این دارو می‌کشد یا درمان می‌کند؟

حذف دو رشته «گل و مرغ» و «تذهیب» از جشنواره تجسمی فجر امسال هرچند با هدف «تمرکز بیشتر بر بخش نگارگری» و یا به بهانه «ضعف در محتوا و اجرای این آثار»، درد این رشته را درمان می‌کند یا این بیمار را نحیف تر؟

به گزارش خبرگزاری شبستان، بعد از ظهر روز یک شنبه -3 دی‌ماه91- خبری مبنی بر حذف رشته های «گل و مرغ» و «تذهیب» از پنجمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت.
در این خبر پرویز حاصلی، دبیر بخش نگارگری فجر با بیان این نکته که با توجه به حذف بخش هایی مثل تذهیب و گل و مرغ از جشنواره امسال احتمال پایین آمدن آمار کمی جشنواره وجود دارد، تمرکز بر شاخه نگارگری را در این دوره از جشنواره مفید دانست.
او گفت: با توجه به حذف بخش هایی مثل تذهیب و گل و مرغ و .... به خاطر تمرکز بر خود نگارگری، ممکن است نسبت به دوره های قبل آثار کمتری به جشنواره برسد؛ اما به اصل این فکر که بر شاخه نگارگری تمرکز داشته باشیم و در دوره های بعد بر دیگر شاخه های این هنر، می تواند تاثیر برگزاری جشنواره تجسمی فجر را پربارتر کند.
 

با این حال اما این موضوع مورد انتقاد برخی اهالی رسانه و هنرمندان این حوزه قرار گرفت. برای مثال روزنامه جوان در مطلبی که در صفحه فرهنگی امروز خود به چاپ رساند با اشاره به خاستگاه هنر «گل و مرغ» که ایران است و «تذهیب» که قدمت زیادی در این سرزمین دارد نوشته شده: «باید گفت که در تمام دنیا برگزاری فستیوال ها و جشنواره های هنری در وهله اول با هدف رقابت آثار هنری و در وهله بعد رشد و ارتقا و تشویق هنرمندان برپا شده و می شوند، به گونه ای که در یک گردهمایی هنرمندانی که در یک رشته خاص کار می کنند، بهترین آثارشان را در فستیوال ها و جشنواره ها شرکت می دهند و از آنجایی که فستیوال ها و جشنواره ها سالانه یا دوسالانه برگزار می شوند، همین امر باعث می شود هر هنرمندی در طول سال تمام انرژی خود را مصروف کاری کند که بیشترین شانس برگزیده شدن را داشته باشد، از همین رو این تلاش و صرف انرژی منجر به ارتقای سطح کیفی آثار شده و در یک فرایند گروهی ارتقای یک هنر را به لحاظ کمی و کیفی دربردارد، ضمن آنکه در مدت برگزاری یک جشنواره یک هنرمند با تکنیک های کاری، زاویه دید، طراحی، سوژه یابی و ... در آثار دیگر هنرمندان آشنا می شود، به گونه ای که این تجربه در هیچ مقطعی از زندگی هنری او حتی در مقاطع تحصیل در دانشکده ها و دانشگاه های هنری، قابل اکتساب نیست».

 

هرچند دبیر بخش نگارگری پنجمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر و نویسنده این مطلب درباره اینکه «نگارگری دوران گذار خود را طی می‌کند» هم عقیده‌اند، اما به نتایج متفاوتی رسیده‌اند. چرا که نظر پرویز حاصلی این است که «شاید زمان زیادی طول بکشد تا اثر حرکت های زیر بنایی که در این زمینه آغاز شده است، خودش را نشان بدهد». او همچینین «به سال های آینده هنر نگارگری خوشبین است» و معتقد است«دوسالانه نگارگری و جشنواره تجسمی فجر زمینه مساعدی برای رشد این شاخه هنری به وجود می آورند. مضاف بر اینکه به گمانم به لحاظ کمی و کیفی در نهایت در حال پیشرفت هستیم».

 

حال آنکه نویسده با پرسیدن چند سوال نگرانی خود را از آینده رشته‌های «گل و مرغ»‌و تذهیب بیان کرده و نوشته است: «سؤال اینجاست که متولیان هنر در چنین مقاطع حساسی که امروز هنر «گل و مرغ» در حال گذار از آن است، چه باید بکنند؟ آیا حذف بخش و رشته مهمی همچون گل و مرغ (حتی به بهانه ضعف در محتوا و اجرای آثار) از جشنواره هنر تجسمی کشور که بزرگ ترین اتفاق سالانه در حوزه هنرهای تجسمی کشور است، درد این رشته را درمان می کند؟ یا چه گستره ای مهم تر از یک جشنواره بین المللی (!) می تواند برای رشته در حال احتضار گل و مرغ فرصتی فراهم کند و هنرمندان فعال این رشته را در کنار هم گرد آورد، به امید اینکه شاید دوباره شاهد تولد دوباره و خلق آثار درخشان در این رشته باشیم.
و سؤال آخر اینکه مگر با حذف رشته های تذهیب و گل و مرغ و پایین آمدن سطح کمی آثار نگارگری، هیأت انتخاب مجبورند، برای پرکردن فضای اختصاص یافته به بخش نگارگری، آثار ضعیف تر را انتخاب و وارد گردونه رقابت نمایند؟ با این اوصاف در پایان پنجمین جشنواره هنرهای تجسمی که صفت «بین المللی» را نیز به دنبال می کشد، متولیان هنر تجسمی چه رهیافت و رهاوردی خواهند داشت و به چه چیزی خواهند بالید؟ و اصلاً دو رشته «گل مرغ» و «تذهیب» کجا به جز «ایران» می توانند مجال عرض اندام داشته باشند؟».

 

 

پایان پیام/

کد خبر 209739

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha