خبرگزاری شبستان: جشنواره فیلم عمار به سومین دوره خود رسیده و همین موضوع نشاندهنده موفقیت جشنواره و جدا کردن آن از بی شمار جشنواره هایی است که پس از اولین برگزاری برای همیشه تعطیل شدند.اما تداوم فعالیت این جشنواره و موثر بودن آن نیاز به بررسی و آسیب شناسی این جشنواره دارد.جشنواره ای که برکت حماسه مردمی نهم دی ماه تاسیس شد و در صورت تداوم،می تواند تاثیرت شگرفی روی سینمای ایران بگذارد.
مهمترین ویژگی این جشنواره،بردن فرهنگ فیلمسازی به میان اقشاری از اجتماع است که با سینمای این روزه ایران میانه ای ندارند.روشن کردن عطش فیلم ساختن به تنهایی دستاورد بزرگ این جشنواره است،مخصوصا در بین کسانی که شاید حتی ندانند چگونه باید یک فیلم ساخت اما وجود آسان و در دسترس تجهیزات ساخت فیلم،باعث شده این اقشار جامعه بتوانند در دورترین نقاط ایران با تجهیزات ساده خود،اثری برای نمایش در این جشنواره که می تواند تریبون آنها برای مطرح کردن دغدغه هایشان باشد بسازند.
افزایش تعداد فیلمهای رسیده در طول دوران برگزاری جشنواره نشانه افزایش این عطش برای زایش فیلمسازان نسل آینده است.نسل جدید که تداوم عطش فیلمسازی آنها را سرانجام به سینمای حرفه ای می کشاند تا در آینده شاهد افزایش چند صدایی در فضای سینمایی ایران باشیم.جوانی که در بسیج یک مسجد فیلمی می سازد،در آینده دغدغه هایش برای فردای مملکت را در فضایی هنری مطرح خواهد کرد که تا امروز فیلمسازان بسیجی کم تعدادی به خود دیده است و جشنواره عمار باعث به وجود آمدن فیلمسازان نسل جدید خواهد شد.
فعالیت دفتر جشنواره در طول سال که با نمایش آثار در سراسر ایران همراه است،دیگر نقطه قوت جشنواره عکمار است.بر خلاف بسیاری از جشنواره ها که چند ماه مانده به آغازشان فعال می شوند،جشنواره عمار با نمایش آثار به مردمی ترین شکل ممکن،در طول سال شرکت کنندگان سال اینده خود را می یابد و این روند مثبت،عمار را از تمام جشنواره هایی که در ایران برگزار شده مجزا می کند.
اما باید نقاط ضعف جشنواره را بیشتر به حساب کم لطفی دیگران به این جشنواره مردمی دانست.جشنواره ای که عاشقان ولایت را در کنار هم جمع کرده،بازتاب زیادی در رسانه ملی ندارد و پخش نکردن برگزیده های جشنواره توسط رسانه ملی،میزان تاثیر گذاری این جشنواره را کمتر کرده.مشکلی که حل آن گام بزرگی در موثر تر کردن جشنواره عمار است.
پوشش مطبوعاتی جشنواره فیلم عمار در طول دوران برگزاری آن بسیار بهتر شده اما کم لطفی هایی در اینجا هم دیده می شود می توان خلا آن را با انتشار نشریه دائمی ویژه این جشنواره جبران کرد.یک نشریه ماهانه برای جشنواره می تواند در کنار آموزش اصول فیلمسازی به مخاطبان آن در طول سال،مقالات تحلیلی-سیاسی در زمینه قدرت سینما به مخاطبان خود ارائه کند تا با افزایش بصیرت در آنها،فیلمسازان مخلص تری را در آینده سینمای ایران ببینیم.
با بررسی های بیشتر و رفع نقاط ضعف جشنواره عمار،می توان به ادامه این اثر گذاری در سینمای ایران ادامه داد تا فردایی بهتر در انتظار فرهنگ و هنر ایران اسلامی باشد.
پایان پیام/
نظر شما