خبرگزاری شبستان // تهران
لغت گردشگری(tourism) از کلمه tour به معنای گشتن اخذ شده که ریشه در لغت لاتین turns به معنای دور زدن و رفت و برگشت بین مبدا و مقصد دارد که از یونانی به اسپانیایی و فرانسه و در نهایت به انگلیسی راه یافته‌است.
گردشگری به طور کلی به عنوان مسافرت تفریحی در نظر گرفته می‌شود. هر چند که در سال‌های اخیر شامل هرگونه مسافرتی می‌شود که شخص به واسطه آن از محیط کار یا زندگی خود خارج شود.
گردشگری در بسیاری از کشورهای بزرگ و کوچک جهان، یکی از بزرگ‌ترین و سودآورترین صنایع است. کشور ایران با پیشینه تمدنی کهن و جاذبه‌های متنوع و موقعیت برجسته اقلیمی، ضمن آنکه خواهان منافع اقتصادی از جمله اشتغال‌زایی و درآمد ارزی است، بر حفظ ارزش‌های متعالی و هویت فرهنگی، تمدنی خود نیز تاکید دارد.
کشور ایران علی رغم غنا و تنوع فرهنگی، تمدنی، زیست محیطی و آداب و رسوم، جایگاه و سهم متناسب با خود را در صنعت گردشگری کسب نکرده است.
یکی از انواع گردشگری که با توجه به تنوع قومیتی و قدمت تاریخی در روستاهای ایران می تواند بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد، گردشگری روستایی است.
گردشگری روستایی به همه فعالیت ها و خدماتی که به وسیله " کشاورزان، مردم و دولتها برای تفریح، استراحت و جذب گردشگران و نیز فعالیت هایی که به وسیله گردشگران در نواحی روستایی صورت می گیرد، گفته می شود، همچنین می تواند شامل گردشگری کشاورزی، گردشگری مزرعه، گردشگری طبیعی و گردشگری فرهنگی بشود.
همان گونه که ذکرشد، گردشگری روستایی تنها شامل گردشگری کشاورزی نمی شود، بلکه همه فعالیتهایی را که گردشگران در مناطق روستایی انجام می دهند، در بر می گیرد. از این رو می توان گفت که گردشگران روستایی با انگیزه های متفاوتی از قبیل بی نظیر بودن اکولوژیکی، دستیابی به فرصتهای ماجراجویی ویژه و دیدن جذابیت های فرهنگی یا کیفیت فضا و محیط، از نواحی روستایی بازدید می کنند.
روستاها و ساکنان آن از دو جهت با صنعت گردشگری در رابطه هستند، یکی اینکه محیط های روستایی به عنوان فضاها و اماکن ییلاقی و استراحتگاهی برای گذران اوقات فراغت گردشگرها و به ویژه جهانگردان داخلی به شمار می آیند و دیگر اینکه تولیدات آنها اعم از مواد خوراکی و صنایع دستی روستایی به گردشگران عرضه می گردد و از این طریق به اقتصاد معیشتی آنان کمک می کند. شرایط مورفولوژیکی و عوامل و عناصر اقلیمی به همراه ساختار اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی محیط های روستایی اشکال گوناگون و متنوعی از روستاها را به وجود می آورد که هر کدام به لحاظ فیزیکی و تیپ معماری و نوع معیشت و آداب و رسوم و سنت ها و اعتقادات مذهبی و قومی – قبیله ای با یکدیگر اختلاف داشته و همین عدم یکنواختی و خصوصیات انحصاری است که برای گردشگران جاذبه داشته و علاقه مند به دیدار آنها هستند.
در استان تهران، با توجه به وجود روستاهای با قدمت زیاد و متنوع از لحاظ فرهنگی و جاذبه های طبیعی، این نوع از گردشگری، می تواند جایگاه بالایی داشته باشد؛ اما متاسفانه تاکنون آن طور که باید و شاید در این زمینه اقدام اساسی صورت نگرفته است.
11 روستا در استان تهران، "روستای هدف گردشگری" می شوند
روستای هدف گردشگری به محدوده ای جغرافیایی اطلاق می شود که در این محدوده یک یا چند و یا مجموعه ای از جاذبه های تاریخی، طبیعی و فرهنگی وجود دارد که وجود آنها انگیزه ای برای سفر و اقامت گردشگران خواهد بود.
علی رفیعی، کارشناس حوزه گردشگری در استان تهران از در دست بررسی بودن 11 روستای این استان در کارگروه گردشگری با هدف تبدیل شدن به روستای هدف گردشگری می دهد و می گوید: در کارگروه گردشگری استان، که سه‌ماه پیش برگزار شد، 11 روستا با هدف تبدیل شدن به روستای هدف گردشگری معرفی شدند تا بعد از بررسی کارشناسان، در صورت موافقت به‌عنوان روستای هدف گردشگری ثبت شوند.
وی ادامه می دهد: کارگروه گردشگری، انجام کار کارشناسی و بررسی روستاهای معرفی‌شده را براساس آیتم‌های مورد نظر برعهده دارد. سپس حدود 20 دستگاه و متولی، بررسی روستاها را در عنوان جدید انجام می‌دهند و در صورت تأیید این دستگاه‌ها، اقدامات بعدی برای تبدیل کردن این روستاها به روستای هدف گردشگری انجام می‌شوند.
روستای «پس‌قلعه» در دربند و روستای «سنگان» در جاده‌ی امامزاده داوود از جمله روستاهای معرفی‌شده برای تبدیل شدن به روستای هدف گردشگری هستند که روستای «پس‌قلعه» قابلیت‌های فراوانی برای تبدیل شدن به روستای هدف گردشگری دارد؛ ولی در سال‌های گذشته، کارهای کارشناسی برای تبدیل شدن آن به روستای هدف گردشگری به‌شکل کامل انجام نشده است.
پایان پیام/
نظر شما