به گزارش خبرنگار شبستان، رضا نجفی، نویسنده و مترجم ادبیات، در نشست "پست مدرنیزم ادبی" در سرای اهل قلم، به نقد ادبیات پست مدرن و مقایسه تطبیقی آن با ادبیات دوران مدرن پرداخت.
نجفی، ادبیات پست مدرن را - با وجود عناوین عجیب و غریبی که به آن نسبت می دهند- نسبت به ادبیات مدرن، ساده فهم تر دانست و گفت: ممکن است بسیاری از نوجوانان دبیرستانی هم کوندرا بخوانند اما خواندن بکت، جویس و ... کار آسانی نیست و این در حالی است که پست مدرنیزم را مرحله ای از مدرنیزم می دانند و بسیاری از پست مدرن ها، ریشه در مدرنیست دارند.
وی در ادامه به ترکیب قالب ها در در ادبیات پست مدرن اشاره کرد و افزود: نویسنده پست مدرن به طور کلی در بیان تمایلات خود تعارف ندارد؛ به طوری که ممکن است در میانه یک رمان پست مدرن، نویسنده به یکباره مقاله ای قرار دهد که قالب داستانی هم نداشته باشد در صورتی که نویسنده مدرن، اگر هم در رمانی چون "برادران کارامازوف" گفتگویی فلسفی بگنجاند، قالبی داستانی برای آن برمی گزیند.
نجفی ویژگی دیگر پست مدرنیسم ادبی – که از دعوای سنت و مدرنیته سر برآورده است- را ادغام تضادهای میان سنت و مدرنیته دانست و ادامه داد: پست مدرنیزم ادبی کوشیده است تا میان رئالیزم و سورئالیزم، عام گرایی و نخبه پسندی و ... آشتی برقرار کند و بدون ویران کردن بنیان های سنت یا مدرنیته، بنیان های خود را پایه گذاری کند.
در ادامه این نشست، این نویسنده و مترجم ادبی با معرفی تعدادی از نوسندگان و رمان های موفق پست مدرن، مخاطبان را به جستجوی ویژگی های مطرح شده، در این رمان ها دعوت کرد.
وی در پایان و در پاسخ به پرسشی درباره جایگاه پست مدرنیته در ادبیات معاصر ایران گفت: برای رسیدن به پست مدرنیزم باید از مدرنیته گذشت؛ در حالی که ما هنوز به مدرنیته نرسیده ایم. جریان فکری معاصر در ایران چنان متأثر از دو جریان فکری قوی سنتی و مدرن است که هنوز هیچ یک ازآن ها بر دیگری غلبه نیافته است.
وی افزود: پست مدرنیته نوعی تفکر است نه یک مکتب ادبی که با حفظ قواعد و فرمول هایی بتوان رمان پست مدرن نوشت.
پایان پیام/
نظر شما