آیت الله تهرانی تنها مدافع حریم فقهی امام خمینی(ره) در زمان حاضر بود

حجت الاسلام حسین جهانی، از شاگردان درس خارج فقه مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی که سابقه 14 ساله حضور در کلاسهای اخلاق این استاد مبرز اخلاق را نیز دارد، در  رابطه با شخصیت ایشان به خبرنگار شبستان گفت: آیت الله مجتبی تهرانی از شاگردان مکتب فکری، اخلاقی و عرفانی حضرت امام بودند. ایشان متولد سال 1305 بود اما اختلافاتی در تاریخ تولد ایشان وجود دارد.

وی افزود: پدر بزرگوار ایشان، «آمیرز عبدالعلی» از مراجع تقلید و از شاگردان فقهی اخلاقی آیت الله حائری یزدی بودند و در نقلی از ایشان آمده است که حضرت صاحب الزمان نباتی به ایشان عنایت کردند که و «آمیرزعبدالعلی»  آن نبات را به دو آقازاده خود آقامجتبی و آقامرتضی خوراندند. آیت الله آقامجتبی تهرانی، سال 1354 از نجف به ایران بازگشتند و درس اخلاقی عرفانی خود را آغاز کردند و 4 سال در مدرسه مروی درس اخلاق و عرفان داشتند که نوارهای ایشان در بایگانی مدرسه موجود است. سپس در خیابان ایران درس داشتند و تا امروز قریب به 30 تا 35 سال است که مباحث اخلاقی، تفسیر و مباحث معرفتی را دنبال کرده و آموزش می دادند.

 تنها مدافع حریم فقهی و فقاهتی حضرت امام در زمان حاضر بودند

حجت الاسلام جهانی تصریح کرد: آقا مجتبی تهرانی از سال 81 تا 91 به شکل خاص مکتب عاشورا را با رویکردهای عرفانی و عاشقانه محور، در قالب رابطه میان عبد و مولا بررسی می کردند که به نام سلوک عاشورایی چاپ شده است. همچنین تفسیرهای مختلفی از قرآن داشتند که از سالهای 85 و 86 به دلیل کسالت جسمی آن را ادامه ندادند.  اما درس فقه و اصول ایشان هر روز صبح در مدرسه مروی برقرار بود. در دو سال اخیر مبنای فکری ایشان حول محور تحریرالوسیله حضرت امام بود چرا آیت الله مجتبی تهرانی تنها مدافع حریم فقهی و فقاهتی حضرت امام در زمان حاضر بودند و پیش از ایشان نیز مرحوم آیت الله فاضل از مکتب فقهی امام دفاع می کردند.

شاگرد 14 ساله درس اخلاق آیت الله مجتبی خاطرنشان کرد: استاد ما در زمینه اخلاق بسیار کتوم و رازدار بودند، بسیاری از مسایل عرفانی را مطرح نمی کردند. همچنین  بسیار اجتماع محور بوده و مبنای فکری ایشان این بود که اسلام دین عزلت گزینی و عزلت نشینی نیست بلکه باید در صحنه اجتماع حاضر و محقق شود. عرفان بازی و مکاتب دروغین را کاملاً به صراحت رد می کردند و اخلاق آن بزرگوار کاملاً منطبق بر موازین عقلی و با نیازهای فطری و فکری بشری موافق بود.

 رابطه خاصی با حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام داشت

حجت الاسلام جهانی افزود: زندگی ساده اما بسیار عارفانه ای داشت، نظم، انضباط و صداقت ایشان برای همه طلاب زبانزد و الگو بود. آقامجتبی تهرانی، حقیقتاً یک روحانی بود که در کلیه ابعاد اخلاقی و عرفانی تربیت شده بود.  رابطه خاصی با حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و رابطه بسیار ویژه ای با حضرت زهرا سلام الله علیها و حضرت رقیه داشتند و این موضوع در جلسات ایشان کاملاً مشهود و آشکار بود.

وی تاکید کرد: مکتب تربیتی ایشان، اجتماع محور بود و اعتقاد داشت کسی که ادعای ایمان و مومن بودن دارد، باید تمام متدهای رفتاری یک مومن را در اجتماع عملی کند. می فرمود صرف اینکه ادعا کنیم که ما مومن هستیم و مقامات داریم مهم نیست چون ادعا خشک و خالی است و خرجی ندارد اما آنچه از رفتار، افعال، سکنات و اعمال شما بروز و ظهور داده می شود، همان شخصیت حقیقی شماست.

شخصیتی ذو ابعاد داشت که هم عقلی بود و هم نقلی، هم اهل عرفان بود و هم اهل حدیث

شاگرد این استاد اخلاق و مدرس حوزه افزود: برخی از مسایل عرفانی را تنها برای برخی به شکل خاص مطرح می کردند، جلسات ایشان عمومی بود اما هر کسی به اندازه خود جلسات را درک می کرد. جلسات ایشان هر تشنه ای را به اندازه خود سیراب می کرد، ایشان علاوه بر این که ره یافتگان به کوی عشق را پاسخگو بود، عقلا و اندیشمندان را نیز سیراب می کرد، احساس ها و عواطف مذهبی را نیز پاسخ می داد و در عین حال اگر فردی نظرات فقهی و فقاهتی را دنبال می کرد ایشان در این زمینه نیز جوابگو بود.

شخصیتی ذو ابعاد داشت که هم عقلی بود و هم نقلی، هم اهل عرفان بود و هم اهل حدیث و روایت، هم منبری بود و هم روضه خوان! با وجود این که مرجع تقلید بود اما کرسی درس و تدریس و منبر ایشان و وعظ و خطابه اش ترک نشد و این بیانگر شباهت مکتب فکری ایشان با حضرت امیرعلیه السلام است که تا لحظات آخر زندگی دست از تلاش و تدریس و تبلیغ و منبر و خطابه برنداشتند. آن بزرگوار عملاً به ما درس می آموختند و در عمل مکتب فکری و اخلاقی اهل بیت را احیا می کردند نه اینکه تنها در حرف باشد.

پایان پیام/