به گزارش خبرنگار شبستان، شاکی ردیف دوم با حضور در جایگاه به بیان جزییات روز حادثه گفت: یک روز جمعه در آبان ماه بود که با ماشین به سمت تجریش در حرکت بودم، در بلوار کاوه دیدم دو موتور سوار خلاف جهت حرکت می‌کنند.
پشت چراغ قرمز و 30 – 40 متر مانده به تجریش یک موتوری کنار ماشین من حرکت کرد و موتور به گلگیر ماشین اصابت کرد. ابتدا احساس کردم تصادف شده است، ولی شیشه سمت راننده پایین بود و ناگهان دو دست داخل ماشین آمده و شروع به کشیدن زنجیر دور گردن من کرد. زنجیراز گردنم جدا نمی‌شد ولی آنها آن‌قدر زنجیر را کشیدند که لباس و زنجیر را با هم درآوردند.
شاکی پرونده ادامه داد: من فقط توانستم در ماشین را قفل کرده شروع به حرکت کنم. نمی‌دانستم دارم چه کار می‌کنم.
وی افزود: پس از آن پیاده شده و دنبال آنها دویدم و دیدم که یکی از موتوری‌ها در ترافیک گیر کرده است. یکی از راکبین موتور چاقو کشید ولی من باز دنبال او دویدم و 10 قدم مانده بود به او برسم که یک موتوری دیگر آمد او را سوار کرد.
شاکی ردیف دوم این پرونده ادامه داد :اینها دزد نیستند، نامردند. زن و بچه‌ی من ترسیده‌اند، و سه روز است که فرزندم را به مدرسه نفرستاده‌ام.
این شاکی از دادگاه خواست بر اساس قانون تصمیم‌گیری شود و گفت: مساله محاربه و اینطور چیزها نیست. چون حتی بدترین آدم هم جا دارد درست شود، ولی کاری که آنها کردند من به عمرم ندیدم. خودمن هم در مواقعی از زندگیم مشکل مالی شدید داشتم اما دست از پا خطا نکرده ام. فقرمالی بهانه خوبی نیست.
شاکی ردیف دوم با اشاره به اینکه زنجیر ربوده شده نه میلیون تومان قیمت داشت گفت: این سوال پیش می‌آید که آیا این زنجیر نتوانست خرج عمل مادر متهم را بدهد که 40 روز بعد از آن، همین کار را تکرار کردند.
پایان پیام/
نظر شما