام پولی و مالی کشورها یافته و اکنون کمتر کشوری از خدمات این گونه شرکت‌ها بی‌بهره است. به دنبال احساس نیاز به در اختیار داشتن تمام اطلاعات اعتباری اشخاص متقاضی، نهادهایی تخصصی با عنوان سامانه اعتبارسنجی و رتبه‌بندی اعتباری در راستای سنجش بهینه خطرپذیری اعتباری دریافت‌کنندگان اعتبار شکل گرفته است، نهاد مزبور، مهمترین منبع اطلاعات اعتباری گذشته و حال دریافت‌کنندگان بالقوه و بالفعل اعتبار است.
نهاد اعتبارسنجی به واسطه کاهش عدم تقارن اطلاعاتی در اعطای تسهیلات، سبب ایجاد زمینه مناسب برای مدیریت بهینه خطرپذیری در مراکز اعطای اعتبار شده و نقش بسزایی در رشد و توسعه پایدار این گونه مراکز ایفا می‌کنند.
طی سال‌های 1996 تا 2004 به دنبال افزایش 60 درصدی میزان اعتبارات اعطایی در اندازه‌های کوچک، رشد نهادهای اعتبارسنجی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه افزایش چشمگیری داشته است، از همین رو شرکت اعتبارسنجی نقش مهمی را در بازار اعتباری ایفا می کند. اینگونه نهادها، ارزیابی دریافت‌کنندگان اعتبار را تسهیل و به عنوان ابزار مؤثر نظارتی عمل می‌کنند.
این گزارش می‌افزاید: گسترش بازارها و نهادهای مالی و به تبع آنها محصولات متنوع در این زمینه سبب شده تا فرآیند تأمین مالی و اخذ اعتبارات لازم برای پیشبرد امور در سطح شرکت‌ها و افراد به شکل سریع و قابل اطمینان از الزامات و اولویت‌های اقتصاد کشور محسوب شوند.
ـ سامانه اعتبارسنجی و رتبه‌بندی اعتباری (یا اصطلاحا نظام سنجش اعتبار) از جمله عناصر ضروری زیربنایی ساختارها و نهادهای مالی به شمار می‌روند که فرآیند دسترسی به منابع مالی را تسهیل می‌کنند، به همین دلیل سازمان‌های بین‌المللی نظیر بانک جهانی، تأسیس سامانه اعتبارسنجی را در کشورهای در حال توسعه مورد حمایت قرار می‌دهند.
امروزه در کشورهای توسعه یافته‌ای که دارای سامانه اعتبارسنجی هستند بیش از 90 درصد مردم به خدمات مالی رسمی دسترسی دارند در حالی که این نسبت در بازارهای فاقد این سامانه کمتر از 25 درصد است.
ـ ایجاد سامانه اعتبارسنجی یک تحول عمده در رویکردهای سنتی بانک‌هاست و سبب می‌شود خدمات مالی توسعه یافته و هزینه‌های ارائه وام و اعتبارات مالی کاهش یابد.
ـ شرکت مشاوره رتبه‌بندی اعتباری ایران در واقع موسسه‌ای است که اطلاعات مرتبط با سابقه اعتباری وام‌گیرندگان (افراد، کسب و کارهای کوچک و شرکت‌های بزرگ) را از طریق بانک‌ها، مؤسسات مالی و اعتباری و سایر منابع عمومی در دسترس جمع‌آوری می‌کند و بر اساس آن گزارشی با عنوان «Credit Report» منتشر می‌کند.
در این گزارش‌ها علاوه بر ارائه اطلاعات خام، بر اساس مدل‌های ریاضی و آماری، امتیازاتی نیز به هر فرد یا شرکت تعلق می‌گیرد که احتمال عدم بازپرداخت تسهیلات توسط وام گیرنده را برآورد می‌کند.
ـ نظام‌های سنجش اعتبار با شرکت‌های رتبه‌بندی اعتباری (Agencies Credit Rating) نظیر Moodys, S&P و Fitchتفاوت دارند، چراکه:
1ـ شرکت‌های رتبه‌بندی اعتباری، اطلاعات مالی مرتبط با شرکت‌های بزرگ را جمع‌آوری و بر اساس تحلیل تفصیلی عملیات و مدیریت هر شرکت، نسبت به انتشار رتبه‌های اعتباری اقدام می‌کنند، در حالی که سامانه اعتبارسنجی، اطلاعات مرتبط با اعتبارگیرندگان را جمع‌آوری کرده و تحلیل‌های خود را بر اساس مدل‌های آماری و نمونه‌گیری انجام می‌دهند.
2ـ شرکت‌های رتبه‌بندی اعتباری به طور مستقل از مشتریان خود عمل می‌کنند، در صورتی که سامانه اعتبارسنجی توسط گروهی از نهادهای مالی (به ویژه بانک‌ها) تأسیس می‌شود و اصل «استقلال مالکیت از مشتری» مورد توجه قرار ندارد.
پایان پیام/
نظر شما